de verrassing in de ogen van anderen

Wat mij raakt in mijn onderzoek -hoe kunnen we HKU collega's kennis laten maken met CRP zodat ze het ook willen gebruiken in hun lespraktijk- is de verrassing in de ogen van mensen die deelnemen aan een CRP-sessie.

Je ziet letterlijk dat er "een nieuw lichtje gaat branden" bij degene die inbrengt:

de vragen die er aan hem/haar gesteld worden, maar ook de antwoorden op de vragen die hij/zij krijgt, geven de inbrenger frisse inzichten. Hij/zij heeft zin om "terug aan het werk te gaan" met de input en de responders voelen voldoening omdat ze iemand hebben kunnen helpen.


Ook in mijn werk met studenten gebruik ik CRP. Er ontstaan in de lessen diepgaande en zeer persoonlijke gesprekken tussen studenten onderling. Ik ben enorm onder de indruk dat jonge mensen zich zó open durven opstellen, maar ook dat ze elkaar zo goed kunnen helpen in serieuze vraagstukken over de studie maar ook over persoonlijke ontwikkelpunten. 

Reacties