In het kraakheldere en knisperverse fabrieksgebouw kom ik de nieuwe locatie van de docent beeldend opleiding binnen. 

We beginnen met het vouwen van rozetten waarop we schrijven waarop we trots zijn in onze docentenopleiding:

Super talent

spanning

eigenheid

kwaliteit

De toon is gezet.

En verder ontvouwt de dag zich als vanzelf. 

We herkennen elkaars verhalen en vullen aan. We bedenken nieuwe insteken, oplossingen en bespreken wat de studenten volgens ons wel of niet nodig hebben. Stellen vragen.

Tijdens een gezamenlijke puntreflectie - waarin we belangrijke thema's noemen die binnen de methodisch-didactische context van vandaag niet onderbelicht mogen blijven- plaatsen we onderwijs = maken in het midden.

Wanneer ik uitleg dat mijn praktijkonderzoek daar feitelijk over gaat en ik het te gek vind, dat deze reflectie de noodzaak daarvan bevestigd roept Erszi 'je bent niet gek hoor!'

Inhoudelijke verbondenheid; een feestje.