Als ik op een zondagochtend het Stedelijk in loop en de zaal met Kelly binnen loop, overkomt het gevoel dat alles mogelijk is.
Ik kan niet naar Kelly kijken zonder ook de ‘holding space’, ‘het alles erom heen’ te ervaren. Met Miro en Calder heb ik dat ook. En dat vind ik frappant: het individuele en tegelijkertijd het geheel ervaren.