Grote en hele kleine tekeningen van Marisa Rappard.
Een nieuwe uitnodiging om in te verdwalen, terwijl je even uit de training komt.
Wij bestaan uit een oceaan aan verhalen die eeuwen worden doorgefluisterd en dagelijks op ons afkomen. Die in ons opborrelen, omvormen en verdwijnen. Een collectief geheugen dat meedeint met de tijd.
Marisa (1979) maakt tekeningen en installaties.
In haar grote tekeningen zie je een verhalende oceaan, een verborgen onderstroom. Bezeten vult zij het papier met lijnen. Laag over laag voegt ze vlekken en arceringen toe tot op elke plek genoeg gebeurt om het oog van de kijker de geordende chaos in te trekken en hem er eindeloos in te laten ronddwalen. Reizend door de tekening struikelt de kijker zo nu en dan over een herkenbare figuur of vorm.
Inzoomend, abstracte lijnen, figuratieve fragmenten, flarden uit een wereld waarin mysterie alledaags is en waarin de dingen gloeien.