Er is de dag van de promotie: unanswered question, jimi hendrix, de trap af DEEL I

DEEL II En er zijn biografisch/ thematische verkenningen: dat zijn: 1- vinden eigen stem 2- sensualiteit 3- moet ik of wil ik 4- overal wel ergens een piano 5- wiskunde en muziek 6- de reis van de musicus 7 wat doet de cello in het werk 8- BACH 9- aan-tekeningen 10- hartfladders (ben ik zelf het instrument)

Er is natuurlijk het idee van brieven aan de muzen: wat is daar het karakter van? Dan heb ik iets te vertellen 

En er zijn verschillende manieren waarop de muze terugspreekt: (angst)droom, biechthokje, therapie. Hoeveel zijn er daarvan? 

DEEL III- En dan is er een deel drie: het kleine, onooglijke soms  

UIt al het eerdere schrijven sinds mijn proefschrift haal ik in deze reeks de stukjes naar voren die 'ongezegd' zijn tijdens de promotie. Momenten waar ik later (dus na het proefschrift) overkomen zijn en die sprekend zijn. Maar ook verkenning in mijn biografie. Ik gebruik een eerste mogelijke inhoud om de stukjes terug te gaan zoeken en die in de verzameling die voorlopig losbladig is toe te voegen. Is het ontvankelijkheid of is het een verkenning naar het scheppende dat ik in mijzelf aantref en dat er de hele tijd uit moet. UIt wil. Om zich te manifesteren in de wereld. Het speelt zich geloof ik allemaal af op precies dat riscicovolle punt dat Biesta beschrijft. mens worden. zelf niet verzaken en wereld niet verzaken. daar balans zoeken. MAAK IK OF WORD IK GEMAAKT is ook een kern.

• The unanswerd question. Dat is de inleiding. De leidende vraag. Ook dat het een onbeantwoorde en misschien wel niet te benatworden vraag is. En dat ik die drie vragen (of zijn het vier met Klamer nog eens heel anders wil beantwoorden)
• Verkenning naar identiteit in stemmen? We gaan toch niet zingen. In dat zingen gebeurt dus iets dat gevaarlijk is.
• Het lekenpraatje? Je moet ergens wel weten wat ik gedaan heb. Dus ik geef voor diegenen die het boek niet kennen een samenvatting. Wat ik doe met de muzen
• Sensualiteit van de muzen: is een glijmiddel. Waarom die zwarte jassen? Wegdrukken. Wie spreekt mij daarop aan?

Sensualiteit in cello.

• Ruimte in muziek (klank). Clocks and clouds en het moment van ontwaken. Verbinden met the artist way. (als een manier om de muze te laten spreken.
• Machine gun en de lelijkheid. Dat M ook hendrix influisterde. En kwaad op de M. (die vraag van Hans Alma over maatschappij- de kunst heeft dat toch?)
• Wel weer interessant is een M brief over de nachtmerrie. Slot van deel 1. De discussie tussen Harry en Ruud gaat ook over die vraag. Dat combineer ik met apres un reve. Grote woorden van de poezie versus mijn kleien…?      
• competitie (de beste voor de pauze)- is dat de muze die ik niet aan wil?
• Ik heb een stukje dat ik orpheus (muzenzoon) muziek noem. Hoe dat gaat. En hoe in deventer. En hoe we de banklui iets over het sublieme willen leren. (de grondeloosheid van Antoon van den Braembussche) De kelderscene, thelonious monk, en nog weer door over orpheus. Ook de trap af.  
• Amateur in piano. (is de liefhebber- die is veel ontvankelijkker )
• Mechanische wetmatigheid en wiskunde in muziek. ‘de musicus’.
• De strijd om de cello in het werk te krijgen.
• De vluchtigheid van het ‘niet blijven’, de angst voor het anachronisme. Maar ik schrijf wel een boek
• Maak ik of word ik gemaakt.
• Taal en muziek bij Bach
• Een nieuw hoofdstuk te maken over ‘de continu speler’. En stille regie. En dragen en containen muziek. En van onderaf supporten.

Uit mijn brieven aan M:

• Strijkkwartet in fis. Zijn we toen de muze kwijtgeraakt? Omdat het toen niet meer de ‘harmonie der sferen’ was? (mooi is ook dat epifanie en 6 januari, maar dan hangt het weer zo op die dag)
• Hesiodus beschrijft heel goed de muzen. Die oorspronkelijke tekst bespreken met M is aardig.
• Die hele vader scene was ‘heer zet een engel voor mijn lippen’. En de hand van de chirurg die geleid werd. Of is het dat motief. Zijn mijn beste M brieven eigenlijk ook een beetje brieven aan een overleden vader?

Het feestje gaat er helemaal uit. daar zitten wel mooie bronnen in, maar is teveel