Deze matruska poppetjes die alle vier in en uit elkaar kunnen, roepen van alles op bij de mensen die ik ze tot nu toe laat zien.
Opvallend is dat ze heel benaderbaar zijn, iedereen -jong en oud- gaat er meteen mee spelen, ze analyseren en bestuderen.
In verschillende gesprekken zijn ze al geassocieerd met het ui-model, innerlijke familie en de vier leerjaren van de studenten waar ik mee werk (tot de kern komen).

Ik vind het bijzonder dat deze poppetjes zoveel uiteenlopende associaties opleveren met psychologische theorieën.
Voor mij staan deze poppetjes voor de mensen die ik ontmoet in mijn werk en leven. Net zoals ik dat bij deze poppetjes doe, vind ik steeds nieuwe manieren om me tot deze mensen te verhouden. De poppetjes herinneren me eraan dat wat aan de buitenkant zichtbaar is niks hoeft te zeggen over wat er in de kern bij mensen aanwezig is. In de praktijk wordt ik vaak verrast als ik dit in mijn achterhoofd houd. Wanneer ik me vanuit een open houding verbind met mensen mag ik soms ineens een 'poppetje binnenin' ontmoeten.