Annuleren
Bewaren
Publicatie
English
Nederlands
Gepubliceerd in
العربية
Deutsch
English
Español
Eesti
Français
Nederlands
Polski
Русский
Türkçe
中文
Titel (ar)
Subtitel (ar)
Inleiding (ar)
archief: de intro tekst van muzische werkplaats 2018-2019 24-12-2018 Wat nu ontstaat in een spel dat ik niet eerder speelde: In oktober ben ik op deze plek begonnen met het beschrijven van de situatie waarin ik mij toen bevond op mijn werk en mijn wens hierin voor het collectief beweging te brengen. De strekking van het verhaal van toen: Iets in ons doen en laten is onder mijn/onze huid gekropen. Ik wil hier mee breken en doe de aanname dat dat is wat voor ons als collectief ook noodzakelijk is. Bittere ernst! Heilige opdracht! Maar wat zich hierna in de tijd ontrolde maakt dit schrijven interessant! Ik weet niet waarom, maar ik volgde deze impuls: Pas een simpele nieuwe regel toe op de tekst. Draai iets om, verander een woord consequent door een ander woord, etc. Doe het rigoureus en zonder terughoudendheid. Gewoon trouwhartig volgen, zoals het spelregels betaamd. Pas daarna mag je wat schaven aan de taal, maar nog steeds zonder het verhaal te veranderen. Meer in de geest van het bestendigen van het beeld dat nu is ontstaan door andere opties in taal te proeven. Het is een makkelijk spel. Toch begeef ik mij in een ongekend avontuur. In dit spel met woorden verschuift er namelijk ook iets in mijn perceptie van ons verhaal en de definitie van mijn rol. Mijn boosheid wordt voelbaar. Scherpe woorden rollen uit mijn pen nog voor ik besef dat dat onder mijn goede intenties schuilgaat. Bovendien, dat wat geschreven staat gaat nog steeds over ons, maar ook over mij, over anderen. Het gaat over in relatie staan tot, je verhouden in de tijd en ruimte. En er komt langzaamaan beweging in mijn wens voor het collectief en vooral het aandeel dat ik daarin wil, kan leveren. Ik kom los van mijn dominerende perspectief. Ik voel afstand en voel mij nabij. Ik ervaar ernst en waarachtigheid en geniet van de taal en betekenis die ontstaat zonder dat ik daar vanuit mijn eigen directe ervaring bij betrokken ben (in eerste instantie). Het gaat niet over mij en des te meer wel. Ik speel! Dit zijn de regels die ik tot nu toe heb toegepast: 1. het beschrijven van mijn analyse van onze situatie 2. ons en wij wordt ik 3. ik wordt jij 4. weglaten van woorden waar mogelijk 5. beschrijf het tegenovergestelde aan dat wat er nu geschreven staat 6. zoek woorden voor de innerlijke beweging in dat wat er nu geschreven staat(psychologisch gebaar M. Tjechov) 7. verander jij in ik en ik in jij 8. helemaal opnieuw beginnen Dit is nu mijn verhaal: Dit is mijn verhaal nu: Actie 8: voeg in het goede fatsoen. Dat wat je toont aan de ander. De etalage. Laat staan de wens die achter dat wat stilstaat schuilgaat... We zitten bij elkaar en spreken lachen spelen Ik pendel ondertussen in gedachten heen en weer wegwerpen vertroetelen ons verhaal Wat ik zie Wat ik zeg Wat ik niet zeg Wat ik wel wil Help mij breken Bevrijd mijn taal Sla gaten Spiegel mij in wat ik weiger te zien Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Wees eerlijk Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel wens ik in jou tussen ons samen zijn 5 januari 2019 Actie 7: Verander jij in ik en ik in jij Je haalt naar me uit draait me om mijn oren omdat ik je steeds weer ontsnap Ik pendel ondertussen heen en weer uitbraken vertroetelen mijn kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel ik Neem ik bezit Help mij breken de gedachte dat mijn denken het enige denken is Bevrijd mijn taal Sla gaten Haal uit naar mij! Spiegel mij in wat ik weiger te zien Leeg is dit moment is dat wat was is later als ik blijft veroveren, innemen zitten in jouw ons verhaal Dit herhaalt zich Openen Vergrendelen Neerkijken Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Haal uit naar mij! Draai af Breng in de war Ruk los Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg je kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel zeg je in jou tussen ons samen zijn Ons gekmakende uitbraken vertroetelen ons verhaal Je herhaalt naar mij uit! 5 januari 2019 actie 7: jij verandert in ik en vice versa gevolg: Ik veroorzaak ook gedoe. Mijn blinde vlekken. Mijn benauwd denken. Niet loslaten. Niet koesteren. Mijn dwingen in verhalen. Vraag: hoe gooi ik mijn verhalen, mijn versies open, voordat ik van de ander vraag het te doen? 22-12-2018 Ik haal naar je uit! Draai jou om je oren omdat je mij steeds weer ontsnapt! Je pendelt heen en weer tussen het uitbraken en vertroetelen van jouw kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel je Neem je bezit Doorklief de gedachte dat jouw denken waarheid is! Bevrijd je taal Sla gaten Adem Proef het andere Ik vecht met jou! En ook Ik spiegel jou in wat jij weigert te doen? Ervaar dat! Leeg is dit moment is dat wat was is later als je blijft veroveren, innemen zitten in mij ons verhaal Dit herhaalt zich: Vergrendelen Verdwijnen Neerkijken Ik breek jouw beelden omdat jij het niet doet! Ik haal naar jou uit! draai mij af begoochel je ruk mij los Pas dan kan ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu Ik ruim leeg Ik maak heel in mij tussen ons samen zijn en breek dat gekmakende pendelen tussen uitbraken en vertroetelen van ons verhaal Ik haal uit naar jou! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. Dit weiger je te zien! Je herhaalt verhalen Blind weigeren is blind winnen Breek met denken dat je denken 'waar-achtig' is! Laat je taal doorlaatbaar Voel lucht Proef woorden Stommerd! En ook Wat was je lelijk? En je deed zoveel niet? Schaam je! Er leeft niets in dit moment niets in dat wat was in later als je blijft verblijven in je herhaaltaal Luisteren zonder lichaam zuurstofloos zijn Je mist wat ook is Dat doe jij! Stommerd! Ik stop met luisteren Ik wil niets anders dan je misverstaan Ik wil los van jou Ik weet zeker dat ik dan stil adem haal en ik weet zeker dat dat voor straks en zeker voor toen en nu lege ruimte schept in mij tussen ons samen zijn en breekt dat verdomt herhalen van verhalen Stommerd! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. herschreven op 9 12 2018 actie: van tekst naar zo min mogelijk tekst. effect: los van de context geeft vrijheid, spelen met taal is leuk, Dit is mijn wens voor ons Herken je dit? Verhalen en het herhalen van verhalen en het herhalen van verhalen herhalen over strijden die we streden of juist niet verliezen of juist niet Dat duizendmaal daags maalstromen Pogingen van het denken grip te krijgen Vast houden Grond voelen Ik ben Terwijl Wat was je mooi? En wat is er ook? Kun je trots zijn? Welke parels liggen in jouw handen? Wat is het woord dat je werkelijk past? Er sneuvelt iets in de tijd iets tussen dat wat nu is en de herinnering Hoor je wel de ruimte die er is tussen je herhalen? Vang je wel momenten de kreukels krak ook? Ik wil jouw verhalen horen Je begrijpen Je aankijken wie weet leidt dat tot beweging en wie weet brengt dat voor nu en misschien voor straks een andere kleur in jouw en mijn verhaal en ons herhalen van verhalen 7-12- 2018 Welke verhalen vertellen wij elkaar? Het verhalen en herhalen van de strijden die men strijdt en verliezen die men lijdt is een manier om grip te krijgen op onze werkelijkheid. En dat terwijl Ook is er zoveel moois. Uit menselijk handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt er iets. Komt dat door het dominante denken in ons denken? De reproductie van 'zo doen wij dat nu eenmaal'? Ik zou graag verhalen aanschouwen, logica's begrijpen, ons denken bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt tot beweging en een voortdurend scheppen van die zich herhalende werkelijkheid. 27 november 2018 Welk verhaal vertel ik mijzelf? Ik ken de hang naar het verleden en het verhalen en herhalen van de strijden die ik streed en de verliezen die ik leed. Het is mijn manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. Het bepaalt hoe ik anderen tegemoet treed. Mijn vesting is niet zomaar binnen te komen. Toch maken ik en anderen ook veel moois waar, uit handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt soms de trots. Komt dat door de verhalen die ik denk te moeten zijn? Het klemmende masker van mijn niet realisme? De maatschappelijke eis van onder het maaiveld? Ik zou graag mijn geschiedenis aanschouwen, mijn logica's begrijpen, mijn verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weet ik uit eigen ervaring, als speler en als sensoloog, tot beweging en daardoor een voortdurend scheppen van de werkelijkheid. En een goed zuurstofgehalte in mijn bloed. 20-11-2018 Welk verhaal vertellen wij elkaar? We hebben in onze organisatie een sterke hang naar het verleden en verhalen en herhalen graag de strijden die we streden en de verliezen die we leden, individueel en als collectief. Het is onze manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. We voeden er nieuwkomers in op nog voor ze onze vesting binnenkomen. Toch maken we met zijn allen ook veel moois waar, uit ons handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor hebben we wel, maar ergens sneuvelt de trots. Komt dat door het verhaal dat wij als filantropisch instituut aan de buitenwereld vertellen? Het klemmende masker van ons ideaal? De maatschappelijke eis van een hagelwit blazoen? Ik zou graag onze geschiedenis aanschouwen, onze logica's begrijpen, onze verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weten wij uit eigen ervaring, als spelers en nonsensologen, tot beweging en daardoor een herscheppen van de werkelijkheid en een goed zuurstofgehalte in je bloed ;0) Deel 1 10 november 2018
Titel (de)
Subtitel (de)
Inleiding (de)
archief: de intro tekst van muzische werkplaats 2018-2019 24-12-2018 Wat nu ontstaat in een spel dat ik niet eerder speelde: In oktober ben ik op deze plek begonnen met het beschrijven van de situatie waarin ik mij toen bevond op mijn werk en mijn wens hierin voor het collectief beweging te brengen. De strekking van het verhaal van toen: Iets in ons doen en laten is onder mijn/onze huid gekropen. Ik wil hier mee breken en doe de aanname dat dat is wat voor ons als collectief ook noodzakelijk is. Bittere ernst! Heilige opdracht! Maar wat zich hierna in de tijd ontrolde maakt dit schrijven interessant! Ik weet niet waarom, maar ik volgde deze impuls: Pas een simpele nieuwe regel toe op de tekst. Draai iets om, verander een woord consequent door een ander woord, etc. Doe het rigoureus en zonder terughoudendheid. Gewoon trouwhartig volgen, zoals het spelregels betaamd. Pas daarna mag je wat schaven aan de taal, maar nog steeds zonder het verhaal te veranderen. Meer in de geest van het bestendigen van het beeld dat nu is ontstaan door andere opties in taal te proeven. Het is een makkelijk spel. Toch begeef ik mij in een ongekend avontuur. In dit spel met woorden verschuift er namelijk ook iets in mijn perceptie van ons verhaal en de definitie van mijn rol. Mijn boosheid wordt voelbaar. Scherpe woorden rollen uit mijn pen nog voor ik besef dat dat onder mijn goede intenties schuilgaat. Bovendien, dat wat geschreven staat gaat nog steeds over ons, maar ook over mij, over anderen. Het gaat over in relatie staan tot, je verhouden in de tijd en ruimte. En er komt langzaamaan beweging in mijn wens voor het collectief en vooral het aandeel dat ik daarin wil, kan leveren. Ik kom los van mijn dominerende perspectief. Ik voel afstand en voel mij nabij. Ik ervaar ernst en waarachtigheid en geniet van de taal en betekenis die ontstaat zonder dat ik daar vanuit mijn eigen directe ervaring bij betrokken ben (in eerste instantie). Het gaat niet over mij en des te meer wel. Ik speel! Dit zijn de regels die ik tot nu toe heb toegepast: 1. het beschrijven van mijn analyse van onze situatie 2. ons en wij wordt ik 3. ik wordt jij 4. weglaten van woorden waar mogelijk 5. beschrijf het tegenovergestelde aan dat wat er nu geschreven staat 6. zoek woorden voor de innerlijke beweging in dat wat er nu geschreven staat(psychologisch gebaar M. Tjechov) 7. verander jij in ik en ik in jij 8. helemaal opnieuw beginnen Dit is nu mijn verhaal: Dit is mijn verhaal nu: Actie 8: voeg in het goede fatsoen. Dat wat je toont aan de ander. De etalage. Laat staan de wens die achter dat wat stilstaat schuilgaat... We zitten bij elkaar en spreken lachen spelen Ik pendel ondertussen in gedachten heen en weer wegwerpen vertroetelen ons verhaal Wat ik zie Wat ik zeg Wat ik niet zeg Wat ik wel wil Help mij breken Bevrijd mijn taal Sla gaten Spiegel mij in wat ik weiger te zien Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Wees eerlijk Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel wens ik in jou tussen ons samen zijn 5 januari 2019 Actie 7: Verander jij in ik en ik in jij Je haalt naar me uit draait me om mijn oren omdat ik je steeds weer ontsnap Ik pendel ondertussen heen en weer uitbraken vertroetelen mijn kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel ik Neem ik bezit Help mij breken de gedachte dat mijn denken het enige denken is Bevrijd mijn taal Sla gaten Haal uit naar mij! Spiegel mij in wat ik weiger te zien Leeg is dit moment is dat wat was is later als ik blijft veroveren, innemen zitten in jouw ons verhaal Dit herhaalt zich Openen Vergrendelen Neerkijken Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Haal uit naar mij! Draai af Breng in de war Ruk los Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg je kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel zeg je in jou tussen ons samen zijn Ons gekmakende uitbraken vertroetelen ons verhaal Je herhaalt naar mij uit! 5 januari 2019 actie 7: jij verandert in ik en vice versa gevolg: Ik veroorzaak ook gedoe. Mijn blinde vlekken. Mijn benauwd denken. Niet loslaten. Niet koesteren. Mijn dwingen in verhalen. Vraag: hoe gooi ik mijn verhalen, mijn versies open, voordat ik van de ander vraag het te doen? 22-12-2018 Ik haal naar je uit! Draai jou om je oren omdat je mij steeds weer ontsnapt! Je pendelt heen en weer tussen het uitbraken en vertroetelen van jouw kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel je Neem je bezit Doorklief de gedachte dat jouw denken waarheid is! Bevrijd je taal Sla gaten Adem Proef het andere Ik vecht met jou! En ook Ik spiegel jou in wat jij weigert te doen? Ervaar dat! Leeg is dit moment is dat wat was is later als je blijft veroveren, innemen zitten in mij ons verhaal Dit herhaalt zich: Vergrendelen Verdwijnen Neerkijken Ik breek jouw beelden omdat jij het niet doet! Ik haal naar jou uit! draai mij af begoochel je ruk mij los Pas dan kan ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu Ik ruim leeg Ik maak heel in mij tussen ons samen zijn en breek dat gekmakende pendelen tussen uitbraken en vertroetelen van ons verhaal Ik haal uit naar jou! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. Dit weiger je te zien! Je herhaalt verhalen Blind weigeren is blind winnen Breek met denken dat je denken 'waar-achtig' is! Laat je taal doorlaatbaar Voel lucht Proef woorden Stommerd! En ook Wat was je lelijk? En je deed zoveel niet? Schaam je! Er leeft niets in dit moment niets in dat wat was in later als je blijft verblijven in je herhaaltaal Luisteren zonder lichaam zuurstofloos zijn Je mist wat ook is Dat doe jij! Stommerd! Ik stop met luisteren Ik wil niets anders dan je misverstaan Ik wil los van jou Ik weet zeker dat ik dan stil adem haal en ik weet zeker dat dat voor straks en zeker voor toen en nu lege ruimte schept in mij tussen ons samen zijn en breekt dat verdomt herhalen van verhalen Stommerd! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. herschreven op 9 12 2018 actie: van tekst naar zo min mogelijk tekst. effect: los van de context geeft vrijheid, spelen met taal is leuk, Dit is mijn wens voor ons Herken je dit? Verhalen en het herhalen van verhalen en het herhalen van verhalen herhalen over strijden die we streden of juist niet verliezen of juist niet Dat duizendmaal daags maalstromen Pogingen van het denken grip te krijgen Vast houden Grond voelen Ik ben Terwijl Wat was je mooi? En wat is er ook? Kun je trots zijn? Welke parels liggen in jouw handen? Wat is het woord dat je werkelijk past? Er sneuvelt iets in de tijd iets tussen dat wat nu is en de herinnering Hoor je wel de ruimte die er is tussen je herhalen? Vang je wel momenten de kreukels krak ook? Ik wil jouw verhalen horen Je begrijpen Je aankijken wie weet leidt dat tot beweging en wie weet brengt dat voor nu en misschien voor straks een andere kleur in jouw en mijn verhaal en ons herhalen van verhalen 7-12- 2018 Welke verhalen vertellen wij elkaar? Het verhalen en herhalen van de strijden die men strijdt en verliezen die men lijdt is een manier om grip te krijgen op onze werkelijkheid. En dat terwijl Ook is er zoveel moois. Uit menselijk handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt er iets. Komt dat door het dominante denken in ons denken? De reproductie van 'zo doen wij dat nu eenmaal'? Ik zou graag verhalen aanschouwen, logica's begrijpen, ons denken bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt tot beweging en een voortdurend scheppen van die zich herhalende werkelijkheid. 27 november 2018 Welk verhaal vertel ik mijzelf? Ik ken de hang naar het verleden en het verhalen en herhalen van de strijden die ik streed en de verliezen die ik leed. Het is mijn manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. Het bepaalt hoe ik anderen tegemoet treed. Mijn vesting is niet zomaar binnen te komen. Toch maken ik en anderen ook veel moois waar, uit handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt soms de trots. Komt dat door de verhalen die ik denk te moeten zijn? Het klemmende masker van mijn niet realisme? De maatschappelijke eis van onder het maaiveld? Ik zou graag mijn geschiedenis aanschouwen, mijn logica's begrijpen, mijn verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weet ik uit eigen ervaring, als speler en als sensoloog, tot beweging en daardoor een voortdurend scheppen van de werkelijkheid. En een goed zuurstofgehalte in mijn bloed. 20-11-2018 Welk verhaal vertellen wij elkaar? We hebben in onze organisatie een sterke hang naar het verleden en verhalen en herhalen graag de strijden die we streden en de verliezen die we leden, individueel en als collectief. Het is onze manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. We voeden er nieuwkomers in op nog voor ze onze vesting binnenkomen. Toch maken we met zijn allen ook veel moois waar, uit ons handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor hebben we wel, maar ergens sneuvelt de trots. Komt dat door het verhaal dat wij als filantropisch instituut aan de buitenwereld vertellen? Het klemmende masker van ons ideaal? De maatschappelijke eis van een hagelwit blazoen? Ik zou graag onze geschiedenis aanschouwen, onze logica's begrijpen, onze verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weten wij uit eigen ervaring, als spelers en nonsensologen, tot beweging en daardoor een herscheppen van de werkelijkheid en een goed zuurstofgehalte in je bloed ;0) Deel 1 10 november 2018
Titel (en)
Subtitel (en)
Inleiding (en)
archief: de intro tekst van muzische werkplaats 2018-2019 24-12-2018 Wat nu ontstaat in een spel dat ik niet eerder speelde: In oktober ben ik op deze plek begonnen met het beschrijven van de situatie waarin ik mij toen bevond op mijn werk en mijn wens hierin voor het collectief beweging te brengen. De strekking van het verhaal van toen: Iets in ons doen en laten is onder mijn/onze huid gekropen. Ik wil hier mee breken en doe de aanname dat dat is wat voor ons als collectief ook noodzakelijk is. Bittere ernst! Heilige opdracht! Maar wat zich hierna in de tijd ontrolde maakt dit schrijven interessant! Ik weet niet waarom, maar ik volgde deze impuls: Pas een simpele nieuwe regel toe op de tekst. Draai iets om, verander een woord consequent door een ander woord, etc. Doe het rigoureus en zonder terughoudendheid. Gewoon trouwhartig volgen, zoals het spelregels betaamd. Pas daarna mag je wat schaven aan de taal, maar nog steeds zonder het verhaal te veranderen. Meer in de geest van het bestendigen van het beeld dat nu is ontstaan door andere opties in taal te proeven. Het is een makkelijk spel. Toch begeef ik mij in een ongekend avontuur. In dit spel met woorden verschuift er namelijk ook iets in mijn perceptie van ons verhaal en de definitie van mijn rol. Mijn boosheid wordt voelbaar. Scherpe woorden rollen uit mijn pen nog voor ik besef dat dat onder mijn goede intenties schuilgaat. Bovendien, dat wat geschreven staat gaat nog steeds over ons, maar ook over mij, over anderen. Het gaat over in relatie staan tot, je verhouden in de tijd en ruimte. En er komt langzaamaan beweging in mijn wens voor het collectief en vooral het aandeel dat ik daarin wil, kan leveren. Ik kom los van mijn dominerende perspectief. Ik voel afstand en voel mij nabij. Ik ervaar ernst en waarachtigheid en geniet van de taal en betekenis die ontstaat zonder dat ik daar vanuit mijn eigen directe ervaring bij betrokken ben (in eerste instantie). Het gaat niet over mij en des te meer wel. Ik speel! Dit zijn de regels die ik tot nu toe heb toegepast: 1. het beschrijven van mijn analyse van onze situatie 2. ons en wij wordt ik 3. ik wordt jij 4. weglaten van woorden waar mogelijk 5. beschrijf het tegenovergestelde aan dat wat er nu geschreven staat 6. zoek woorden voor de innerlijke beweging in dat wat er nu geschreven staat(psychologisch gebaar M. Tjechov) 7. verander jij in ik en ik in jij 8. helemaal opnieuw beginnen Dit is nu mijn verhaal: Dit is mijn verhaal nu: Actie 8: voeg in het goede fatsoen. Dat wat je toont aan de ander. De etalage. Laat staan de wens die achter dat wat stilstaat schuilgaat... We zitten bij elkaar en spreken lachen spelen Ik pendel ondertussen in gedachten heen en weer wegwerpen vertroetelen ons verhaal Wat ik zie Wat ik zeg Wat ik niet zeg Wat ik wel wil Help mij breken Bevrijd mijn taal Sla gaten Spiegel mij in wat ik weiger te zien Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Wees eerlijk Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel wens ik in jou tussen ons samen zijn 5 januari 2019 Actie 7: Verander jij in ik en ik in jij Je haalt naar me uit draait me om mijn oren omdat ik je steeds weer ontsnap Ik pendel ondertussen heen en weer uitbraken vertroetelen mijn kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel ik Neem ik bezit Help mij breken de gedachte dat mijn denken het enige denken is Bevrijd mijn taal Sla gaten Haal uit naar mij! Spiegel mij in wat ik weiger te zien Leeg is dit moment is dat wat was is later als ik blijft veroveren, innemen zitten in jouw ons verhaal Dit herhaalt zich Openen Vergrendelen Neerkijken Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Haal uit naar mij! Draai af Breng in de war Ruk los Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg je kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel zeg je in jou tussen ons samen zijn Ons gekmakende uitbraken vertroetelen ons verhaal Je herhaalt naar mij uit! 5 januari 2019 actie 7: jij verandert in ik en vice versa gevolg: Ik veroorzaak ook gedoe. Mijn blinde vlekken. Mijn benauwd denken. Niet loslaten. Niet koesteren. Mijn dwingen in verhalen. Vraag: hoe gooi ik mijn verhalen, mijn versies open, voordat ik van de ander vraag het te doen? 22-12-2018 Ik haal naar je uit! Draai jou om je oren omdat je mij steeds weer ontsnapt! Je pendelt heen en weer tussen het uitbraken en vertroetelen van jouw kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel je Neem je bezit Doorklief de gedachte dat jouw denken waarheid is! Bevrijd je taal Sla gaten Adem Proef het andere Ik vecht met jou! En ook Ik spiegel jou in wat jij weigert te doen? Ervaar dat! Leeg is dit moment is dat wat was is later als je blijft veroveren, innemen zitten in mij ons verhaal Dit herhaalt zich: Vergrendelen Verdwijnen Neerkijken Ik breek jouw beelden omdat jij het niet doet! Ik haal naar jou uit! draai mij af begoochel je ruk mij los Pas dan kan ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu Ik ruim leeg Ik maak heel in mij tussen ons samen zijn en breek dat gekmakende pendelen tussen uitbraken en vertroetelen van ons verhaal Ik haal uit naar jou! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. Dit weiger je te zien! Je herhaalt verhalen Blind weigeren is blind winnen Breek met denken dat je denken 'waar-achtig' is! Laat je taal doorlaatbaar Voel lucht Proef woorden Stommerd! En ook Wat was je lelijk? En je deed zoveel niet? Schaam je! Er leeft niets in dit moment niets in dat wat was in later als je blijft verblijven in je herhaaltaal Luisteren zonder lichaam zuurstofloos zijn Je mist wat ook is Dat doe jij! Stommerd! Ik stop met luisteren Ik wil niets anders dan je misverstaan Ik wil los van jou Ik weet zeker dat ik dan stil adem haal en ik weet zeker dat dat voor straks en zeker voor toen en nu lege ruimte schept in mij tussen ons samen zijn en breekt dat verdomt herhalen van verhalen Stommerd! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. herschreven op 9 12 2018 actie: van tekst naar zo min mogelijk tekst. effect: los van de context geeft vrijheid, spelen met taal is leuk, Dit is mijn wens voor ons Herken je dit? Verhalen en het herhalen van verhalen en het herhalen van verhalen herhalen over strijden die we streden of juist niet verliezen of juist niet Dat duizendmaal daags maalstromen Pogingen van het denken grip te krijgen Vast houden Grond voelen Ik ben Terwijl Wat was je mooi? En wat is er ook? Kun je trots zijn? Welke parels liggen in jouw handen? Wat is het woord dat je werkelijk past? Er sneuvelt iets in de tijd iets tussen dat wat nu is en de herinnering Hoor je wel de ruimte die er is tussen je herhalen? Vang je wel momenten de kreukels krak ook? Ik wil jouw verhalen horen Je begrijpen Je aankijken wie weet leidt dat tot beweging en wie weet brengt dat voor nu en misschien voor straks een andere kleur in jouw en mijn verhaal en ons herhalen van verhalen 7-12- 2018 Welke verhalen vertellen wij elkaar? Het verhalen en herhalen van de strijden die men strijdt en verliezen die men lijdt is een manier om grip te krijgen op onze werkelijkheid. En dat terwijl Ook is er zoveel moois. Uit menselijk handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt er iets. Komt dat door het dominante denken in ons denken? De reproductie van 'zo doen wij dat nu eenmaal'? Ik zou graag verhalen aanschouwen, logica's begrijpen, ons denken bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt tot beweging en een voortdurend scheppen van die zich herhalende werkelijkheid. 27 november 2018 Welk verhaal vertel ik mijzelf? Ik ken de hang naar het verleden en het verhalen en herhalen van de strijden die ik streed en de verliezen die ik leed. Het is mijn manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. Het bepaalt hoe ik anderen tegemoet treed. Mijn vesting is niet zomaar binnen te komen. Toch maken ik en anderen ook veel moois waar, uit handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt soms de trots. Komt dat door de verhalen die ik denk te moeten zijn? Het klemmende masker van mijn niet realisme? De maatschappelijke eis van onder het maaiveld? Ik zou graag mijn geschiedenis aanschouwen, mijn logica's begrijpen, mijn verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weet ik uit eigen ervaring, als speler en als sensoloog, tot beweging en daardoor een voortdurend scheppen van de werkelijkheid. En een goed zuurstofgehalte in mijn bloed. 20-11-2018 Welk verhaal vertellen wij elkaar? We hebben in onze organisatie een sterke hang naar het verleden en verhalen en herhalen graag de strijden die we streden en de verliezen die we leden, individueel en als collectief. Het is onze manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. We voeden er nieuwkomers in op nog voor ze onze vesting binnenkomen. Toch maken we met zijn allen ook veel moois waar, uit ons handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor hebben we wel, maar ergens sneuvelt de trots. Komt dat door het verhaal dat wij als filantropisch instituut aan de buitenwereld vertellen? Het klemmende masker van ons ideaal? De maatschappelijke eis van een hagelwit blazoen? Ik zou graag onze geschiedenis aanschouwen, onze logica's begrijpen, onze verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weten wij uit eigen ervaring, als spelers en nonsensologen, tot beweging en daardoor een herscheppen van de werkelijkheid en een goed zuurstofgehalte in je bloed ;0) Deel 1 10 november 2018
Titel (es)
Subtitel (es)
Inleiding (es)
archief: de intro tekst van muzische werkplaats 2018-2019 24-12-2018 Wat nu ontstaat in een spel dat ik niet eerder speelde: In oktober ben ik op deze plek begonnen met het beschrijven van de situatie waarin ik mij toen bevond op mijn werk en mijn wens hierin voor het collectief beweging te brengen. De strekking van het verhaal van toen: Iets in ons doen en laten is onder mijn/onze huid gekropen. Ik wil hier mee breken en doe de aanname dat dat is wat voor ons als collectief ook noodzakelijk is. Bittere ernst! Heilige opdracht! Maar wat zich hierna in de tijd ontrolde maakt dit schrijven interessant! Ik weet niet waarom, maar ik volgde deze impuls: Pas een simpele nieuwe regel toe op de tekst. Draai iets om, verander een woord consequent door een ander woord, etc. Doe het rigoureus en zonder terughoudendheid. Gewoon trouwhartig volgen, zoals het spelregels betaamd. Pas daarna mag je wat schaven aan de taal, maar nog steeds zonder het verhaal te veranderen. Meer in de geest van het bestendigen van het beeld dat nu is ontstaan door andere opties in taal te proeven. Het is een makkelijk spel. Toch begeef ik mij in een ongekend avontuur. In dit spel met woorden verschuift er namelijk ook iets in mijn perceptie van ons verhaal en de definitie van mijn rol. Mijn boosheid wordt voelbaar. Scherpe woorden rollen uit mijn pen nog voor ik besef dat dat onder mijn goede intenties schuilgaat. Bovendien, dat wat geschreven staat gaat nog steeds over ons, maar ook over mij, over anderen. Het gaat over in relatie staan tot, je verhouden in de tijd en ruimte. En er komt langzaamaan beweging in mijn wens voor het collectief en vooral het aandeel dat ik daarin wil, kan leveren. Ik kom los van mijn dominerende perspectief. Ik voel afstand en voel mij nabij. Ik ervaar ernst en waarachtigheid en geniet van de taal en betekenis die ontstaat zonder dat ik daar vanuit mijn eigen directe ervaring bij betrokken ben (in eerste instantie). Het gaat niet over mij en des te meer wel. Ik speel! Dit zijn de regels die ik tot nu toe heb toegepast: 1. het beschrijven van mijn analyse van onze situatie 2. ons en wij wordt ik 3. ik wordt jij 4. weglaten van woorden waar mogelijk 5. beschrijf het tegenovergestelde aan dat wat er nu geschreven staat 6. zoek woorden voor de innerlijke beweging in dat wat er nu geschreven staat(psychologisch gebaar M. Tjechov) 7. verander jij in ik en ik in jij 8. helemaal opnieuw beginnen Dit is nu mijn verhaal: Dit is mijn verhaal nu: Actie 8: voeg in het goede fatsoen. Dat wat je toont aan de ander. De etalage. Laat staan de wens die achter dat wat stilstaat schuilgaat... We zitten bij elkaar en spreken lachen spelen Ik pendel ondertussen in gedachten heen en weer wegwerpen vertroetelen ons verhaal Wat ik zie Wat ik zeg Wat ik niet zeg Wat ik wel wil Help mij breken Bevrijd mijn taal Sla gaten Spiegel mij in wat ik weiger te zien Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Wees eerlijk Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel wens ik in jou tussen ons samen zijn 5 januari 2019 Actie 7: Verander jij in ik en ik in jij Je haalt naar me uit draait me om mijn oren omdat ik je steeds weer ontsnap Ik pendel ondertussen heen en weer uitbraken vertroetelen mijn kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel ik Neem ik bezit Help mij breken de gedachte dat mijn denken het enige denken is Bevrijd mijn taal Sla gaten Haal uit naar mij! Spiegel mij in wat ik weiger te zien Leeg is dit moment is dat wat was is later als ik blijft veroveren, innemen zitten in jouw ons verhaal Dit herhaalt zich Openen Vergrendelen Neerkijken Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Haal uit naar mij! Draai af Breng in de war Ruk los Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg je kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel zeg je in jou tussen ons samen zijn Ons gekmakende uitbraken vertroetelen ons verhaal Je herhaalt naar mij uit! 5 januari 2019 actie 7: jij verandert in ik en vice versa gevolg: Ik veroorzaak ook gedoe. Mijn blinde vlekken. Mijn benauwd denken. Niet loslaten. Niet koesteren. Mijn dwingen in verhalen. Vraag: hoe gooi ik mijn verhalen, mijn versies open, voordat ik van de ander vraag het te doen? 22-12-2018 Ik haal naar je uit! Draai jou om je oren omdat je mij steeds weer ontsnapt! Je pendelt heen en weer tussen het uitbraken en vertroetelen van jouw kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel je Neem je bezit Doorklief de gedachte dat jouw denken waarheid is! Bevrijd je taal Sla gaten Adem Proef het andere Ik vecht met jou! En ook Ik spiegel jou in wat jij weigert te doen? Ervaar dat! Leeg is dit moment is dat wat was is later als je blijft veroveren, innemen zitten in mij ons verhaal Dit herhaalt zich: Vergrendelen Verdwijnen Neerkijken Ik breek jouw beelden omdat jij het niet doet! Ik haal naar jou uit! draai mij af begoochel je ruk mij los Pas dan kan ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu Ik ruim leeg Ik maak heel in mij tussen ons samen zijn en breek dat gekmakende pendelen tussen uitbraken en vertroetelen van ons verhaal Ik haal uit naar jou! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. Dit weiger je te zien! Je herhaalt verhalen Blind weigeren is blind winnen Breek met denken dat je denken 'waar-achtig' is! Laat je taal doorlaatbaar Voel lucht Proef woorden Stommerd! En ook Wat was je lelijk? En je deed zoveel niet? Schaam je! Er leeft niets in dit moment niets in dat wat was in later als je blijft verblijven in je herhaaltaal Luisteren zonder lichaam zuurstofloos zijn Je mist wat ook is Dat doe jij! Stommerd! Ik stop met luisteren Ik wil niets anders dan je misverstaan Ik wil los van jou Ik weet zeker dat ik dan stil adem haal en ik weet zeker dat dat voor straks en zeker voor toen en nu lege ruimte schept in mij tussen ons samen zijn en breekt dat verdomt herhalen van verhalen Stommerd! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. herschreven op 9 12 2018 actie: van tekst naar zo min mogelijk tekst. effect: los van de context geeft vrijheid, spelen met taal is leuk, Dit is mijn wens voor ons Herken je dit? Verhalen en het herhalen van verhalen en het herhalen van verhalen herhalen over strijden die we streden of juist niet verliezen of juist niet Dat duizendmaal daags maalstromen Pogingen van het denken grip te krijgen Vast houden Grond voelen Ik ben Terwijl Wat was je mooi? En wat is er ook? Kun je trots zijn? Welke parels liggen in jouw handen? Wat is het woord dat je werkelijk past? Er sneuvelt iets in de tijd iets tussen dat wat nu is en de herinnering Hoor je wel de ruimte die er is tussen je herhalen? Vang je wel momenten de kreukels krak ook? Ik wil jouw verhalen horen Je begrijpen Je aankijken wie weet leidt dat tot beweging en wie weet brengt dat voor nu en misschien voor straks een andere kleur in jouw en mijn verhaal en ons herhalen van verhalen 7-12- 2018 Welke verhalen vertellen wij elkaar? Het verhalen en herhalen van de strijden die men strijdt en verliezen die men lijdt is een manier om grip te krijgen op onze werkelijkheid. En dat terwijl Ook is er zoveel moois. Uit menselijk handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt er iets. Komt dat door het dominante denken in ons denken? De reproductie van 'zo doen wij dat nu eenmaal'? Ik zou graag verhalen aanschouwen, logica's begrijpen, ons denken bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt tot beweging en een voortdurend scheppen van die zich herhalende werkelijkheid. 27 november 2018 Welk verhaal vertel ik mijzelf? Ik ken de hang naar het verleden en het verhalen en herhalen van de strijden die ik streed en de verliezen die ik leed. Het is mijn manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. Het bepaalt hoe ik anderen tegemoet treed. Mijn vesting is niet zomaar binnen te komen. Toch maken ik en anderen ook veel moois waar, uit handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt soms de trots. Komt dat door de verhalen die ik denk te moeten zijn? Het klemmende masker van mijn niet realisme? De maatschappelijke eis van onder het maaiveld? Ik zou graag mijn geschiedenis aanschouwen, mijn logica's begrijpen, mijn verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weet ik uit eigen ervaring, als speler en als sensoloog, tot beweging en daardoor een voortdurend scheppen van de werkelijkheid. En een goed zuurstofgehalte in mijn bloed. 20-11-2018 Welk verhaal vertellen wij elkaar? We hebben in onze organisatie een sterke hang naar het verleden en verhalen en herhalen graag de strijden die we streden en de verliezen die we leden, individueel en als collectief. Het is onze manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. We voeden er nieuwkomers in op nog voor ze onze vesting binnenkomen. Toch maken we met zijn allen ook veel moois waar, uit ons handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor hebben we wel, maar ergens sneuvelt de trots. Komt dat door het verhaal dat wij als filantropisch instituut aan de buitenwereld vertellen? Het klemmende masker van ons ideaal? De maatschappelijke eis van een hagelwit blazoen? Ik zou graag onze geschiedenis aanschouwen, onze logica's begrijpen, onze verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weten wij uit eigen ervaring, als spelers en nonsensologen, tot beweging en daardoor een herscheppen van de werkelijkheid en een goed zuurstofgehalte in je bloed ;0) Deel 1 10 november 2018
Titel (et)
Subtitel (et)
Inleiding (et)
archief: de intro tekst van muzische werkplaats 2018-2019 24-12-2018 Wat nu ontstaat in een spel dat ik niet eerder speelde: In oktober ben ik op deze plek begonnen met het beschrijven van de situatie waarin ik mij toen bevond op mijn werk en mijn wens hierin voor het collectief beweging te brengen. De strekking van het verhaal van toen: Iets in ons doen en laten is onder mijn/onze huid gekropen. Ik wil hier mee breken en doe de aanname dat dat is wat voor ons als collectief ook noodzakelijk is. Bittere ernst! Heilige opdracht! Maar wat zich hierna in de tijd ontrolde maakt dit schrijven interessant! Ik weet niet waarom, maar ik volgde deze impuls: Pas een simpele nieuwe regel toe op de tekst. Draai iets om, verander een woord consequent door een ander woord, etc. Doe het rigoureus en zonder terughoudendheid. Gewoon trouwhartig volgen, zoals het spelregels betaamd. Pas daarna mag je wat schaven aan de taal, maar nog steeds zonder het verhaal te veranderen. Meer in de geest van het bestendigen van het beeld dat nu is ontstaan door andere opties in taal te proeven. Het is een makkelijk spel. Toch begeef ik mij in een ongekend avontuur. In dit spel met woorden verschuift er namelijk ook iets in mijn perceptie van ons verhaal en de definitie van mijn rol. Mijn boosheid wordt voelbaar. Scherpe woorden rollen uit mijn pen nog voor ik besef dat dat onder mijn goede intenties schuilgaat. Bovendien, dat wat geschreven staat gaat nog steeds over ons, maar ook over mij, over anderen. Het gaat over in relatie staan tot, je verhouden in de tijd en ruimte. En er komt langzaamaan beweging in mijn wens voor het collectief en vooral het aandeel dat ik daarin wil, kan leveren. Ik kom los van mijn dominerende perspectief. Ik voel afstand en voel mij nabij. Ik ervaar ernst en waarachtigheid en geniet van de taal en betekenis die ontstaat zonder dat ik daar vanuit mijn eigen directe ervaring bij betrokken ben (in eerste instantie). Het gaat niet over mij en des te meer wel. Ik speel! Dit zijn de regels die ik tot nu toe heb toegepast: 1. het beschrijven van mijn analyse van onze situatie 2. ons en wij wordt ik 3. ik wordt jij 4. weglaten van woorden waar mogelijk 5. beschrijf het tegenovergestelde aan dat wat er nu geschreven staat 6. zoek woorden voor de innerlijke beweging in dat wat er nu geschreven staat(psychologisch gebaar M. Tjechov) 7. verander jij in ik en ik in jij 8. helemaal opnieuw beginnen Dit is nu mijn verhaal: Dit is mijn verhaal nu: Actie 8: voeg in het goede fatsoen. Dat wat je toont aan de ander. De etalage. Laat staan de wens die achter dat wat stilstaat schuilgaat... We zitten bij elkaar en spreken lachen spelen Ik pendel ondertussen in gedachten heen en weer wegwerpen vertroetelen ons verhaal Wat ik zie Wat ik zeg Wat ik niet zeg Wat ik wel wil Help mij breken Bevrijd mijn taal Sla gaten Spiegel mij in wat ik weiger te zien Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Wees eerlijk Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel wens ik in jou tussen ons samen zijn 5 januari 2019 Actie 7: Verander jij in ik en ik in jij Je haalt naar me uit draait me om mijn oren omdat ik je steeds weer ontsnap Ik pendel ondertussen heen en weer uitbraken vertroetelen mijn kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel ik Neem ik bezit Help mij breken de gedachte dat mijn denken het enige denken is Bevrijd mijn taal Sla gaten Haal uit naar mij! Spiegel mij in wat ik weiger te zien Leeg is dit moment is dat wat was is later als ik blijft veroveren, innemen zitten in jouw ons verhaal Dit herhaalt zich Openen Vergrendelen Neerkijken Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Haal uit naar mij! Draai af Breng in de war Ruk los Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg je kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel zeg je in jou tussen ons samen zijn Ons gekmakende uitbraken vertroetelen ons verhaal Je herhaalt naar mij uit! 5 januari 2019 actie 7: jij verandert in ik en vice versa gevolg: Ik veroorzaak ook gedoe. Mijn blinde vlekken. Mijn benauwd denken. Niet loslaten. Niet koesteren. Mijn dwingen in verhalen. Vraag: hoe gooi ik mijn verhalen, mijn versies open, voordat ik van de ander vraag het te doen? 22-12-2018 Ik haal naar je uit! Draai jou om je oren omdat je mij steeds weer ontsnapt! Je pendelt heen en weer tussen het uitbraken en vertroetelen van jouw kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel je Neem je bezit Doorklief de gedachte dat jouw denken waarheid is! Bevrijd je taal Sla gaten Adem Proef het andere Ik vecht met jou! En ook Ik spiegel jou in wat jij weigert te doen? Ervaar dat! Leeg is dit moment is dat wat was is later als je blijft veroveren, innemen zitten in mij ons verhaal Dit herhaalt zich: Vergrendelen Verdwijnen Neerkijken Ik breek jouw beelden omdat jij het niet doet! Ik haal naar jou uit! draai mij af begoochel je ruk mij los Pas dan kan ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu Ik ruim leeg Ik maak heel in mij tussen ons samen zijn en breek dat gekmakende pendelen tussen uitbraken en vertroetelen van ons verhaal Ik haal uit naar jou! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. Dit weiger je te zien! Je herhaalt verhalen Blind weigeren is blind winnen Breek met denken dat je denken 'waar-achtig' is! Laat je taal doorlaatbaar Voel lucht Proef woorden Stommerd! En ook Wat was je lelijk? En je deed zoveel niet? Schaam je! Er leeft niets in dit moment niets in dat wat was in later als je blijft verblijven in je herhaaltaal Luisteren zonder lichaam zuurstofloos zijn Je mist wat ook is Dat doe jij! Stommerd! Ik stop met luisteren Ik wil niets anders dan je misverstaan Ik wil los van jou Ik weet zeker dat ik dan stil adem haal en ik weet zeker dat dat voor straks en zeker voor toen en nu lege ruimte schept in mij tussen ons samen zijn en breekt dat verdomt herhalen van verhalen Stommerd! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. herschreven op 9 12 2018 actie: van tekst naar zo min mogelijk tekst. effect: los van de context geeft vrijheid, spelen met taal is leuk, Dit is mijn wens voor ons Herken je dit? Verhalen en het herhalen van verhalen en het herhalen van verhalen herhalen over strijden die we streden of juist niet verliezen of juist niet Dat duizendmaal daags maalstromen Pogingen van het denken grip te krijgen Vast houden Grond voelen Ik ben Terwijl Wat was je mooi? En wat is er ook? Kun je trots zijn? Welke parels liggen in jouw handen? Wat is het woord dat je werkelijk past? Er sneuvelt iets in de tijd iets tussen dat wat nu is en de herinnering Hoor je wel de ruimte die er is tussen je herhalen? Vang je wel momenten de kreukels krak ook? Ik wil jouw verhalen horen Je begrijpen Je aankijken wie weet leidt dat tot beweging en wie weet brengt dat voor nu en misschien voor straks een andere kleur in jouw en mijn verhaal en ons herhalen van verhalen 7-12- 2018 Welke verhalen vertellen wij elkaar? Het verhalen en herhalen van de strijden die men strijdt en verliezen die men lijdt is een manier om grip te krijgen op onze werkelijkheid. En dat terwijl Ook is er zoveel moois. Uit menselijk handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt er iets. Komt dat door het dominante denken in ons denken? De reproductie van 'zo doen wij dat nu eenmaal'? Ik zou graag verhalen aanschouwen, logica's begrijpen, ons denken bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt tot beweging en een voortdurend scheppen van die zich herhalende werkelijkheid. 27 november 2018 Welk verhaal vertel ik mijzelf? Ik ken de hang naar het verleden en het verhalen en herhalen van de strijden die ik streed en de verliezen die ik leed. Het is mijn manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. Het bepaalt hoe ik anderen tegemoet treed. Mijn vesting is niet zomaar binnen te komen. Toch maken ik en anderen ook veel moois waar, uit handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt soms de trots. Komt dat door de verhalen die ik denk te moeten zijn? Het klemmende masker van mijn niet realisme? De maatschappelijke eis van onder het maaiveld? Ik zou graag mijn geschiedenis aanschouwen, mijn logica's begrijpen, mijn verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weet ik uit eigen ervaring, als speler en als sensoloog, tot beweging en daardoor een voortdurend scheppen van de werkelijkheid. En een goed zuurstofgehalte in mijn bloed. 20-11-2018 Welk verhaal vertellen wij elkaar? We hebben in onze organisatie een sterke hang naar het verleden en verhalen en herhalen graag de strijden die we streden en de verliezen die we leden, individueel en als collectief. Het is onze manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. We voeden er nieuwkomers in op nog voor ze onze vesting binnenkomen. Toch maken we met zijn allen ook veel moois waar, uit ons handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor hebben we wel, maar ergens sneuvelt de trots. Komt dat door het verhaal dat wij als filantropisch instituut aan de buitenwereld vertellen? Het klemmende masker van ons ideaal? De maatschappelijke eis van een hagelwit blazoen? Ik zou graag onze geschiedenis aanschouwen, onze logica's begrijpen, onze verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weten wij uit eigen ervaring, als spelers en nonsensologen, tot beweging en daardoor een herscheppen van de werkelijkheid en een goed zuurstofgehalte in je bloed ;0) Deel 1 10 november 2018
Titel (fr)
Subtitel (fr)
Inleiding (fr)
archief: de intro tekst van muzische werkplaats 2018-2019 24-12-2018 Wat nu ontstaat in een spel dat ik niet eerder speelde: In oktober ben ik op deze plek begonnen met het beschrijven van de situatie waarin ik mij toen bevond op mijn werk en mijn wens hierin voor het collectief beweging te brengen. De strekking van het verhaal van toen: Iets in ons doen en laten is onder mijn/onze huid gekropen. Ik wil hier mee breken en doe de aanname dat dat is wat voor ons als collectief ook noodzakelijk is. Bittere ernst! Heilige opdracht! Maar wat zich hierna in de tijd ontrolde maakt dit schrijven interessant! Ik weet niet waarom, maar ik volgde deze impuls: Pas een simpele nieuwe regel toe op de tekst. Draai iets om, verander een woord consequent door een ander woord, etc. Doe het rigoureus en zonder terughoudendheid. Gewoon trouwhartig volgen, zoals het spelregels betaamd. Pas daarna mag je wat schaven aan de taal, maar nog steeds zonder het verhaal te veranderen. Meer in de geest van het bestendigen van het beeld dat nu is ontstaan door andere opties in taal te proeven. Het is een makkelijk spel. Toch begeef ik mij in een ongekend avontuur. In dit spel met woorden verschuift er namelijk ook iets in mijn perceptie van ons verhaal en de definitie van mijn rol. Mijn boosheid wordt voelbaar. Scherpe woorden rollen uit mijn pen nog voor ik besef dat dat onder mijn goede intenties schuilgaat. Bovendien, dat wat geschreven staat gaat nog steeds over ons, maar ook over mij, over anderen. Het gaat over in relatie staan tot, je verhouden in de tijd en ruimte. En er komt langzaamaan beweging in mijn wens voor het collectief en vooral het aandeel dat ik daarin wil, kan leveren. Ik kom los van mijn dominerende perspectief. Ik voel afstand en voel mij nabij. Ik ervaar ernst en waarachtigheid en geniet van de taal en betekenis die ontstaat zonder dat ik daar vanuit mijn eigen directe ervaring bij betrokken ben (in eerste instantie). Het gaat niet over mij en des te meer wel. Ik speel! Dit zijn de regels die ik tot nu toe heb toegepast: 1. het beschrijven van mijn analyse van onze situatie 2. ons en wij wordt ik 3. ik wordt jij 4. weglaten van woorden waar mogelijk 5. beschrijf het tegenovergestelde aan dat wat er nu geschreven staat 6. zoek woorden voor de innerlijke beweging in dat wat er nu geschreven staat(psychologisch gebaar M. Tjechov) 7. verander jij in ik en ik in jij 8. helemaal opnieuw beginnen Dit is nu mijn verhaal: Dit is mijn verhaal nu: Actie 8: voeg in het goede fatsoen. Dat wat je toont aan de ander. De etalage. Laat staan de wens die achter dat wat stilstaat schuilgaat... We zitten bij elkaar en spreken lachen spelen Ik pendel ondertussen in gedachten heen en weer wegwerpen vertroetelen ons verhaal Wat ik zie Wat ik zeg Wat ik niet zeg Wat ik wel wil Help mij breken Bevrijd mijn taal Sla gaten Spiegel mij in wat ik weiger te zien Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Wees eerlijk Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel wens ik in jou tussen ons samen zijn 5 januari 2019 Actie 7: Verander jij in ik en ik in jij Je haalt naar me uit draait me om mijn oren omdat ik je steeds weer ontsnap Ik pendel ondertussen heen en weer uitbraken vertroetelen mijn kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel ik Neem ik bezit Help mij breken de gedachte dat mijn denken het enige denken is Bevrijd mijn taal Sla gaten Haal uit naar mij! Spiegel mij in wat ik weiger te zien Leeg is dit moment is dat wat was is later als ik blijft veroveren, innemen zitten in jouw ons verhaal Dit herhaalt zich Openen Vergrendelen Neerkijken Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Haal uit naar mij! Draai af Breng in de war Ruk los Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg je kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel zeg je in jou tussen ons samen zijn Ons gekmakende uitbraken vertroetelen ons verhaal Je herhaalt naar mij uit! 5 januari 2019 actie 7: jij verandert in ik en vice versa gevolg: Ik veroorzaak ook gedoe. Mijn blinde vlekken. Mijn benauwd denken. Niet loslaten. Niet koesteren. Mijn dwingen in verhalen. Vraag: hoe gooi ik mijn verhalen, mijn versies open, voordat ik van de ander vraag het te doen? 22-12-2018 Ik haal naar je uit! Draai jou om je oren omdat je mij steeds weer ontsnapt! Je pendelt heen en weer tussen het uitbraken en vertroetelen van jouw kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel je Neem je bezit Doorklief de gedachte dat jouw denken waarheid is! Bevrijd je taal Sla gaten Adem Proef het andere Ik vecht met jou! En ook Ik spiegel jou in wat jij weigert te doen? Ervaar dat! Leeg is dit moment is dat wat was is later als je blijft veroveren, innemen zitten in mij ons verhaal Dit herhaalt zich: Vergrendelen Verdwijnen Neerkijken Ik breek jouw beelden omdat jij het niet doet! Ik haal naar jou uit! draai mij af begoochel je ruk mij los Pas dan kan ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu Ik ruim leeg Ik maak heel in mij tussen ons samen zijn en breek dat gekmakende pendelen tussen uitbraken en vertroetelen van ons verhaal Ik haal uit naar jou! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. Dit weiger je te zien! Je herhaalt verhalen Blind weigeren is blind winnen Breek met denken dat je denken 'waar-achtig' is! Laat je taal doorlaatbaar Voel lucht Proef woorden Stommerd! En ook Wat was je lelijk? En je deed zoveel niet? Schaam je! Er leeft niets in dit moment niets in dat wat was in later als je blijft verblijven in je herhaaltaal Luisteren zonder lichaam zuurstofloos zijn Je mist wat ook is Dat doe jij! Stommerd! Ik stop met luisteren Ik wil niets anders dan je misverstaan Ik wil los van jou Ik weet zeker dat ik dan stil adem haal en ik weet zeker dat dat voor straks en zeker voor toen en nu lege ruimte schept in mij tussen ons samen zijn en breekt dat verdomt herhalen van verhalen Stommerd! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. herschreven op 9 12 2018 actie: van tekst naar zo min mogelijk tekst. effect: los van de context geeft vrijheid, spelen met taal is leuk, Dit is mijn wens voor ons Herken je dit? Verhalen en het herhalen van verhalen en het herhalen van verhalen herhalen over strijden die we streden of juist niet verliezen of juist niet Dat duizendmaal daags maalstromen Pogingen van het denken grip te krijgen Vast houden Grond voelen Ik ben Terwijl Wat was je mooi? En wat is er ook? Kun je trots zijn? Welke parels liggen in jouw handen? Wat is het woord dat je werkelijk past? Er sneuvelt iets in de tijd iets tussen dat wat nu is en de herinnering Hoor je wel de ruimte die er is tussen je herhalen? Vang je wel momenten de kreukels krak ook? Ik wil jouw verhalen horen Je begrijpen Je aankijken wie weet leidt dat tot beweging en wie weet brengt dat voor nu en misschien voor straks een andere kleur in jouw en mijn verhaal en ons herhalen van verhalen 7-12- 2018 Welke verhalen vertellen wij elkaar? Het verhalen en herhalen van de strijden die men strijdt en verliezen die men lijdt is een manier om grip te krijgen op onze werkelijkheid. En dat terwijl Ook is er zoveel moois. Uit menselijk handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt er iets. Komt dat door het dominante denken in ons denken? De reproductie van 'zo doen wij dat nu eenmaal'? Ik zou graag verhalen aanschouwen, logica's begrijpen, ons denken bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt tot beweging en een voortdurend scheppen van die zich herhalende werkelijkheid. 27 november 2018 Welk verhaal vertel ik mijzelf? Ik ken de hang naar het verleden en het verhalen en herhalen van de strijden die ik streed en de verliezen die ik leed. Het is mijn manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. Het bepaalt hoe ik anderen tegemoet treed. Mijn vesting is niet zomaar binnen te komen. Toch maken ik en anderen ook veel moois waar, uit handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt soms de trots. Komt dat door de verhalen die ik denk te moeten zijn? Het klemmende masker van mijn niet realisme? De maatschappelijke eis van onder het maaiveld? Ik zou graag mijn geschiedenis aanschouwen, mijn logica's begrijpen, mijn verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weet ik uit eigen ervaring, als speler en als sensoloog, tot beweging en daardoor een voortdurend scheppen van de werkelijkheid. En een goed zuurstofgehalte in mijn bloed. 20-11-2018 Welk verhaal vertellen wij elkaar? We hebben in onze organisatie een sterke hang naar het verleden en verhalen en herhalen graag de strijden die we streden en de verliezen die we leden, individueel en als collectief. Het is onze manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. We voeden er nieuwkomers in op nog voor ze onze vesting binnenkomen. Toch maken we met zijn allen ook veel moois waar, uit ons handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor hebben we wel, maar ergens sneuvelt de trots. Komt dat door het verhaal dat wij als filantropisch instituut aan de buitenwereld vertellen? Het klemmende masker van ons ideaal? De maatschappelijke eis van een hagelwit blazoen? Ik zou graag onze geschiedenis aanschouwen, onze logica's begrijpen, onze verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weten wij uit eigen ervaring, als spelers en nonsensologen, tot beweging en daardoor een herscheppen van de werkelijkheid en een goed zuurstofgehalte in je bloed ;0) Deel 1 10 november 2018
Titel (nl)
Subtitel (nl)
Inleiding (nl)
archief: de intro tekst van muzische werkplaats 2018-2019 24-12-2018 Wat nu ontstaat in een spel dat ik niet eerder speelde: In oktober ben ik op deze plek begonnen met het beschrijven van de situatie waarin ik mij toen bevond op mijn werk en mijn wens hierin voor het collectief beweging te brengen. De strekking van het verhaal van toen: Iets in ons doen en laten is onder mijn/onze huid gekropen. Ik wil hier mee breken en doe de aanname dat dat is wat voor ons als collectief ook noodzakelijk is. Bittere ernst! Heilige opdracht! Maar wat zich hierna in de tijd ontrolde maakt dit schrijven interessant! Ik weet niet waarom, maar ik volgde deze impuls: Pas een simpele nieuwe regel toe op de tekst. Draai iets om, verander een woord consequent door een ander woord, etc. Doe het rigoureus en zonder terughoudendheid. Gewoon trouwhartig volgen, zoals het spelregels betaamd. Pas daarna mag je wat schaven aan de taal, maar nog steeds zonder het verhaal te veranderen. Meer in de geest van het bestendigen van het beeld dat nu is ontstaan door andere opties in taal te proeven. Het is een makkelijk spel. Toch begeef ik mij in een ongekend avontuur. In dit spel met woorden verschuift er namelijk ook iets in mijn perceptie van ons verhaal en de definitie van mijn rol. Mijn boosheid wordt voelbaar. Scherpe woorden rollen uit mijn pen nog voor ik besef dat dat onder mijn goede intenties schuilgaat. Bovendien, dat wat geschreven staat gaat nog steeds over ons, maar ook over mij, over anderen. Het gaat over in relatie staan tot, je verhouden in de tijd en ruimte. En er komt langzaamaan beweging in mijn wens voor het collectief en vooral het aandeel dat ik daarin wil, kan leveren. Ik kom los van mijn dominerende perspectief. Ik voel afstand en voel mij nabij. Ik ervaar ernst en waarachtigheid en geniet van de taal en betekenis die ontstaat zonder dat ik daar vanuit mijn eigen directe ervaring bij betrokken ben (in eerste instantie). Het gaat niet over mij en des te meer wel. Ik speel! Dit zijn de regels die ik tot nu toe heb toegepast: 1. het beschrijven van mijn analyse van onze situatie 2. ons en wij wordt ik 3. ik wordt jij 4. weglaten van woorden waar mogelijk 5. beschrijf het tegenovergestelde aan dat wat er nu geschreven staat 6. zoek woorden voor de innerlijke beweging in dat wat er nu geschreven staat(psychologisch gebaar M. Tjechov) 7. verander jij in ik en ik in jij 8. helemaal opnieuw beginnen Dit is nu mijn verhaal: Dit is mijn verhaal nu: Actie 8: voeg in het goede fatsoen. Dat wat je toont aan de ander. De etalage. Laat staan de wens die achter dat wat stilstaat schuilgaat... We zitten bij elkaar en spreken lachen spelen Ik pendel ondertussen in gedachten heen en weer wegwerpen vertroetelen ons verhaal Wat ik zie Wat ik zeg Wat ik niet zeg Wat ik wel wil Help mij breken Bevrijd mijn taal Sla gaten Spiegel mij in wat ik weiger te zien Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Wees eerlijk Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel wens ik in jou tussen ons samen zijn 5 januari 2019 Actie 7: Verander jij in ik en ik in jij Je haalt naar me uit draait me om mijn oren omdat ik je steeds weer ontsnap Ik pendel ondertussen heen en weer uitbraken vertroetelen mijn kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel ik Neem ik bezit Help mij breken de gedachte dat mijn denken het enige denken is Bevrijd mijn taal Sla gaten Haal uit naar mij! Spiegel mij in wat ik weiger te zien Leeg is dit moment is dat wat was is later als ik blijft veroveren, innemen zitten in jouw ons verhaal Dit herhaalt zich Openen Vergrendelen Neerkijken Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Haal uit naar mij! Draai af Breng in de war Ruk los Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg je kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel zeg je in jou tussen ons samen zijn Ons gekmakende uitbraken vertroetelen ons verhaal Je herhaalt naar mij uit! 5 januari 2019 actie 7: jij verandert in ik en vice versa gevolg: Ik veroorzaak ook gedoe. Mijn blinde vlekken. Mijn benauwd denken. Niet loslaten. Niet koesteren. Mijn dwingen in verhalen. Vraag: hoe gooi ik mijn verhalen, mijn versies open, voordat ik van de ander vraag het te doen? 22-12-2018 Ik haal naar je uit! Draai jou om je oren omdat je mij steeds weer ontsnapt! Je pendelt heen en weer tussen het uitbraken en vertroetelen van jouw kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel je Neem je bezit Doorklief de gedachte dat jouw denken waarheid is! Bevrijd je taal Sla gaten Adem Proef het andere Ik vecht met jou! En ook Ik spiegel jou in wat jij weigert te doen? Ervaar dat! Leeg is dit moment is dat wat was is later als je blijft veroveren, innemen zitten in mij ons verhaal Dit herhaalt zich: Vergrendelen Verdwijnen Neerkijken Ik breek jouw beelden omdat jij het niet doet! Ik haal naar jou uit! draai mij af begoochel je ruk mij los Pas dan kan ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu Ik ruim leeg Ik maak heel in mij tussen ons samen zijn en breek dat gekmakende pendelen tussen uitbraken en vertroetelen van ons verhaal Ik haal uit naar jou! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. Dit weiger je te zien! Je herhaalt verhalen Blind weigeren is blind winnen Breek met denken dat je denken 'waar-achtig' is! Laat je taal doorlaatbaar Voel lucht Proef woorden Stommerd! En ook Wat was je lelijk? En je deed zoveel niet? Schaam je! Er leeft niets in dit moment niets in dat wat was in later als je blijft verblijven in je herhaaltaal Luisteren zonder lichaam zuurstofloos zijn Je mist wat ook is Dat doe jij! Stommerd! Ik stop met luisteren Ik wil niets anders dan je misverstaan Ik wil los van jou Ik weet zeker dat ik dan stil adem haal en ik weet zeker dat dat voor straks en zeker voor toen en nu lege ruimte schept in mij tussen ons samen zijn en breekt dat verdomt herhalen van verhalen Stommerd! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. herschreven op 9 12 2018 actie: van tekst naar zo min mogelijk tekst. effect: los van de context geeft vrijheid, spelen met taal is leuk, Dit is mijn wens voor ons Herken je dit? Verhalen en het herhalen van verhalen en het herhalen van verhalen herhalen over strijden die we streden of juist niet verliezen of juist niet Dat duizendmaal daags maalstromen Pogingen van het denken grip te krijgen Vast houden Grond voelen Ik ben Terwijl Wat was je mooi? En wat is er ook? Kun je trots zijn? Welke parels liggen in jouw handen? Wat is het woord dat je werkelijk past? Er sneuvelt iets in de tijd iets tussen dat wat nu is en de herinnering Hoor je wel de ruimte die er is tussen je herhalen? Vang je wel momenten de kreukels krak ook? Ik wil jouw verhalen horen Je begrijpen Je aankijken wie weet leidt dat tot beweging en wie weet brengt dat voor nu en misschien voor straks een andere kleur in jouw en mijn verhaal en ons herhalen van verhalen 7-12- 2018 Welke verhalen vertellen wij elkaar? Het verhalen en herhalen van de strijden die men strijdt en verliezen die men lijdt is een manier om grip te krijgen op onze werkelijkheid. En dat terwijl Ook is er zoveel moois. Uit menselijk handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt er iets. Komt dat door het dominante denken in ons denken? De reproductie van 'zo doen wij dat nu eenmaal'? Ik zou graag verhalen aanschouwen, logica's begrijpen, ons denken bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt tot beweging en een voortdurend scheppen van die zich herhalende werkelijkheid. 27 november 2018 Welk verhaal vertel ik mijzelf? Ik ken de hang naar het verleden en het verhalen en herhalen van de strijden die ik streed en de verliezen die ik leed. Het is mijn manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. Het bepaalt hoe ik anderen tegemoet treed. Mijn vesting is niet zomaar binnen te komen. Toch maken ik en anderen ook veel moois waar, uit handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt soms de trots. Komt dat door de verhalen die ik denk te moeten zijn? Het klemmende masker van mijn niet realisme? De maatschappelijke eis van onder het maaiveld? Ik zou graag mijn geschiedenis aanschouwen, mijn logica's begrijpen, mijn verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weet ik uit eigen ervaring, als speler en als sensoloog, tot beweging en daardoor een voortdurend scheppen van de werkelijkheid. En een goed zuurstofgehalte in mijn bloed. 20-11-2018 Welk verhaal vertellen wij elkaar? We hebben in onze organisatie een sterke hang naar het verleden en verhalen en herhalen graag de strijden die we streden en de verliezen die we leden, individueel en als collectief. Het is onze manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. We voeden er nieuwkomers in op nog voor ze onze vesting binnenkomen. Toch maken we met zijn allen ook veel moois waar, uit ons handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor hebben we wel, maar ergens sneuvelt de trots. Komt dat door het verhaal dat wij als filantropisch instituut aan de buitenwereld vertellen? Het klemmende masker van ons ideaal? De maatschappelijke eis van een hagelwit blazoen? Ik zou graag onze geschiedenis aanschouwen, onze logica's begrijpen, onze verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weten wij uit eigen ervaring, als spelers en nonsensologen, tot beweging en daardoor een herscheppen van de werkelijkheid en een goed zuurstofgehalte in je bloed ;0) Deel 1 10 november 2018
Titel (pl)
Subtitel (pl)
Inleiding (pl)
archief: de intro tekst van muzische werkplaats 2018-2019 24-12-2018 Wat nu ontstaat in een spel dat ik niet eerder speelde: In oktober ben ik op deze plek begonnen met het beschrijven van de situatie waarin ik mij toen bevond op mijn werk en mijn wens hierin voor het collectief beweging te brengen. De strekking van het verhaal van toen: Iets in ons doen en laten is onder mijn/onze huid gekropen. Ik wil hier mee breken en doe de aanname dat dat is wat voor ons als collectief ook noodzakelijk is. Bittere ernst! Heilige opdracht! Maar wat zich hierna in de tijd ontrolde maakt dit schrijven interessant! Ik weet niet waarom, maar ik volgde deze impuls: Pas een simpele nieuwe regel toe op de tekst. Draai iets om, verander een woord consequent door een ander woord, etc. Doe het rigoureus en zonder terughoudendheid. Gewoon trouwhartig volgen, zoals het spelregels betaamd. Pas daarna mag je wat schaven aan de taal, maar nog steeds zonder het verhaal te veranderen. Meer in de geest van het bestendigen van het beeld dat nu is ontstaan door andere opties in taal te proeven. Het is een makkelijk spel. Toch begeef ik mij in een ongekend avontuur. In dit spel met woorden verschuift er namelijk ook iets in mijn perceptie van ons verhaal en de definitie van mijn rol. Mijn boosheid wordt voelbaar. Scherpe woorden rollen uit mijn pen nog voor ik besef dat dat onder mijn goede intenties schuilgaat. Bovendien, dat wat geschreven staat gaat nog steeds over ons, maar ook over mij, over anderen. Het gaat over in relatie staan tot, je verhouden in de tijd en ruimte. En er komt langzaamaan beweging in mijn wens voor het collectief en vooral het aandeel dat ik daarin wil, kan leveren. Ik kom los van mijn dominerende perspectief. Ik voel afstand en voel mij nabij. Ik ervaar ernst en waarachtigheid en geniet van de taal en betekenis die ontstaat zonder dat ik daar vanuit mijn eigen directe ervaring bij betrokken ben (in eerste instantie). Het gaat niet over mij en des te meer wel. Ik speel! Dit zijn de regels die ik tot nu toe heb toegepast: 1. het beschrijven van mijn analyse van onze situatie 2. ons en wij wordt ik 3. ik wordt jij 4. weglaten van woorden waar mogelijk 5. beschrijf het tegenovergestelde aan dat wat er nu geschreven staat 6. zoek woorden voor de innerlijke beweging in dat wat er nu geschreven staat(psychologisch gebaar M. Tjechov) 7. verander jij in ik en ik in jij 8. helemaal opnieuw beginnen Dit is nu mijn verhaal: Dit is mijn verhaal nu: Actie 8: voeg in het goede fatsoen. Dat wat je toont aan de ander. De etalage. Laat staan de wens die achter dat wat stilstaat schuilgaat... We zitten bij elkaar en spreken lachen spelen Ik pendel ondertussen in gedachten heen en weer wegwerpen vertroetelen ons verhaal Wat ik zie Wat ik zeg Wat ik niet zeg Wat ik wel wil Help mij breken Bevrijd mijn taal Sla gaten Spiegel mij in wat ik weiger te zien Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Wees eerlijk Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel wens ik in jou tussen ons samen zijn 5 januari 2019 Actie 7: Verander jij in ik en ik in jij Je haalt naar me uit draait me om mijn oren omdat ik je steeds weer ontsnap Ik pendel ondertussen heen en weer uitbraken vertroetelen mijn kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel ik Neem ik bezit Help mij breken de gedachte dat mijn denken het enige denken is Bevrijd mijn taal Sla gaten Haal uit naar mij! Spiegel mij in wat ik weiger te zien Leeg is dit moment is dat wat was is later als ik blijft veroveren, innemen zitten in jouw ons verhaal Dit herhaalt zich Openen Vergrendelen Neerkijken Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Haal uit naar mij! Draai af Breng in de war Ruk los Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg je kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel zeg je in jou tussen ons samen zijn Ons gekmakende uitbraken vertroetelen ons verhaal Je herhaalt naar mij uit! 5 januari 2019 actie 7: jij verandert in ik en vice versa gevolg: Ik veroorzaak ook gedoe. Mijn blinde vlekken. Mijn benauwd denken. Niet loslaten. Niet koesteren. Mijn dwingen in verhalen. Vraag: hoe gooi ik mijn verhalen, mijn versies open, voordat ik van de ander vraag het te doen? 22-12-2018 Ik haal naar je uit! Draai jou om je oren omdat je mij steeds weer ontsnapt! Je pendelt heen en weer tussen het uitbraken en vertroetelen van jouw kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel je Neem je bezit Doorklief de gedachte dat jouw denken waarheid is! Bevrijd je taal Sla gaten Adem Proef het andere Ik vecht met jou! En ook Ik spiegel jou in wat jij weigert te doen? Ervaar dat! Leeg is dit moment is dat wat was is later als je blijft veroveren, innemen zitten in mij ons verhaal Dit herhaalt zich: Vergrendelen Verdwijnen Neerkijken Ik breek jouw beelden omdat jij het niet doet! Ik haal naar jou uit! draai mij af begoochel je ruk mij los Pas dan kan ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu Ik ruim leeg Ik maak heel in mij tussen ons samen zijn en breek dat gekmakende pendelen tussen uitbraken en vertroetelen van ons verhaal Ik haal uit naar jou! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. Dit weiger je te zien! Je herhaalt verhalen Blind weigeren is blind winnen Breek met denken dat je denken 'waar-achtig' is! Laat je taal doorlaatbaar Voel lucht Proef woorden Stommerd! En ook Wat was je lelijk? En je deed zoveel niet? Schaam je! Er leeft niets in dit moment niets in dat wat was in later als je blijft verblijven in je herhaaltaal Luisteren zonder lichaam zuurstofloos zijn Je mist wat ook is Dat doe jij! Stommerd! Ik stop met luisteren Ik wil niets anders dan je misverstaan Ik wil los van jou Ik weet zeker dat ik dan stil adem haal en ik weet zeker dat dat voor straks en zeker voor toen en nu lege ruimte schept in mij tussen ons samen zijn en breekt dat verdomt herhalen van verhalen Stommerd! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. herschreven op 9 12 2018 actie: van tekst naar zo min mogelijk tekst. effect: los van de context geeft vrijheid, spelen met taal is leuk, Dit is mijn wens voor ons Herken je dit? Verhalen en het herhalen van verhalen en het herhalen van verhalen herhalen over strijden die we streden of juist niet verliezen of juist niet Dat duizendmaal daags maalstromen Pogingen van het denken grip te krijgen Vast houden Grond voelen Ik ben Terwijl Wat was je mooi? En wat is er ook? Kun je trots zijn? Welke parels liggen in jouw handen? Wat is het woord dat je werkelijk past? Er sneuvelt iets in de tijd iets tussen dat wat nu is en de herinnering Hoor je wel de ruimte die er is tussen je herhalen? Vang je wel momenten de kreukels krak ook? Ik wil jouw verhalen horen Je begrijpen Je aankijken wie weet leidt dat tot beweging en wie weet brengt dat voor nu en misschien voor straks een andere kleur in jouw en mijn verhaal en ons herhalen van verhalen 7-12- 2018 Welke verhalen vertellen wij elkaar? Het verhalen en herhalen van de strijden die men strijdt en verliezen die men lijdt is een manier om grip te krijgen op onze werkelijkheid. En dat terwijl Ook is er zoveel moois. Uit menselijk handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt er iets. Komt dat door het dominante denken in ons denken? De reproductie van 'zo doen wij dat nu eenmaal'? Ik zou graag verhalen aanschouwen, logica's begrijpen, ons denken bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt tot beweging en een voortdurend scheppen van die zich herhalende werkelijkheid. 27 november 2018 Welk verhaal vertel ik mijzelf? Ik ken de hang naar het verleden en het verhalen en herhalen van de strijden die ik streed en de verliezen die ik leed. Het is mijn manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. Het bepaalt hoe ik anderen tegemoet treed. Mijn vesting is niet zomaar binnen te komen. Toch maken ik en anderen ook veel moois waar, uit handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt soms de trots. Komt dat door de verhalen die ik denk te moeten zijn? Het klemmende masker van mijn niet realisme? De maatschappelijke eis van onder het maaiveld? Ik zou graag mijn geschiedenis aanschouwen, mijn logica's begrijpen, mijn verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weet ik uit eigen ervaring, als speler en als sensoloog, tot beweging en daardoor een voortdurend scheppen van de werkelijkheid. En een goed zuurstofgehalte in mijn bloed. 20-11-2018 Welk verhaal vertellen wij elkaar? We hebben in onze organisatie een sterke hang naar het verleden en verhalen en herhalen graag de strijden die we streden en de verliezen die we leden, individueel en als collectief. Het is onze manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. We voeden er nieuwkomers in op nog voor ze onze vesting binnenkomen. Toch maken we met zijn allen ook veel moois waar, uit ons handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor hebben we wel, maar ergens sneuvelt de trots. Komt dat door het verhaal dat wij als filantropisch instituut aan de buitenwereld vertellen? Het klemmende masker van ons ideaal? De maatschappelijke eis van een hagelwit blazoen? Ik zou graag onze geschiedenis aanschouwen, onze logica's begrijpen, onze verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weten wij uit eigen ervaring, als spelers en nonsensologen, tot beweging en daardoor een herscheppen van de werkelijkheid en een goed zuurstofgehalte in je bloed ;0) Deel 1 10 november 2018
Titel (ru)
Subtitel (ru)
Inleiding (ru)
archief: de intro tekst van muzische werkplaats 2018-2019 24-12-2018 Wat nu ontstaat in een spel dat ik niet eerder speelde: In oktober ben ik op deze plek begonnen met het beschrijven van de situatie waarin ik mij toen bevond op mijn werk en mijn wens hierin voor het collectief beweging te brengen. De strekking van het verhaal van toen: Iets in ons doen en laten is onder mijn/onze huid gekropen. Ik wil hier mee breken en doe de aanname dat dat is wat voor ons als collectief ook noodzakelijk is. Bittere ernst! Heilige opdracht! Maar wat zich hierna in de tijd ontrolde maakt dit schrijven interessant! Ik weet niet waarom, maar ik volgde deze impuls: Pas een simpele nieuwe regel toe op de tekst. Draai iets om, verander een woord consequent door een ander woord, etc. Doe het rigoureus en zonder terughoudendheid. Gewoon trouwhartig volgen, zoals het spelregels betaamd. Pas daarna mag je wat schaven aan de taal, maar nog steeds zonder het verhaal te veranderen. Meer in de geest van het bestendigen van het beeld dat nu is ontstaan door andere opties in taal te proeven. Het is een makkelijk spel. Toch begeef ik mij in een ongekend avontuur. In dit spel met woorden verschuift er namelijk ook iets in mijn perceptie van ons verhaal en de definitie van mijn rol. Mijn boosheid wordt voelbaar. Scherpe woorden rollen uit mijn pen nog voor ik besef dat dat onder mijn goede intenties schuilgaat. Bovendien, dat wat geschreven staat gaat nog steeds over ons, maar ook over mij, over anderen. Het gaat over in relatie staan tot, je verhouden in de tijd en ruimte. En er komt langzaamaan beweging in mijn wens voor het collectief en vooral het aandeel dat ik daarin wil, kan leveren. Ik kom los van mijn dominerende perspectief. Ik voel afstand en voel mij nabij. Ik ervaar ernst en waarachtigheid en geniet van de taal en betekenis die ontstaat zonder dat ik daar vanuit mijn eigen directe ervaring bij betrokken ben (in eerste instantie). Het gaat niet over mij en des te meer wel. Ik speel! Dit zijn de regels die ik tot nu toe heb toegepast: 1. het beschrijven van mijn analyse van onze situatie 2. ons en wij wordt ik 3. ik wordt jij 4. weglaten van woorden waar mogelijk 5. beschrijf het tegenovergestelde aan dat wat er nu geschreven staat 6. zoek woorden voor de innerlijke beweging in dat wat er nu geschreven staat(psychologisch gebaar M. Tjechov) 7. verander jij in ik en ik in jij 8. helemaal opnieuw beginnen Dit is nu mijn verhaal: Dit is mijn verhaal nu: Actie 8: voeg in het goede fatsoen. Dat wat je toont aan de ander. De etalage. Laat staan de wens die achter dat wat stilstaat schuilgaat... We zitten bij elkaar en spreken lachen spelen Ik pendel ondertussen in gedachten heen en weer wegwerpen vertroetelen ons verhaal Wat ik zie Wat ik zeg Wat ik niet zeg Wat ik wel wil Help mij breken Bevrijd mijn taal Sla gaten Spiegel mij in wat ik weiger te zien Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Wees eerlijk Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel wens ik in jou tussen ons samen zijn 5 januari 2019 Actie 7: Verander jij in ik en ik in jij Je haalt naar me uit draait me om mijn oren omdat ik je steeds weer ontsnap Ik pendel ondertussen heen en weer uitbraken vertroetelen mijn kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel ik Neem ik bezit Help mij breken de gedachte dat mijn denken het enige denken is Bevrijd mijn taal Sla gaten Haal uit naar mij! Spiegel mij in wat ik weiger te zien Leeg is dit moment is dat wat was is later als ik blijft veroveren, innemen zitten in jouw ons verhaal Dit herhaalt zich Openen Vergrendelen Neerkijken Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Haal uit naar mij! Draai af Breng in de war Ruk los Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg je kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel zeg je in jou tussen ons samen zijn Ons gekmakende uitbraken vertroetelen ons verhaal Je herhaalt naar mij uit! 5 januari 2019 actie 7: jij verandert in ik en vice versa gevolg: Ik veroorzaak ook gedoe. Mijn blinde vlekken. Mijn benauwd denken. Niet loslaten. Niet koesteren. Mijn dwingen in verhalen. Vraag: hoe gooi ik mijn verhalen, mijn versies open, voordat ik van de ander vraag het te doen? 22-12-2018 Ik haal naar je uit! Draai jou om je oren omdat je mij steeds weer ontsnapt! Je pendelt heen en weer tussen het uitbraken en vertroetelen van jouw kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel je Neem je bezit Doorklief de gedachte dat jouw denken waarheid is! Bevrijd je taal Sla gaten Adem Proef het andere Ik vecht met jou! En ook Ik spiegel jou in wat jij weigert te doen? Ervaar dat! Leeg is dit moment is dat wat was is later als je blijft veroveren, innemen zitten in mij ons verhaal Dit herhaalt zich: Vergrendelen Verdwijnen Neerkijken Ik breek jouw beelden omdat jij het niet doet! Ik haal naar jou uit! draai mij af begoochel je ruk mij los Pas dan kan ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu Ik ruim leeg Ik maak heel in mij tussen ons samen zijn en breek dat gekmakende pendelen tussen uitbraken en vertroetelen van ons verhaal Ik haal uit naar jou! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. Dit weiger je te zien! Je herhaalt verhalen Blind weigeren is blind winnen Breek met denken dat je denken 'waar-achtig' is! Laat je taal doorlaatbaar Voel lucht Proef woorden Stommerd! En ook Wat was je lelijk? En je deed zoveel niet? Schaam je! Er leeft niets in dit moment niets in dat wat was in later als je blijft verblijven in je herhaaltaal Luisteren zonder lichaam zuurstofloos zijn Je mist wat ook is Dat doe jij! Stommerd! Ik stop met luisteren Ik wil niets anders dan je misverstaan Ik wil los van jou Ik weet zeker dat ik dan stil adem haal en ik weet zeker dat dat voor straks en zeker voor toen en nu lege ruimte schept in mij tussen ons samen zijn en breekt dat verdomt herhalen van verhalen Stommerd! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. herschreven op 9 12 2018 actie: van tekst naar zo min mogelijk tekst. effect: los van de context geeft vrijheid, spelen met taal is leuk, Dit is mijn wens voor ons Herken je dit? Verhalen en het herhalen van verhalen en het herhalen van verhalen herhalen over strijden die we streden of juist niet verliezen of juist niet Dat duizendmaal daags maalstromen Pogingen van het denken grip te krijgen Vast houden Grond voelen Ik ben Terwijl Wat was je mooi? En wat is er ook? Kun je trots zijn? Welke parels liggen in jouw handen? Wat is het woord dat je werkelijk past? Er sneuvelt iets in de tijd iets tussen dat wat nu is en de herinnering Hoor je wel de ruimte die er is tussen je herhalen? Vang je wel momenten de kreukels krak ook? Ik wil jouw verhalen horen Je begrijpen Je aankijken wie weet leidt dat tot beweging en wie weet brengt dat voor nu en misschien voor straks een andere kleur in jouw en mijn verhaal en ons herhalen van verhalen 7-12- 2018 Welke verhalen vertellen wij elkaar? Het verhalen en herhalen van de strijden die men strijdt en verliezen die men lijdt is een manier om grip te krijgen op onze werkelijkheid. En dat terwijl Ook is er zoveel moois. Uit menselijk handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt er iets. Komt dat door het dominante denken in ons denken? De reproductie van 'zo doen wij dat nu eenmaal'? Ik zou graag verhalen aanschouwen, logica's begrijpen, ons denken bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt tot beweging en een voortdurend scheppen van die zich herhalende werkelijkheid. 27 november 2018 Welk verhaal vertel ik mijzelf? Ik ken de hang naar het verleden en het verhalen en herhalen van de strijden die ik streed en de verliezen die ik leed. Het is mijn manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. Het bepaalt hoe ik anderen tegemoet treed. Mijn vesting is niet zomaar binnen te komen. Toch maken ik en anderen ook veel moois waar, uit handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt soms de trots. Komt dat door de verhalen die ik denk te moeten zijn? Het klemmende masker van mijn niet realisme? De maatschappelijke eis van onder het maaiveld? Ik zou graag mijn geschiedenis aanschouwen, mijn logica's begrijpen, mijn verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weet ik uit eigen ervaring, als speler en als sensoloog, tot beweging en daardoor een voortdurend scheppen van de werkelijkheid. En een goed zuurstofgehalte in mijn bloed. 20-11-2018 Welk verhaal vertellen wij elkaar? We hebben in onze organisatie een sterke hang naar het verleden en verhalen en herhalen graag de strijden die we streden en de verliezen die we leden, individueel en als collectief. Het is onze manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. We voeden er nieuwkomers in op nog voor ze onze vesting binnenkomen. Toch maken we met zijn allen ook veel moois waar, uit ons handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor hebben we wel, maar ergens sneuvelt de trots. Komt dat door het verhaal dat wij als filantropisch instituut aan de buitenwereld vertellen? Het klemmende masker van ons ideaal? De maatschappelijke eis van een hagelwit blazoen? Ik zou graag onze geschiedenis aanschouwen, onze logica's begrijpen, onze verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weten wij uit eigen ervaring, als spelers en nonsensologen, tot beweging en daardoor een herscheppen van de werkelijkheid en een goed zuurstofgehalte in je bloed ;0) Deel 1 10 november 2018
Titel (tr)
Subtitel (tr)
Inleiding (tr)
archief: de intro tekst van muzische werkplaats 2018-2019 24-12-2018 Wat nu ontstaat in een spel dat ik niet eerder speelde: In oktober ben ik op deze plek begonnen met het beschrijven van de situatie waarin ik mij toen bevond op mijn werk en mijn wens hierin voor het collectief beweging te brengen. De strekking van het verhaal van toen: Iets in ons doen en laten is onder mijn/onze huid gekropen. Ik wil hier mee breken en doe de aanname dat dat is wat voor ons als collectief ook noodzakelijk is. Bittere ernst! Heilige opdracht! Maar wat zich hierna in de tijd ontrolde maakt dit schrijven interessant! Ik weet niet waarom, maar ik volgde deze impuls: Pas een simpele nieuwe regel toe op de tekst. Draai iets om, verander een woord consequent door een ander woord, etc. Doe het rigoureus en zonder terughoudendheid. Gewoon trouwhartig volgen, zoals het spelregels betaamd. Pas daarna mag je wat schaven aan de taal, maar nog steeds zonder het verhaal te veranderen. Meer in de geest van het bestendigen van het beeld dat nu is ontstaan door andere opties in taal te proeven. Het is een makkelijk spel. Toch begeef ik mij in een ongekend avontuur. In dit spel met woorden verschuift er namelijk ook iets in mijn perceptie van ons verhaal en de definitie van mijn rol. Mijn boosheid wordt voelbaar. Scherpe woorden rollen uit mijn pen nog voor ik besef dat dat onder mijn goede intenties schuilgaat. Bovendien, dat wat geschreven staat gaat nog steeds over ons, maar ook over mij, over anderen. Het gaat over in relatie staan tot, je verhouden in de tijd en ruimte. En er komt langzaamaan beweging in mijn wens voor het collectief en vooral het aandeel dat ik daarin wil, kan leveren. Ik kom los van mijn dominerende perspectief. Ik voel afstand en voel mij nabij. Ik ervaar ernst en waarachtigheid en geniet van de taal en betekenis die ontstaat zonder dat ik daar vanuit mijn eigen directe ervaring bij betrokken ben (in eerste instantie). Het gaat niet over mij en des te meer wel. Ik speel! Dit zijn de regels die ik tot nu toe heb toegepast: 1. het beschrijven van mijn analyse van onze situatie 2. ons en wij wordt ik 3. ik wordt jij 4. weglaten van woorden waar mogelijk 5. beschrijf het tegenovergestelde aan dat wat er nu geschreven staat 6. zoek woorden voor de innerlijke beweging in dat wat er nu geschreven staat(psychologisch gebaar M. Tjechov) 7. verander jij in ik en ik in jij 8. helemaal opnieuw beginnen Dit is nu mijn verhaal: Dit is mijn verhaal nu: Actie 8: voeg in het goede fatsoen. Dat wat je toont aan de ander. De etalage. Laat staan de wens die achter dat wat stilstaat schuilgaat... We zitten bij elkaar en spreken lachen spelen Ik pendel ondertussen in gedachten heen en weer wegwerpen vertroetelen ons verhaal Wat ik zie Wat ik zeg Wat ik niet zeg Wat ik wel wil Help mij breken Bevrijd mijn taal Sla gaten Spiegel mij in wat ik weiger te zien Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Wees eerlijk Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel wens ik in jou tussen ons samen zijn 5 januari 2019 Actie 7: Verander jij in ik en ik in jij Je haalt naar me uit draait me om mijn oren omdat ik je steeds weer ontsnap Ik pendel ondertussen heen en weer uitbraken vertroetelen mijn kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel ik Neem ik bezit Help mij breken de gedachte dat mijn denken het enige denken is Bevrijd mijn taal Sla gaten Haal uit naar mij! Spiegel mij in wat ik weiger te zien Leeg is dit moment is dat wat was is later als ik blijft veroveren, innemen zitten in jouw ons verhaal Dit herhaalt zich Openen Vergrendelen Neerkijken Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Haal uit naar mij! Draai af Breng in de war Ruk los Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg je kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel zeg je in jou tussen ons samen zijn Ons gekmakende uitbraken vertroetelen ons verhaal Je herhaalt naar mij uit! 5 januari 2019 actie 7: jij verandert in ik en vice versa gevolg: Ik veroorzaak ook gedoe. Mijn blinde vlekken. Mijn benauwd denken. Niet loslaten. Niet koesteren. Mijn dwingen in verhalen. Vraag: hoe gooi ik mijn verhalen, mijn versies open, voordat ik van de ander vraag het te doen? 22-12-2018 Ik haal naar je uit! Draai jou om je oren omdat je mij steeds weer ontsnapt! Je pendelt heen en weer tussen het uitbraken en vertroetelen van jouw kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel je Neem je bezit Doorklief de gedachte dat jouw denken waarheid is! Bevrijd je taal Sla gaten Adem Proef het andere Ik vecht met jou! En ook Ik spiegel jou in wat jij weigert te doen? Ervaar dat! Leeg is dit moment is dat wat was is later als je blijft veroveren, innemen zitten in mij ons verhaal Dit herhaalt zich: Vergrendelen Verdwijnen Neerkijken Ik breek jouw beelden omdat jij het niet doet! Ik haal naar jou uit! draai mij af begoochel je ruk mij los Pas dan kan ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu Ik ruim leeg Ik maak heel in mij tussen ons samen zijn en breek dat gekmakende pendelen tussen uitbraken en vertroetelen van ons verhaal Ik haal uit naar jou! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. Dit weiger je te zien! Je herhaalt verhalen Blind weigeren is blind winnen Breek met denken dat je denken 'waar-achtig' is! Laat je taal doorlaatbaar Voel lucht Proef woorden Stommerd! En ook Wat was je lelijk? En je deed zoveel niet? Schaam je! Er leeft niets in dit moment niets in dat wat was in later als je blijft verblijven in je herhaaltaal Luisteren zonder lichaam zuurstofloos zijn Je mist wat ook is Dat doe jij! Stommerd! Ik stop met luisteren Ik wil niets anders dan je misverstaan Ik wil los van jou Ik weet zeker dat ik dan stil adem haal en ik weet zeker dat dat voor straks en zeker voor toen en nu lege ruimte schept in mij tussen ons samen zijn en breekt dat verdomt herhalen van verhalen Stommerd! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. herschreven op 9 12 2018 actie: van tekst naar zo min mogelijk tekst. effect: los van de context geeft vrijheid, spelen met taal is leuk, Dit is mijn wens voor ons Herken je dit? Verhalen en het herhalen van verhalen en het herhalen van verhalen herhalen over strijden die we streden of juist niet verliezen of juist niet Dat duizendmaal daags maalstromen Pogingen van het denken grip te krijgen Vast houden Grond voelen Ik ben Terwijl Wat was je mooi? En wat is er ook? Kun je trots zijn? Welke parels liggen in jouw handen? Wat is het woord dat je werkelijk past? Er sneuvelt iets in de tijd iets tussen dat wat nu is en de herinnering Hoor je wel de ruimte die er is tussen je herhalen? Vang je wel momenten de kreukels krak ook? Ik wil jouw verhalen horen Je begrijpen Je aankijken wie weet leidt dat tot beweging en wie weet brengt dat voor nu en misschien voor straks een andere kleur in jouw en mijn verhaal en ons herhalen van verhalen 7-12- 2018 Welke verhalen vertellen wij elkaar? Het verhalen en herhalen van de strijden die men strijdt en verliezen die men lijdt is een manier om grip te krijgen op onze werkelijkheid. En dat terwijl Ook is er zoveel moois. Uit menselijk handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt er iets. Komt dat door het dominante denken in ons denken? De reproductie van 'zo doen wij dat nu eenmaal'? Ik zou graag verhalen aanschouwen, logica's begrijpen, ons denken bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt tot beweging en een voortdurend scheppen van die zich herhalende werkelijkheid. 27 november 2018 Welk verhaal vertel ik mijzelf? Ik ken de hang naar het verleden en het verhalen en herhalen van de strijden die ik streed en de verliezen die ik leed. Het is mijn manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. Het bepaalt hoe ik anderen tegemoet treed. Mijn vesting is niet zomaar binnen te komen. Toch maken ik en anderen ook veel moois waar, uit handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt soms de trots. Komt dat door de verhalen die ik denk te moeten zijn? Het klemmende masker van mijn niet realisme? De maatschappelijke eis van onder het maaiveld? Ik zou graag mijn geschiedenis aanschouwen, mijn logica's begrijpen, mijn verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weet ik uit eigen ervaring, als speler en als sensoloog, tot beweging en daardoor een voortdurend scheppen van de werkelijkheid. En een goed zuurstofgehalte in mijn bloed. 20-11-2018 Welk verhaal vertellen wij elkaar? We hebben in onze organisatie een sterke hang naar het verleden en verhalen en herhalen graag de strijden die we streden en de verliezen die we leden, individueel en als collectief. Het is onze manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. We voeden er nieuwkomers in op nog voor ze onze vesting binnenkomen. Toch maken we met zijn allen ook veel moois waar, uit ons handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor hebben we wel, maar ergens sneuvelt de trots. Komt dat door het verhaal dat wij als filantropisch instituut aan de buitenwereld vertellen? Het klemmende masker van ons ideaal? De maatschappelijke eis van een hagelwit blazoen? Ik zou graag onze geschiedenis aanschouwen, onze logica's begrijpen, onze verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weten wij uit eigen ervaring, als spelers en nonsensologen, tot beweging en daardoor een herscheppen van de werkelijkheid en een goed zuurstofgehalte in je bloed ;0) Deel 1 10 november 2018
Titel (zh)
Subtitel (zh)
Inleiding (zh)
archief: de intro tekst van muzische werkplaats 2018-2019 24-12-2018 Wat nu ontstaat in een spel dat ik niet eerder speelde: In oktober ben ik op deze plek begonnen met het beschrijven van de situatie waarin ik mij toen bevond op mijn werk en mijn wens hierin voor het collectief beweging te brengen. De strekking van het verhaal van toen: Iets in ons doen en laten is onder mijn/onze huid gekropen. Ik wil hier mee breken en doe de aanname dat dat is wat voor ons als collectief ook noodzakelijk is. Bittere ernst! Heilige opdracht! Maar wat zich hierna in de tijd ontrolde maakt dit schrijven interessant! Ik weet niet waarom, maar ik volgde deze impuls: Pas een simpele nieuwe regel toe op de tekst. Draai iets om, verander een woord consequent door een ander woord, etc. Doe het rigoureus en zonder terughoudendheid. Gewoon trouwhartig volgen, zoals het spelregels betaamd. Pas daarna mag je wat schaven aan de taal, maar nog steeds zonder het verhaal te veranderen. Meer in de geest van het bestendigen van het beeld dat nu is ontstaan door andere opties in taal te proeven. Het is een makkelijk spel. Toch begeef ik mij in een ongekend avontuur. In dit spel met woorden verschuift er namelijk ook iets in mijn perceptie van ons verhaal en de definitie van mijn rol. Mijn boosheid wordt voelbaar. Scherpe woorden rollen uit mijn pen nog voor ik besef dat dat onder mijn goede intenties schuilgaat. Bovendien, dat wat geschreven staat gaat nog steeds over ons, maar ook over mij, over anderen. Het gaat over in relatie staan tot, je verhouden in de tijd en ruimte. En er komt langzaamaan beweging in mijn wens voor het collectief en vooral het aandeel dat ik daarin wil, kan leveren. Ik kom los van mijn dominerende perspectief. Ik voel afstand en voel mij nabij. Ik ervaar ernst en waarachtigheid en geniet van de taal en betekenis die ontstaat zonder dat ik daar vanuit mijn eigen directe ervaring bij betrokken ben (in eerste instantie). Het gaat niet over mij en des te meer wel. Ik speel! Dit zijn de regels die ik tot nu toe heb toegepast: 1. het beschrijven van mijn analyse van onze situatie 2. ons en wij wordt ik 3. ik wordt jij 4. weglaten van woorden waar mogelijk 5. beschrijf het tegenovergestelde aan dat wat er nu geschreven staat 6. zoek woorden voor de innerlijke beweging in dat wat er nu geschreven staat(psychologisch gebaar M. Tjechov) 7. verander jij in ik en ik in jij 8. helemaal opnieuw beginnen Dit is nu mijn verhaal: Dit is mijn verhaal nu: Actie 8: voeg in het goede fatsoen. Dat wat je toont aan de ander. De etalage. Laat staan de wens die achter dat wat stilstaat schuilgaat... We zitten bij elkaar en spreken lachen spelen Ik pendel ondertussen in gedachten heen en weer wegwerpen vertroetelen ons verhaal Wat ik zie Wat ik zeg Wat ik niet zeg Wat ik wel wil Help mij breken Bevrijd mijn taal Sla gaten Spiegel mij in wat ik weiger te zien Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Wees eerlijk Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel wens ik in jou tussen ons samen zijn 5 januari 2019 Actie 7: Verander jij in ik en ik in jij Je haalt naar me uit draait me om mijn oren omdat ik je steeds weer ontsnap Ik pendel ondertussen heen en weer uitbraken vertroetelen mijn kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel ik Neem ik bezit Help mij breken de gedachte dat mijn denken het enige denken is Bevrijd mijn taal Sla gaten Haal uit naar mij! Spiegel mij in wat ik weiger te zien Leeg is dit moment is dat wat was is later als ik blijft veroveren, innemen zitten in jouw ons verhaal Dit herhaalt zich Openen Vergrendelen Neerkijken Breek mijn beelden omdat ik het niet doe Haal uit naar mij! Draai af Breng in de war Ruk los Pas dan kan ik zeg ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk jij zeg je kalm en stil naar straks naar toen naar nu ruim leeg maak heel zeg je in jou tussen ons samen zijn Ons gekmakende uitbraken vertroetelen ons verhaal Je herhaalt naar mij uit! 5 januari 2019 actie 7: jij verandert in ik en vice versa gevolg: Ik veroorzaak ook gedoe. Mijn blinde vlekken. Mijn benauwd denken. Niet loslaten. Niet koesteren. Mijn dwingen in verhalen. Vraag: hoe gooi ik mijn verhalen, mijn versies open, voordat ik van de ander vraag het te doen? 22-12-2018 Ik haal naar je uit! Draai jou om je oren omdat je mij steeds weer ontsnapt! Je pendelt heen en weer tussen het uitbraken en vertroetelen van jouw kant van ons verhaal Met gesloten ogen oordeel je Neem je bezit Doorklief de gedachte dat jouw denken waarheid is! Bevrijd je taal Sla gaten Adem Proef het andere Ik vecht met jou! En ook Ik spiegel jou in wat jij weigert te doen? Ervaar dat! Leeg is dit moment is dat wat was is later als je blijft veroveren, innemen zitten in mij ons verhaal Dit herhaalt zich: Vergrendelen Verdwijnen Neerkijken Ik breek jouw beelden omdat jij het niet doet! Ik haal naar jou uit! draai mij af begoochel je ruk mij los Pas dan kan ik kalm en stil ademhalen en pas dan kijk ik kalm en stil naar straks naar toen naar nu Ik ruim leeg Ik maak heel in mij tussen ons samen zijn en breek dat gekmakende pendelen tussen uitbraken en vertroetelen van ons verhaal Ik haal uit naar jou! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. Dit weiger je te zien! Je herhaalt verhalen Blind weigeren is blind winnen Breek met denken dat je denken 'waar-achtig' is! Laat je taal doorlaatbaar Voel lucht Proef woorden Stommerd! En ook Wat was je lelijk? En je deed zoveel niet? Schaam je! Er leeft niets in dit moment niets in dat wat was in later als je blijft verblijven in je herhaaltaal Luisteren zonder lichaam zuurstofloos zijn Je mist wat ook is Dat doe jij! Stommerd! Ik stop met luisteren Ik wil niets anders dan je misverstaan Ik wil los van jou Ik weet zeker dat ik dan stil adem haal en ik weet zeker dat dat voor straks en zeker voor toen en nu lege ruimte schept in mij tussen ons samen zijn en breekt dat verdomt herhalen van verhalen Stommerd! 22-12- 2018 actie: het vorige verhaal in alles omgedraaid gevolg: de woede krijgt zijn plek. En terecht. Ik sta los van het collectief. En terecht. herschreven op 9 12 2018 actie: van tekst naar zo min mogelijk tekst. effect: los van de context geeft vrijheid, spelen met taal is leuk, Dit is mijn wens voor ons Herken je dit? Verhalen en het herhalen van verhalen en het herhalen van verhalen herhalen over strijden die we streden of juist niet verliezen of juist niet Dat duizendmaal daags maalstromen Pogingen van het denken grip te krijgen Vast houden Grond voelen Ik ben Terwijl Wat was je mooi? En wat is er ook? Kun je trots zijn? Welke parels liggen in jouw handen? Wat is het woord dat je werkelijk past? Er sneuvelt iets in de tijd iets tussen dat wat nu is en de herinnering Hoor je wel de ruimte die er is tussen je herhalen? Vang je wel momenten de kreukels krak ook? Ik wil jouw verhalen horen Je begrijpen Je aankijken wie weet leidt dat tot beweging en wie weet brengt dat voor nu en misschien voor straks een andere kleur in jouw en mijn verhaal en ons herhalen van verhalen 7-12- 2018 Welke verhalen vertellen wij elkaar? Het verhalen en herhalen van de strijden die men strijdt en verliezen die men lijdt is een manier om grip te krijgen op onze werkelijkheid. En dat terwijl Ook is er zoveel moois. Uit menselijk handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt er iets. Komt dat door het dominante denken in ons denken? De reproductie van 'zo doen wij dat nu eenmaal'? Ik zou graag verhalen aanschouwen, logica's begrijpen, ons denken bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt tot beweging en een voortdurend scheppen van die zich herhalende werkelijkheid. 27 november 2018 Welk verhaal vertel ik mijzelf? Ik ken de hang naar het verleden en het verhalen en herhalen van de strijden die ik streed en de verliezen die ik leed. Het is mijn manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. Het bepaalt hoe ik anderen tegemoet treed. Mijn vesting is niet zomaar binnen te komen. Toch maken ik en anderen ook veel moois waar, uit handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor zijn er wel, maar ergens sneuvelt soms de trots. Komt dat door de verhalen die ik denk te moeten zijn? Het klemmende masker van mijn niet realisme? De maatschappelijke eis van onder het maaiveld? Ik zou graag mijn geschiedenis aanschouwen, mijn logica's begrijpen, mijn verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weet ik uit eigen ervaring, als speler en als sensoloog, tot beweging en daardoor een voortdurend scheppen van de werkelijkheid. En een goed zuurstofgehalte in mijn bloed. 20-11-2018 Welk verhaal vertellen wij elkaar? We hebben in onze organisatie een sterke hang naar het verleden en verhalen en herhalen graag de strijden die we streden en de verliezen die we leden, individueel en als collectief. Het is onze manier geworden om grip te krijgen op de werkelijkheid. We voeden er nieuwkomers in op nog voor ze onze vesting binnenkomen. Toch maken we met zijn allen ook veel moois waar, uit ons handelen komen pareltjes voort. Woorden daarvoor hebben we wel, maar ergens sneuvelt de trots. Komt dat door het verhaal dat wij als filantropisch instituut aan de buitenwereld vertellen? Het klemmende masker van ons ideaal? De maatschappelijke eis van een hagelwit blazoen? Ik zou graag onze geschiedenis aanschouwen, onze logica's begrijpen, onze verhalen bekijken vanuit ongewone standpunten en tegenovergestelde perspectieven. Want dit leidt, zo weten wij uit eigen ervaring, als spelers en nonsensologen, tot beweging en daardoor een herscheppen van de werkelijkheid en een goed zuurstofgehalte in je bloed ;0) Deel 1 10 november 2018
العربية
Deutsch
English
Español
Eesti
Français
Nederlands
Polski
Русский
Türkçe
中文
Mediabestand toevoegen aan pagina
Mediabestand toevoegen aan pagina
Mediabestand toevoegen aan pagina
Mediabestand toevoegen aan pagina
Mediabestand toevoegen aan pagina
Mediabestand toevoegen aan pagina
Mediabestand toevoegen aan pagina
Mediabestand toevoegen aan pagina
Mediabestand toevoegen aan pagina
Mediabestand toevoegen aan pagina
Mediabestand toevoegen aan pagina
Gekoppelde media
voeg een mediabestand toe
Reflectie
Bewaren
Bewaren en bekijken
Verwijderen
Bewaren