Of ik iets geleerd heb van mijn deelname aan Playgrounds? Zeker! Ik denk dat het algemene doel van Playgrounds namelijk 'Op een laagdrempelige creatieve manier aan het werk gaan om tot andere inzichten te komen' mij zeker is bijgebleven als een brug die je kunt slaan, om de hierarchische structuur die er in bedrijven/scholen en wellicht nog andere plaatsen aanwezig is te breken. Wanneer deze gebroken is, is er een keer daadwerkelijk ruimte om te spreken over verandering en verbetering. 

Ik heb niet zo zeer iets van mijzelf ontdekt, maar wel herontdekt. Ik heb een hekel aan zaken die te maken hebben met het werken met je handen/techniek. De werkplaatsen vond ik overigens wel inspirerend, beide zeer verschillend ingericht, maar zeker geschikt om inspiratie op te doen voor een schilderijen of gedichtenreeks wanneer je er een tijd lang rond zou mogen dwarrelen. 

De kunstenaars waarbij wij over de vloer zijn geweest kwamen op mij beide over als verwelkomend en welwillend om ons te helpen op het juiste pad te komen en te assisteren waar nodig. Kunstenaars vind ik zelf over het algemeen al inspirerende mensen. Mensen die hebben gezegd 'Fuck it!' en er voor hebben gekozen om hun toekomstige baantje als callcentermedewerker de middelvinger te geven en het pad te gaan bewandelen wat niet perse leidt tot een stabiele toekomst qua inkomen. Dit vind ik zeer dapper en ik zou willen dat ik zelf ook een stukje meer van deze vorm van vrijheid in mij had.

Playgrounds heeft in zoverre iets aan mij gegeven, dat ik op een podium heb mogen spreken in een ruimte waar op dat moment iedereen gelijk was. Zoals het volgens mij altijd zou moeten zijn op een opleiding, docenten en studenten moeten op een lijn zitten en niet de scheiding waarbij de docent boven de student zou staan zoals dat nu nog vaak gezien wordt. Het denkbeeldige podium heeft er wellicht voor gezorgd dat mijn woorden harder aan zijn gekomen dan het geval was geweest bij een gesprek in de wandelgangen. Dit gegeven alleen is al zeer waardevol.

De rol van Jossa Maas, naast mooi opgemaakt rondparaderen en wat kiekjes schieten, bestond ook uit mede-organisator, gastvrouw, contactpersoon, gesprekspartner, sfeer-hooghouder en persoon die je scherp en gemotiveerd probeerde te houden (geen makkelijk taak kan ik je uit persoonlijke ervaring vertellen). Hiernaast denk ik wel dat Jossa haarzelf nog wel wat losser op had mogen stellen.

Over de rol van Peter Rombouts als host heb ik gemixte gevoelens. De rol van host zelf heeft hij op een prettige manier uitgevoerd. Hiermee doel ik op de verwelkoming, uitleg van de opdracht en het rondlopen en checken bij de progressie van de creatieve opdrachten. Wel heeft hij nog wat te winnen als ik kijk naar de sturing van de vragen die wij moesten beantwoorden. Hier werd nog te veel in gestuurd qua structuur wat naar mijn mening de creativiteit toch wat gedrukt heeft.

De uitnodigingen en opdrachten heb ik als duidelijk ervaren. De uitnodigingen zou ik zo laten want die waren duidelijk. De opdrachten vond ik nog wat droog van stof terwijl het in mijn mening over een creatief en out-of-the-box werken en denken ging. 

De uitvoering zoals ik eerder al had aangegeven had volgens mij anders ingericht kunnen worden. Ik kon er helaas niet bij zijn toen er gewerkt werd met theater (wat ik persoonlijk erg jammer vond). Met anders inrichten bedoel ik dat er andere creatieve werkomgevingen gekozen hadden kunnen worden. Zo denk ik dat over het algemeen mensen minder hebben (en ik zelf zeker) met keramiek en houtbewerking. Als ik zelf had mogen kiezen dan was ik toch gegaan voor het werken met muziek, dichten, storytelling, theater of schilderen bijvoorbeeld. 

Als student zijnde vind ik het zeker belangrijk dat er ook op andere manieren gewerkt wordt dan alleen les krijgen binnen het klaslokaal. Wanneer we dit kunnen bewerkstelligen binnen het onderwijs dan zullen er ook meerdere vormen van de acht meervoudige intelligenties aangesproken worden waardoor er meerdere studenten tot hun recht komen. 

De inzichten die ik heb gekregen tijdens Playgrounds kan ik zeker inzetten in mijn eigen werkveld. Het heeft mij laten zien dat het ook belangrijk is om buiten het normale werk, op creatieve manieren aan de slag te gaan om een andere samenwerking en wellicht andere ideeën te stimuleren.

Dan hef ik bij deze het glas op een glasheldere understanding tijdens de samenwerking en op nog vele jaren van creatieve beïnvloeding.

Geschreven door:

Sam van Oorschot