tegen over elkaar of toch niet?

Is er spanning tussen het muzische EN onderzoek of ervaar ik synergie?

Eigenlijk weet ik niet waar ik moet beginnen. Of waar ik even zou willen stilstaan.

Er is vooral veel input geweest in de afgelopen weken. Het lijkt alsof ik doordat ik me veel in het muzische begeef, ik daar in gedij en dan niet meer zo scherp heb wat ik zoal onderzoek...  Door in allerlei gesprekken muzische elementen op te nemen, ben ik heel erg 'in' het moment van het gesprek aanwezig. Dan is er vooral wat er op dat moment daadwerkelijk in de ruimte is.

Dat gaat bovenal over wat de andere professionals inbrengen (getriggerd door het muzische). Dan speel en geniet ik, beweeg ik mee, luister ik naar verhalen, delen we van alles met elkaar en ben ik bovenal nieuwsgierig. We 'maken' ter plekke een muzisch gesprek. Ik stel her en der een vraag. Veelal ontvouwt er zich als vanzelf een boeiende conversatie. Alsof we op het podium aan het improviseren zijn. In de hoofden van anderen kan ik niet kijken, maar door wat ze delen krijg ik er een beeld van. Samen vormen we ons een beeld van dat wat 'er is' en dat wat 'er toe doet'.

Door ruimte te maken voor het muzische, maken we niet alleen ter plekke het gesprek muzisch maar maakt het gesprek ook zichzelf. Er vormt zich iets van ons samen. We worden allemaal zichtbaar. En daarmee lijkt het ook altijd iets terug te geven aan de deelnemers. Dankbaarheid, maar ook gedachten over wat er werkelijk toe doet en waar je als professional wat mee wilt (bij terugkeer = na t gesprek).

Soms kan ik pas uren later (als het gesprek allang is afgelopen) weer een beetje in de buurt komen van mijn onderzoeksvraag. Soms ook helemaal niet. In ieder geval is er een bepaalde spanning tussen het muzische en het onderzoek. Of niet?

Dagen later lijk ik er 'data' in te kunnen ontdekken. Althans in mijn hoofd. Daarmee staat er nog niets op papier dat reproduceerbaar is of riekt naar kennis!     Maar dat heeft ongetwijfeld ook waarde...

Gelukkig herken ik wel nog steeds de diverse elementen in mijn onderzoek die me fascineren. In die fascinaties ervaar ik gelukkig synergie. Of zit daar ook spanning op?

Tekst van 14 maart 2018

Reacties