Samenwerken is een van de meest gebruikte begrippen in organisaties en onderwijs. Daarop zeggen we, ja, dat moeten we meer doen! Of beter doen. Onze kinderen moeten goed leren samenwerken. Want als we goed samenwerken kunnen we meer impact hebben dan wanneer we soleren. We vormen teams, projectgroepen, stuurgroepen, onderzoeksgroepen, task forces, communities, etc. Maar, hóe doen we dat precies? Wat is de vorm van een community met groepsgevoel? Welke vorm heeft een onderzoeksgroep waarin daadwerkelijk samengewerkt wordt? Hoe worden we goed in wat we doen? En hoe doen we dat sámen, als groep? Wij zouden zeggen, doe de groep eens als cipher. De cipher komt uit de Urban Dance. Het is een kring, waarin dansers om de beurt een move maken in het midden. Niet alleen de moves – ofwel het werk – worden er beter van, ze worden er een beter gezelschap van. Iedereen heeft een plek, heeft iets in te brengen en er kan een gesprek ontstaan tussen de moves in reactie op elkaar. Met een kleine wending maak je van je groep al iets meer een cipher: “laten we eerst allemaal ons eigen antwoord op deze vraag even op een briefje schrijven en om de beurt aan de groep voordragen”. Op deze manier is het niet meer de eerste reactie die dominant is en het gesprek stuurt. Iedere stem wordt even gehoord, iedereen stapt in. Zo is er zowel ruimte voor eigenheid als voor samenspel. Voor onderscheiden en verbinden.  

Hoe doe jij jouw samenwerking samen en werkend? Hoe noem je jouw samen? Hoe kun jij van jouw samenwerking een meer een cipher maken?