Bewerken: Ma

Titel (ar)

Subtitel (ar)

Inleiding (ar)

Titel (de)

Subtitel (de)

Inleiding (de)

Titel (en)

Subtitel (en)

Inleiding (en)

Titel (es)

Subtitel (es)

Inleiding (es)

Titel (et)

Subtitel (et)

Inleiding (et)

Titel (fr)

Subtitel (fr)

Inleiding (fr)

Titel (nl)

Subtitel (nl)

Inleiding (nl)

Titel (pl)

Subtitel (pl)

Inleiding (pl)

Titel (ru)

Subtitel (ru)

Inleiding (ru)

Titel (tr)

Subtitel (tr)

Inleiding (tr)

Titel (zh)

Subtitel (zh)

Inleiding (zh)

<h3>Mijn eerste bron is de Japanse kanji &#39;Ma&#39;</h3>
<p></p>
<p>Twee zware poortdeuren. Ze staan op een kier. Ertussendoor valt een streep zonlicht. De zon is zichtbaar door de kier. Het beeld van het zonlicht dat door de kier in de poort binnenvalt, is de perfecte verbeelding van het verband tussen plaats en tijd. De mogelijkheid die een open poort biedt om een glimp op te vangen van wat anders voor het oog verborgen zou zijn gebleven is eindeloos spannend en aantrekkelijk. De opening laat maar een heel klein deeltje zien van wat er mogelijk nog meer achter de poortdeuren schuil gaat. De poort staat toe een glimp op te vangen van mogelijke universums die je niet kunt zien. Maar die wel denkbaar zijn. De poortdeuren snijden een stuk uit de werkelijkheid. Ze snijden een stuk van de werkelijkheid af. En daarmee daagt het de verbeelding uit. De strenge afbakening van de deuren roep iets op wat er niet is wanneer je het gehele uitzicht zou hebben. Het wekt een verlangen op om méér te willen zien. Of in elk geval, te weten  óf er nog meer te zien is. En het zou een teleurstelling kunnen zijn als dat verlangen bevredigd zou worden.</p>
<p>De zon tussen de poortdeuren. Deze compositie is essentieel. Doordacht het licht van de zon, of de zon zelf, zichtbaar zijn binnen het frame van de werkelijkheid dat de poort vormt, lijkt het alsof de zon en de poort bij elkaar horen. Alsof het hier om een samenhangende compositie gaat. Maar zodra je een andere positie inneemt, of de tijd wat laat passeren, zul je zien dat de zon niet langer zichtbaar is. Dat de zon en de poort volstrekt losstaande  onderdelen in de compositie zijn, die door een toevallige samenloop van tijd en ruimte samenvallen. Wanneer je een kwartier later, of vanaf een ander standpunt naar de poort zou kijken, zie je iets heel anders. Het moment / de tijd en de plaats / ruimte zijn dus essentiële factoren binnen Ma. Tijd en ruimte zijn met elkaar verbonden in Ma. En op betekenisvolle wijze.</p>
<p>Is Ma van tijdelijke aard? Gaat het om dat ene juiste moment (Kairos)? Hoe manifesteert Ma zich? In muziek? In poëzie? Schilderkunst? Architectuur?  </p>