Ray
https://www.youtube.com/watch?v=JwaVZ5y_NI4
Het ontroert en inspireert me elke weer als ik het zie. Zo bijzonder hoe de moeder van Ray hem stimuleerde om zelfstandig op eigen benen te staan. In dit fragment zie je Ray als kind, in een periode dat hij net blind is geworden. Hij valt op de grond en roept wanhopig om de hulp van zijn moeder. Zijn moeder doet alsof ze er niet is, om hem de kans te geven te ervaren dat hij zichzelf kan redden. Het is invoelbaar hoe veel moeite het moet kosten om niet in te grijpen en hem niet te troosten, op het moment dat hij om hulp schreeuwt. En wat ontroerend zijn haar tranen van geluk, als ze ziet hoe hij opeens zijn gehoor en tast in gaat zetten om zijn omgeving te ontdekken. Ik denk dat we als ouders onze kinderen mogen begeleiden tot wie ze zijn en wat bij ze past. Het blijft een mooie uitdaging om ons zelf daarbij niet op de voorgrond te zetten maar juist soms een stap naar achteren te doen. Om zo ook veel beter oog te hebben voor wat een kind nodig heeft.