Eerst zijn er indrukken, sferen, woorden of klanken, lijnen tussen toen en dan, ervaringen, vragen. Verbonden in het moment, ontstaat het;
mijn lichaam neemt waar, en vertelt me nieuwe soms onnavolgbare stukjes, onverwoordbare delen of andere perspectieven.
Ik ervaar het beter als ik het niet weet, ik begrijp het beter als ik zoek met mijn lichaam.

In mijn onderzoek ga ik bezig met de betekenis van het lichaam in mijn en ons (professionele) handelen? Hoe kunnen we hier meer - als we dat willen- bewustzijn op creëren en/of taal voor ontwikkelen om het lichaam als bron mee te nemen ervan uitgaande dat dit waarde heeft? Ik heb daarbij het handelen van mijzelf, en mensen met wie ik werk binnen de Christelijke Hogeschool Ede, als onderzoeksobject en subject in gedachten.

Vorig jaar werkte ik met studenten van de CHE voor het eerst met doofblinden bij het theatergezelschap Nalaga'at in Tel Aviv, Israël. Ik werd diep geraakt in een essentie van het menselijk bestaan en het contact maken met de ander die voorbij ging aan iedere vorm van 'kennen', 'weten'of 'vermoeden'. Daar kwamen de dingen samen die me tot nu toe hebben gemaakt zoals ik ben en werk, en werd mijn lichaam opnieuw aangezet om zich te verbinden met het hier-en-nu, mijzelf en de ander. Dat beoog ik ook in dit onderzoek.
Daarnaast heb ik de indruk, ondersteund door collega’s die deze indruk delen, dat het lichaam in het dagelijkse professionele handelen op de CHE en het toelaten van 'niet-weten' minder aandacht heeft. Dat de hogeschool op dit moment een organisatie is met veel 'hoofd’ en minder lichaam zogezegd, met meer weten dan onbeduidend spelen. Dat intrigeert me. Wat is de waarde en betekenis van het lichaam, en wat gebeurt er als we het lichaam 'negeren' of 'ver-laten'?
En dichter bij mezelf: als ik als onderzoeker ga waarnemen en maken vanuit het lichaam, wat levert dit dan op?

Eerdere ervaringen deed ik op als danseres, theatermaker en docent, als onderzoeker van zingeving binnen adviesbureaus, en als begeleider van persoonlijke en professionele vraagstukken. Het contact met de ander en mijzelf is krachtig, kwetsbaar en hoopvol. In het verbinden ligt voor mij een verder reikend potentieel. In het ondervinden, maken en delen betekenis en vorming.

Met dit onderzoek ga ik verder op zoek naar het lichaam als bron.