Tienpunts reflectie

Het citaat wordt een boekenlijstje voor tijdens de kerstdagen;

Tien punten die mij bij gebleven zijn.

1. “zij was lief voor mij” vanuit het dragend citaat.
2. Stampvoetende Robin, “ik wil er doorheen”
3. “Durf je de vreemde ander te zijn?”
4. “De paarse kleur hei, nieuw voor mij, niet voor hen”
5. “Ik ben drager van de creatie, er verantwoordelijk voor”
6. “De koe gaat mee naar de stad, dan ben je niet alleen”
7. “Ze willen er allemaal bij zijn”
8. “wat is de wereld zonder woorden mooi, fragiel, robuust en echt”
9. “Durf ik met jou?”
10. “wanneer stap ik in?’”

Wat is mijn vraag?

Mijn vraag is wat ik kan doen om de mens in zijn volledigheid te ontmoeten, zowel mezelf als de ander. IK en JIJ.

1. Ik me geborgen weten, een vreemde die lief is voor mij. De liefde voor een ander en daar vanuit gaan. Dit ook kunnen ontvangen. Hoe ontmoet ik dit?, kan ik ontvangen, ben ik bezoekbaar?
2. Stilvallen en alle oordelen, driften, kritiek en aanpassing loslaten. Hoe doe ik dit, als ik dit doe, wat tref ik dan aan?
3. Durf ik het aan om af te wijken en de “plek der moeite” te bezoeken? Durf ik datgene te uiten wat wordt vermeden?
4. Wat vreemd voor mij is, is bekend voor een ander, de ander is vreemd van mij, maar bekend voor zichzelf. Hoe kan ik contact maken met het vreemde, ermee bekend zijn?
5. Waar is creatie? Via welk kanaal dient het zich aan? Als het zich aandient, neem ik er dan ook verantwoordelijkheid voor of laat ik het liggen, passeren of verdwijnen?
6. Wie kan mijn metgezel zijn? Sta ik open voor gezelschap? Kan de vreemde ander mijn gezelschap zijn? Zie ik de onverwachte medestander?
7. Kwetsbaarheid veroorzaakt contact en wederkerigheid. Kan ik kwetsbaar zijn, zodat ik gezelschap krijg?
8. Hoe reduceer ik de werkelijkheid? Kan ik deze taalgebonden reductie los laten, anders invullen, onderzoeken, waarderen?
9. Wat heb ik nodig om te durven, met mezelf en met anderen.
10. Wat vormt de drijfveer tot creëren? Is dit een drijfveer die aan te boren is? Heeft iedereen die?

Het zet mij aan! Het zet mij aan zet! Ik zet de zet om te onderzoeken. Het zet mij aan tot creëren van liedjes, beelden en verhalen. Het zet mij aan tot kwetsbare, geraakte uitwisseling. Het zet mij aan tot delen en samendoen. Het zet mij aan tot ontmoetingen met vreemde anderen en dus ook mezelf.

Het wordt mij duidelijk dat ik het kan, wil en durf. Het wordt mij duidelijk dat anderen dit waarderen, ertoe aangetrokken worden en er waarde aan ontlenen. In mijn praktijk van interim manager en organisatie-onderzoeker, maak ik liedjes, beelden, verhalen en (ont)moet ik mensen. Dit doe ik zonder schroom of terughoudendheid, maar vanuit interesse en nieuwsgierigheid. Dit leid tot energie, goeie zin, emoties, mooie gesprekken. Ook leid het tot betere samenwerking, meer inspiratie, groter begrip, meer kwaliteit in het begeleidende werk. (ik werk in scholen en psychiatrie)

Mijn rol en bijdrage wordt gewaardeerd en doordat er een dialoog is ontstaan, kan ik deze waardering ook ontvangen. Dit is een enorme rijkdom!

Ik gebruik nu muziek, tekst en soms beeld. Ik wil nog graag beweging gebruiken, aanraking, ruimtegebruik. Ik zou meer maker van beelden willen zijn.

Ik ga lezen, daar heb ik ook zin in.