Levend in herinnering (over de werking voor die het mee maakt)

(mnemosyne) en het gegegevn dat je je altijd tijd en plaats herinnert. Dat dat mssch wel het gekste van corona was dat de dingen niet meer ‘plaatsvonden’. Werkwoord plaats vinden  

Blijft voortleven in de herinnering. Altijd nog teruggrijpen op toen en toen zus en zo. Dus heeft een episch karakter (bron van verhalen). Door vertellen. ‘was jij daar ook’? dus dat wordt een stukje waarheid van zichzelf.

(ilja leonard p zei ooit over dat een goed boek als een ruimte in je herinnering blijft bestaan. Je kan daar altijd weer in. Ook al weet je de precieze scenes en verwikkelingen niet meer.)

Festival is dus een bron van verhalen- is gemeenschapvormend. (macintyre- arendt). Homo narrans.