Bewerken: 16- de kunst van het vragen

Titel (ar)

Subtitel (ar)

Inleiding (ar)

Titel (de)

Subtitel (de)

Inleiding (de)

Titel (en)

Subtitel (en)

Inleiding (en)

Titel (es)

Subtitel (es)

Inleiding (es)

Titel (et)

Subtitel (et)

Inleiding (et)

Titel (fr)

Subtitel (fr)

Inleiding (fr)

Titel (nl)

Subtitel (nl)

Inleiding (nl)

Titel (pl)

Subtitel (pl)

Inleiding (pl)

Titel (ru)

Subtitel (ru)

Inleiding (ru)

Titel (tr)

Subtitel (tr)

Inleiding (tr)

Titel (zh)

Subtitel (zh)

Inleiding (zh)

Voorlopige tekst:
Iemand stelt een vraag. Meer of minder gepland. Het kan een sluimerende vraag zijn die klinkt in wat er gezegd word. Of het kan een vraag zijn die expliciet op tafel wordt gelegd.Meteen wakkert dat in de toehoorders - de helpende hand - aan. &#39;Wat ik zou doen als ik jou was is…’ of &#39;Heb je dit of dit wel eens geprobeerd?&#39; of meteen staan we met raad en daad terzijde om degenen die een vraag heeft ingebracht ook met een antwoord van dienst te zijn. Dat is natuurlijk mooi maar je zou je ook kunnen  afvragen of het niet heel goed zou zijn om de vraag die iemand stelt juist even als vraag te laten bestaan en niet meteen te beantwoorden. Een goede vraag meedragen dat is minstens zo fijn als alle antwoorden kennen. Je zou kunnen experimenteren met de wending dat als iemand een vraag inbrengt dat je vraagt aan de gespreksdeelnemers, &#39;Denk even over deze vraag na en formulier op jouw beurt een vraag die je hem of haar als antwoord op zijn/haar vraag cadeau doet&#39;. Dus antwoord met een vraag in plaats van een antwoord. Je kan nog een stap verder gaan in wending, door allemaal als het ware met een vraag aan het werk te zijn en op een gegeven moment als iemand zijn vraag stelt zegt, &#39;Ik geef jou bij wijze van antwoord op jouw vraag, mijn vraag cadeau&#39;. Dat is de vraag waar ik zelf mee op pad ben. Dan ben ik dus niet eens bezig om te proberen iets verstandigs te verzinnen waar ik de ander mee verder help. Ik geef van hem of haar mijn vraag cadeau. De winst daarvan is dat die ander dan niet een antwoord krijgt maar een denkrichting. Ieder mens heeft eigen denkrichtingen, denkstrategieën. Als je een vraag van iemand krijgt die voor iemand zelf belangrijk is dan krijg je een denkstrategie cadeau. Veel meer nog dan dat iemand een vraag heeft bedacht waarvan die denkt dat het voor jou wel goed zal zijn om hem op te lossen. Heel ver weg wil ik de muze Melpomene daarmee in verband brengen. Melpomene, de tragische muze. Van de tragiek. Ergens is het  natuurlijk tragisch dat we altijd vragenderwijs ons door het leven bewegen en zeker als we vragen nog gaan beantwoorden met nog meer vragen, dan kan je je afvragen, wat weten we eigenlijk? Weten we eigenlijk wel iets? Of zijn wij vragen wezens?
<h3></h3>
Uit Muzische Professionalisering.
<blockquote>
In het citaatgesprek komt de muzische werking van de opvoering tot leven. De deelnemers vervullen in het gesprek een rol als verteller in een vooraf vaststaande vorm. Door de precieze aanwijzingen en het opvoeren van het meegebracht materiaal wordt iets voelbaar van wat ik de dramaturgie van het gesprek zou willen noemen. Het gaat niet alleen om de inhoud, maar evenzeer om de vorm waarin het wordt uitgevoerd. 
-v. Rosmalen (2016)
</blockquote>
Een gesprek &#39;open&#39; houden is van grote waarde. Lees <a rel="noopener noreferrer" href="http://www.musework.nl/image/2018/1/23/16_de_vraag_ipv_antwoord.pdf" target="_blank">hier</a> verder in het boek &#39;Muzische Professionalisering&#39;.