Het innerlijk behang, Hans Lodeizen
natuurlijk is er veel meer
dan enkel het lichaam
er is het oog dat alle
lichamen omsingelt en
een overwinnaar is voor de
spelende handen
alles is maar spel tenslotte
waar maak je je druk over
en waarom dans je niet
de lente maakt deuren
de wind is een open hand
wij moeten nog beginnen te leven
als ik in de gele nacht sta
op het blauwe tapijt van mijn hart
al deze mensen
bezig met zichzelf
bezig dood te gaan
tenslotte is mijn eigen
leven waaraan ik bouw,
mijn eigen leven en
al de andere levens
tenslotte ben ik er alleen
tenslotte stroomt de hele
wereld uit mij als bloed
uit een ader, mijn oogopslag
is een wond en die wond is de
wereld, is mijn leven,
waaraan ik dood bloed
als ik dood ben
zul je denken
ik heb voor jou geleefd
jij was mijn enige
want het was jouw leven
waaraan ik bouwde
tenslotte was jij er alleen