10 punts reflectie op de begeleidingsdag 14 december 2018
Wat heeft me geraakt?
- Het verhaal van Said verbonden met het lichaam door de begeleiding van Petra. Aanraking! Aanboren van bewegingsherinnering. Verbondenheid met de ander met wie ik beweeg.
- Toelichting van Critical Response Proces door Bart en het uitspelen van de eerste ronde met z'n allen: interessante vorm, precieze hantering vorm luistert nauw (de spelregels!).
- Bij de CRP sessie rond de vraag van Joep: wat houd je tegen om in te stappen om creatief te zijn? Met het briefje 'Maak een (dans) beweging' in mijn hand. Eerst niet weten of en hoe ik dit kan doen, vind het ook spannend, en dan komt daar een logisch moment dat ik zonder al te veel na te denken opveer en instap (en dans). En waarbij het ook klopt.
- Bij CRP sessie rond vraag van Saskia: de resultaten van de interventie door Saskia in haar praktijk (mensen elkaar laten interviewen, en het antwoord van de ander laten tekenen): Door tekenen gingen mensen anders luisteren, het gaf rust, verbinding.
- Vraag van Saskia: hoe om te gaan met het feit dat jij als onderzoeker iets wilt leren, hoe breng je dat in de praktijk in terwijl het voor deelnemers werkt (hoe bouw ik het in mijn praktijk). Bijv als je een vorm wilt onderzoeken, maar de deelnemers het inhoudelijk ergens over hebben (en de vorm daarin niet centraal staat).
- (zelfde sessie) De vraag: wat is dan data? Waar zit de betekenis? Is interpretatie door onderzoeker ook data?
- (zelfde sessie) "zij [de mensen in de praktijk] hoeven niet perse iets muzisch te doen, om mij muzisch onderzoek te laten doen."
- Bij Werk in Opvoering, waar ik zelf wat inbracht: omdat ik het nog niet scherp wist, heb ik de groep gevraagd intervisie te doen rond de vraag wat ik eigenlijk wil bereiken met een bepaalde sessie in mijn praktijk. Het blijft aan me knagen dat ik niet scherp kan worden hierin, en dat ik mijn punt niet duidelijk kan neerzetten (en daar word ik weer onzeker van). Dat merk ik voor een deel ook in wat ik terugkrijg. Maar het verrast me uiteindelijk toch dat ik wel echt iets kan met wat ik terugkrijg: scheiding die ik blijkbaar aanbreng tussen mijzelf en de mensen in mijn praktijk (het hek van Joep).
- Werk in opvoering: Contemplatieve dialoog met vraag van Daan over de doorwerking van zijn 4 doelen van onderzoek oefening: wat een fijne vorm is die contemplatieve dialoog toch. Ik zat daar als de kunstenaar in de hoek.
- Werk in opvoering: rond de oefening van Petra in het begin. Aanboren van bewegingsherinnering: door weer de bewegingen door te maken roepen we het weer in herinnering. Verbinden van hoofd en lichaam. Mooi om te doen, ook een tikje ongemakkelijk...
Wat was mijn vraag?
Als ik naar de tien punten kijk, zie ik dat het belangrijkste is dat ik word geraakt op alles wat gaat over instappen. Waar en hoe stap ik zelf in? Stel ik me kwetsbaar op, laat ik me ook raken? En wat helpt daarbij? Probeer ik zelf een hek te plaatsen tussen mij en mijn onderzoekspraktijk?
Ik begon de werkplaats met mijzelf de vraag te stellen wat mijn rol als maker is, met name in mijn promotie onderzoek (naar ontwerpend onderzoek). Ik denk dat de uitdaging hierin bij mij vooral te maken heeft met het aspect van je zelf kwetsbaar opstellen en persoonlijk instappen, en de manier waarop dat met maken verbonden is (door iets te maken zet ik iets van mezelf in de wereld).
Wat concludeer ik?
Mijn eerstvolgende stap moet gaan over dat instappen. Ik denk dat het belangrijk is dat ik dit bewust adresseer in mijn promotieonderzoek. Wat tot nu toe blijkt te helpen (om het naar boven te krijgen, en om er mee verder te komen) is om het hier met anderen over te hebben, en dit niet te veel bij mezelf te houden (in mijn 'kring' bijvoorbeeld). En ik ga me hier meer in verdiepen. Wat zeggen/schrijven anderen hier over?
Wat deed ik in mijn eigen onderzoek t.a.v. Goed Werk?
Ik was er eigenlijk op gericht om een interventie uit te werken (proces). Mijn doel was om een sessie uit te werken die ik in mijn praktijk moet doen. Waarbij ik er vooral over nadacht welke muzische werkvormen ik hierbij kon toepassen. Maar ik werd uiteindelijk tijdens deze dag vooral bepaald bij het instappen (professionele eigenzinnigheid) dat hiervoor nodig is. Het ging meer over mezelf dan ik had bedacht'.
8 jan 2019