Bewerken: Feminarium 2

Titel (ar)

Subtitel (ar)

Inleiding (ar)

Titel (de)

Subtitel (de)

Inleiding (de)

Titel (en)

Subtitel (en)

Inleiding (en)

Titel (es)

Subtitel (es)

Inleiding (es)

Titel (et)

Subtitel (et)

Inleiding (et)

Titel (fr)

Subtitel (fr)

Inleiding (fr)

Titel (nl)

Subtitel (nl)

Inleiding (nl)

Titel (pl)

Subtitel (pl)

Inleiding (pl)

Titel (ru)

Subtitel (ru)

Inleiding (ru)

Titel (tr)

Subtitel (tr)

Inleiding (tr)

Titel (zh)

Subtitel (zh)

Inleiding (zh)

Een buitenkans. Vandaag kunnen we met ons werk als &#39;artist in residence&#39; bij de Baak terecht in Atelier de Blauwe Kei. Misschien wel de fijnste plek op Landgoed de Horst: een klein zelfstandig huisje met &#39;kerkramen&#39; en een tot in de punt van het dak opengewerkt plafond. Akoustiek dus. Alles klinkt als een klok.
We hebben een nieuwe manier van uitnodigen bedacht om de mensen die op het landgoed verblijven naar onze werkplaats te lokken: een briefkaart met een plaatje voorop en een uitnodigingstekst achterop.Daarin zeggen we dat de thema&#39;s in training overdag &#39;s avonds klinken als kleinkunst.
Het is stil op het landgoed. Een groep techneuten (volgens hun eigen zeggen) staat buiten en werkt gewoon heel hard door als ze straks gaan eten. En er is een groep die als vereniging/stichting ijvert voor vernieuwing/ versterking van het primair onderwijs. Hun voorzitter neemt afscheid. We bieden hen een klein optreden aan als ze zin hebben om nog langs te komen. De derde groep, eigenlijk een groepje, knikt welwillend. We zullen zien...
Waar we vandaag aan werken is het maken van een boekje van de tekeningen (Bart) en teksten (Anouk) van het afgelopen anderhalf jaar. Door ze mee te nemen naar onze werkplaats op het landgoed zien we ineens de ontstaansgeschiedenis oplichten.

Ooit, nu alweer drie jaar geleden, werkten we met filosoof Ruud Kaulingfreks (UvH) en trainer Sacha Kluver(de Baak) in een geïmproviseerd programma op een avond in het Maitland theater. Daar is &#39;het&#39; begonnen. Daar was het prachtige boekje &#39;verroeren&#39; van Samuel Beckett aanwezig als bron. We hebben eruit gelezen. Daar is onze reeks tekeningen en teksten begonnen.
En nu werken we aan boekje 2. de beeldvolgorde is bepalend. sommige series teksten zoals teksten over onzichtbare steden (geïnspireerd door het gelijknamige boekje &#39;onzichtbare steden&#39; van Italo Calvino komen verspreid in de bundel. Maar telkens met de een titeltje: de stad 1 en verderop de stad 2. 

De deur van atelier de blauwe kei staat open. Nachtlucht komt binnen. Niet koud. Nog steeds aangenaam. De maan is één streep je voorbij vol. de vloer is volgelegd met blaadjes uit de toekomstige bundel die we op volgorde leggen. Eikels vallen uit de bodem op het serredak. In  of er nog bezoekers komen en ondertussen vuur en nog meer vuur over wat een boekje worden gaat. Wie doet ons wat...
Gedachten over maakproces:
- weglaten ruimt op. We besluiten om een dierbare tekening en/of tekst er uit te laten. Grappig genoeg wordt het geheel daardoor meer één.
- er komt een flow op gang bij eider van ons zonder elkaar te verliezen. Ieder doet zijn ding. en we zijn in contact.
- we leggen om de beurt bouwstenen neer. Alles gaat heen en weer en reageert en bouwt voort.
- we hebben altijd een plan en wijken daar eigenlijk altijd van af. Het maken dicteert zelf voor een belangrijk deel wat we gaan doen. 
Nu horen we mensen in de verte....

 Mooie ontmoeting met het netwerk primair onderwijs. we spelen &#39;er zijn woorden&#39; wat heb ik van wie geleerd&#39; &#39;onderstroom&#39; &#39;o vroege ochtend&#39; en &#39;zo loopt het leven&#39;. Terugkijkend: 
- we slagen goed in afwisselend spreken van de tussenteksten en als persoon/biografie/bevlogen aanwezig te zijn.
- link naar onderwijsvernieuwing komt aardig uit de verf
- wat nog mist is het systeem-tegenkracht motief waar we voor op de bres staan. Dat activerende dat &#39;we&#39; de bezoekers incluis het er niet bij moeten laten zitten. Dat we van volgers weer makers willen worden.
- en wat nog mist is het als personage aanwezig stewllen van de cello. En/of de cello als onderzoekinstrument. Die cello is niet allen begeleider. Maar heeft constant ook zelf iets te zeggen. Trekt ons net als de tekeningen in een eigen wereld. brengt betekenis en manieren van doen mee die ik zelf niet allemaal kan bedenken.