Mijn dankwoord(3 min)

Grote dank aan Edwin Jacobs en Heleen Jumelet en voor hen Desiréé Majoor en Jules van den Vijver- CvB HKU, dat we dit muzisch werk hebben mogen doen en oogsten. Zij hebben randvoorwaardelijke eerste stappen in dat onbekende avontuur gezet. Dank aan Harry Kunneman vanaf de eerste schreden van het proefschrift tot nu in dialoog, samen met Thieu Besselink, Marinda en daarvoor Thera Jonker in de begeleidingscommissie, Daan Andriessen voor onze 17 jaar lange samenwerking in praktijkgericht onderzoek waar velen van HKU in betrokken raakte, Manon Ruijters en haar rijke met vele anderen ontvouwende queeste naar goed werk. Dank aan de vele ‘werkplaatsen muzisch werk’ waaruit kringen zijn voortgekomen. De grensgangers bij de Master Kunsteducatie, ICAN op het Conservatorium mogelijk gemaakt door Jos Schillings, de eigenzinnige professionals rond goed werk, de ateliers bij de HU, werkplaatsen bij Christelijke hogeschool Ede, Vilans, Movisie, LKCA,  Nivoz en Onderwijs 124. Dank aan Agnes Willenborg, Suzan Lutke en Susan van Esch voor de samenwerking in het onderwijs van de HKU- school of Creative Transformation. Dank aan Debbie en Gjilke voor de manier waarop ‘Creating cultures of care’ vorm krijgt. Dank aan alle HKU- collega’s voor de fijne en ook vaak spannend schurende  samenwerking, directeuren, mede-lectoren, studieleiders, docenten, ondersteunend personeel, studenten, kortom de hele biotoop waarin dit werk heeft kunnen ontstaan. Dank Eefje, Esther, Lotte, Shari, Tuncjay, Maarten voor de PR, de communicatie en het realiseren van het event. Dank aan Suzan Klaver redacteur HKU press voor de samenwerking. Koen Caris, Jan Ewout Ruiter, Ilse Speelman, Pieter Baay voor de eindredactie. Willem Desmense voor de uitgave van Ontvankelijkheid.

Een speciaal woord aan Marjanne Paardekoper. Je hielp mij in alle stappen om dit afscheid te nemen als een ware steun en toeverlaat. Dank daarvoor. En dan Peter en Anouk, wat een productieve samenwerking met jullie allebei! Vanaf het allereerste begin die scheppende klik die van geen ophouden weet, die mensen waar we mee werken in beweging zet. Dank dat we de vloer op gaan zoals vandaag en dat zullen blijven doen. En thuis? Gisteren vond ik op mijn deurmat drie keer ‘Pensioenpost ‘aan de vooravond van..’ drie brieven van Nicolai, Marius en Gabriël. Ik zou ze hier zo kunnen voorlezen omdat dit werk thuis ook leeft. Nicolai over ‘hoe het werk zich in generaties voortzet’, Marius over ‘dat parrèsia en vrijmoedig spreken ook inhoud de eindigheid onder ogen zien’ en Gabriël ‘dat vliegeren op het strand ook een lokroep is’. En Helene? We maken elke dag in de vroege ochtend een wandeling. Jij neemt me mee en daagt me uit met nieuwe vormen van zelfreflectie en je bevraagt mij op de muzische vormgeving van de vele sessies die jij zelf te doen hebt. Fijn setje.  

Stappen in het onbekende. Die liggen na vandaag, na tien intens rijke, veelkleurige jaren HKU, maandag op mij te wachten. Hoe zal het zijn?