Tijdens studiejaar 2016-17 worden een aantal avonden playtime voor docenten van de docentenopleiding Theater georganiseerd. Avonden waarop onderwerpen aan bod komen waar te weinig ruimte voor is binnen de structuur van alledag. Avonden over geraaktheid en bevlogenheid. Collega's kunnen de onderwerpen en thema's aandragen. We proberen in overleg en in co-creatie deze avonden vorm te geven, waarbij we zoeken naar (nieuwe) werkvormen die verder reiken dan het gesprek of de discussie en verder reiken dan onze opleiding alleen. Wat neemt iemand mee aan nieuwe expertise van buiten de opleiding, welke nieuwe zienswijzen? Hoe doen ze dat eigenlijk op andere scholen? Al 'spelend' elkaar bevragen, nieuwe verbindingen ontdekken door het te doen en boven tafel krijgen in welke richting de opleiding beweegt en moet bewegen. Waar ligt de vrije ruimte binnen de strakke structuur en waar willen wij als docententeam dat de vrije ruimte ligt? Hoe kun je jezelf meenemen in de dingen die je doet?
Tenslotte proberen we komend jaar de grenzen tussen docent en student meer op te heffen. Waar en hoe kunnen zij elkaar ontmoeten, bevragen, en als gelijken op de vloer staan buiten de structuur en hiërarchie van lessen?