Bewerken: Liedje Ik en Jij

Titel (ar)

Subtitel (ar)

Inleiding (ar)

Titel (de)

Subtitel (de)

Inleiding (de)

Titel (en)

Subtitel (en)

Inleiding (en)

Titel (es)

Subtitel (es)

Inleiding (es)

Titel (et)

Subtitel (et)

Inleiding (et)

Titel (fr)

Subtitel (fr)

Inleiding (fr)

Titel (nl)

Subtitel (nl)

Inleiding (nl)

Titel (pl)

Subtitel (pl)

Inleiding (pl)

Titel (ru)

Subtitel (ru)

Inleiding (ru)

Titel (tr)

Subtitel (tr)

Inleiding (tr)

Titel (zh)

Subtitel (zh)

Inleiding (zh)

Dit liedje maakte ik als presentatie van een onderzoek. Deze presentatie was aanleiding voor mijn aanmelding bij muzisch onderzoeken.
 

 
Ik heb me begeven in een web of cocon
Zittend bewegen, leefloos of groen
Naast een stromende afgrond van nattig beton
Op een stoel waarvan de poten zijn gezaagd of verwond
Het boek dat ik lees klappert in zijn band
Ik hou het wel rustig,maar niet in de hand
Op de gang hoor ik praten, nietszeggend geluid
Als ik zo mag praten wat komt er dan uit?
Mijn strepen verloren, spanning en spijt
De verkeerde film, mijn deelname kwijt,
Daar komt ze dan, een half kopje thee
Mijn huiswerk en ideeën als een dienblaadje mee
Ik wil praten over passie en verdriet
Maar met mij praten doet ze niet.
 
Praten over wat ik was dat kan dus nu niet meer
Ik voel in alle heftigheid, mijn oude kleine zeer,
Ik weet nog dat ik zo graag vriendjes wou
En dat die ander zei, dat wil ik niet met jou
Ze noemden me boer of sukkel of dom
Met zoveel tegelijk dat ik er niet tegenop kon
Mijn moeder zei, daar kun je wat van leren
Laat je niet raken, je moet ze maar negeren
Ik liet me slaan, vechten durfde ik niet, ik ging zingen van verdriet
Als ik slim was waren ze aardig, dan pesten ze niet
Als ik slim ben dan ben ik vaardig, dan raken ze me niet
Durf ik wel te praten nu ik mijn vaardigheid verliet?
 
Praat geen poep, geen softe zinnigheid,
Voor sentimenten hebben we geen tijd
Laat jouw twijfels in de wilgen hangen
Als je niet weet wat je wil heb je geen verlangen
Heb je verlangen dat wordt dat uitgebannen
We willen recht doen aan ons waarheidsgeloof
Tussen mens en systeem een heel gezonde kloof
Kwetsbaarheid, dat kan niet produceren
Dus ook niet spontaan eens proberen.
 
 
 
Er klinkt in mij ontzettend veel wat ik probeer te stemmen
Soms ontsnapt iets mijn censuur ik laat me dan toch kennen
Ik schrik daarvan, nu kan het zijn dat die ander van mij vindt
Of dat wat hij gevonden heeft, afwijst of bemint
Zomaar zonder stemming een spontane toon
Raken wij elkaar bijzonder, of blijft het gewoon
Onhoorbaar vals of toch nog wel te hebben
Zo is het en ben ik dat? Ik ben soms zomaar te herkennen
 
Herken je mij als ik eens heel hard lach
Herken je mij zodat ik ook veranderen mag
Herken je mij als ik het niet meer weet
Heken je mij als jij mij eigenlijk vergeet
Wil je met mij kennen wat ons eigen maakt
En ook weer anders omdat iets ons ergens raakt
Kunnen wij dat zeggen zodat jij maakt mij
Als ik dan de moed heb, ben ik daar ook bij.