Bewerken: 15 en 30 september

Titel (ar)

Subtitel (ar)

Inleiding (ar)

Titel (de)

Subtitel (de)

Inleiding (de)

Titel (en)

Subtitel (en)

Inleiding (en)

Titel (es)

Subtitel (es)

Inleiding (es)

Titel (et)

Subtitel (et)

Inleiding (et)

Titel (fr)

Subtitel (fr)

Inleiding (fr)

Titel (nl)

Subtitel (nl)

Inleiding (nl)

Titel (pl)

Subtitel (pl)

Inleiding (pl)

Titel (ru)

Subtitel (ru)

Inleiding (ru)

Titel (tr)

Subtitel (tr)

Inleiding (tr)

Titel (zh)

Subtitel (zh)

Inleiding (zh)

Vandaag (30 sept) begin ik aan een &#39;artikel&#39; van of met of over tekenen.
Op allerlei plekken in de reeks dag tekening teksten op laten komen is wat ik doe
Terwijl ik de laatste tekening (van 15 september) upload komt een tekst van Anouk binnen
Zij is kennelijk ook aan het werk :)
Nu kijk ik dus vanuit haar woorden die meteen invoegen en hier een tijdelijke parkeerplaats vinden naar deze tekening
Anouk: maangezicht 175
Er is niets
kun je met woorden iets maken?
kunnen woorden troost brengen door uit niets iets te laten ontstaan?
kunnen woorden levensecht verschijnen?
kunnen woorden bescherming bieden?
kunnen ze gevaar tegen houden door er voor te gaan staan?
 
kan ik met deze woorden een muur laten verschijnen?
en een hagedis, die tegen de stenen oploopt?
kun je naar mijn muur kijken?
naar de scheuren in de taal?
naar de kleurverschillen in de letters?
naar de gedachten die wegschieten voordat je er woorden voor vindt?
 
kan ik warme handen voelbaar maken?
van iemand die achter je gaat staan en handen op je schouders legt?
kan ik een stem iets in je oor laten fluisteren, zodat je glimlacht?
en wat zegt die stem dan?
 
kunnen woorden troost brengen door uit niets iets te maken?
en hoeveel moet ik niet zeggen?
hoeveel moet ik zwijgen?
 
Bart:
Wat me treft is dat A vragen stelt over woorden terwijl ik hetzelfde aan het doen ben maar dan over tekenen. En dat het gaat over het echte leven versus de afbeelding/ representatie. En dat het ook altijd gaat over wat je niet zegt. En het onmogelijke dat doorschemert. Teder, nabij, intiem en onmogelijk is het om iets te maken. Treffend dat de titel &#39;er is niets&#39; is. En pijnlijk dat de gezichten in deze tekening niet kunnen spreken. Ze hebben geen monden. En de gezichten zitten als er een lichaam zou op de verkeerde plekken. In de toevallige (?) samenkomst van tekening en woorden bevalt mij dat de mond zowel niet genoemd als niet getekend is. De tekening kijkt en de woorden vragen of er iets te zien is, iets zijn kan. Mooi dat gedachten wegschieten voordat je er woorden voor vindt, en dat er scheuren in de taal zitten. en kleuren in de letters. De troost staat er twee keer in. Woorden en tekenen als troost als er niks is denk ik