F***ck Maslow of Maslow revisited
Beste Petra,
Je stuurde ons een mail vooraf aan de laatste tweedaagse. Je beschrijft hoe zowel gezondheid als gecancelde opdrachten maken dat je stevig aan de bak moet. Het spijt mij zeer dit te horen. Ook dat we je deelname daarom moeten missen. Je haalt Maslow aan als verklaring hoe we allereerst dienen te zorgen voor onze noodzakelijke basisbehoeften.
Begrijpelijk en zeer herkenbaar, ik ken de situatie knel te zitten maar al te goed. Het lijkt of kunstenaarschap en armoede een gezamenlijke historie hebben. Het clichébeeld van een kunstenaar lijkt aan armoede en moeten ‘sappelen’ te zijn verbonden. Alsof je eerst dood moet zijn om gewaardeerd te worden. Uitzonderingen hierop kom ik nog steeds te weinig tegen. Ook het spanningsveld voor voldoende inkomsten te moeten zorgen en niet ‘de luxe’ te hebben ruimte of gelegenheid voor de muzen te kunnen maken. De muzen als sluitpost; ‘kun je hier iets leuks doen?’; alsof je enkel goed bent voor amusement. Wat is dat toch met waarde en de muzen? Hoe kunnen zij op respectvolle waarde geschat worden?
Maar dat is niet mijn enige reactie. Dit is te begrijpende kant van mij. Eigenlijk ben ik blij dat je dit ter sprake brengt. Er is ook nog een andere kant in mij die zich woest maakt over de generieke benadering die eerst alle noden wil voorzien voordat er ruimte voor de muzen ontstaat. Wat zou er van ons worden als we hiermee zouden instemmen. Dit roept een woeste rebel in mij wakker. Je moet weten dat ik je toch een hart onder riem wil steken en hoop dat je snel weer ruimte zal hebben voor het spel met de muzen. Hou vol en vecht, overleef, ik wens je sterkte.
Voor mijzelf koppelt dit aan een moment waarop in onze organisatie wordt afgewogen of we de generieke benadering centraal stellen en onze vakken die maatwerk leveren en direct inspelen op de een op een beweging uitzondering laten zijn. Ik hoop dat er nooit een of/of situatie ontstaat. Ik zal ervoor vechten dat beide mogen bestaan.
Ik zoek en denk f**ck Maslow. Ik leg mij er niet bij neer. Ik zal hierin nooit toegeven. Ik zoek youtubes die in situaties van leven en dood de smeekbedes tot de muzes, en alleen aan de muzes richt. Over bestaansrecht gesproken.
Dit moest mij van het hart.
de afbeelding is een poging een aangrijpingspunt te vinden in de piramide die niet enkel generiek is maar ook specifiek. waar is het hart in de piramide?