Het ontwerp van Werk in Opvoering was tijdens de bootcamp van de MACC als volgt:

Drie rondes totaal.

5 min. Vraag/ fascinatie verklaren door de inbrenger

15 min. Aan de vraag werken met de vorm van die ronde

4 min. Het woord aan de Kunstenaar in de Hoek.

6 min. Voor jezelf om na te denken en te schrijven. Wat haal ik hieruit?.

In de eerste ronde schreef men een brief aan elkaar. De tweede ronde was tafel theater. En de laatste ronde was Kapittelen.

Reflecties na afloop:

Hoe was het om kunstenaar in de hoek te zijn:

- Fijn om even te kunnen luisteren van een afstand. Een andere positie mogen innemen.

- Het voelde kwetsbaar om te doen. Het proberen te vertalen naar een vorm. Ik vroeg me af of ik recht deed aan het verhaal dat ze vertelde. Het bracht een verantwoordelijkheid met zich mee.

-Het idee dat ik vooraf had om te gaan uitvoeren als kunstenaar in de hoek werkte eigenlijk niet bij wat er gebeurde in het gesprek.

- Ik luisterde met andere oren naar het gesprek dan toen ik gewoon aan het gesprek deelnam. Het iets mooi om iemand nog iets te kunnen meegeven.

Hoe was het om iets te ontvangen van de Kunstenaar in de hoek:

-Het was emotioneel. Mijn verhaal ging over van abstracte begrippen meer gevoel toe te laten. De kunstenaar in de hoek liet me dit ook echt ervaren door wat ze voor me maakte.

- Lekker fris zo op het einde. Iemand die nog niks gezegd heeft, echt een cadeautje.

- Het brengt een soort closure van het gesprek.

Hoe was de vorm: Brief schrijven aan een ander.

- Schrijven nodigt uit om wat je wilt zeggen nog een keer te laten passeren in je hoofd.

- Het was te kort tijd om een brief te schrijven.

- Je krijgt meerdere brieven met verschillende inhoud maar de rode draad is dat het allemaal een reactie is op de inbrenger. Zo heb je eigenlijk in korte tijd 3 gesprekken omdat iedereen zijn belangrijkste punten in de brief verwerkt.

- Cadeau, je krijgt iets. Hartverwarmend.

Hoe was de vorm: Tafeltheater.

- Ik had mijn vraag aangepast om aan te sluiten bij deze vorm. Sommige vragen zijn beter geschikt dan andere.

- Het spelen met elkaar kwam naar voren. Gaandeweg samen de regels maken.

- Het hielp om de vraag te materialiseren.

Hoe was de vorm: Kapittelen.

- Ik vond dit een vervelende vorm.

- Als kunstenaar in de hoek was het fijn om naar te luisteren.

- Ik kwam niet in de juiste gedachtegang. Er waren teveel vragen.

- Het hielp ons om telkens terug te gaan naar het onderwerp.

- Fijn om even na te denken voor je spreekt.

Hoe was de vorm: Wat haal ik hier uit?

- Het leverde echt wat op om daar een moment voor te nemen. Elkaar helpen is fijn

- De werkvormen helpen om te beseffen dat je er niet alleen voor staat.

Andere inzichten en spreuken:

- Vergeet niet te spelen in het jaar dat voor je ligt.

- Blijven we dit doen?

- Verbetering is ook goed, ik hoef niet het wiel opnieuw uit te gaan vinden.