BESTE M maar 36 scenes
anders framen-
ik vertel dat ik dit gehoord heb en opnieuw 'upset' ben ov er dit. Kan ook worden toegevoegd aan. Nog een droom? Of Therapie? of dus los in de serie staan
Je hebt me toch ooit verteld dat je soms in je werk met schrijfstudenten gebruik maakt van een fascinerend boek van Georges Polti? Of vergis ik me? In dat boek laat Polti zien dat alle menselijke interacties in de kern gebaseerd zijn op maar 36 verschillende dramatische situaties(!). Alle scènes uit de wereldgeschiedenis, de totale filmbibliotheek, het complete theater en het hele alledaagse leven tot en met mijn draadfiguren en droedels aan toe zijn daartoe terug te brengen. Dat is toch een ongelofelijke gedachte? Dat zet mijn ‘speel ik of word ik gespeeld’ vraag ineens in een ander licht. Natuurlijk word ik gespeeld blijkt nu. Hoe vrij en scheppend ik me ook voel in het maken, er zijn in de grondpatronen van interactie die eronder liggen welgeteld maar 36 situaties ….In deze verklaring voor orde van buitenaf is het niet de wiskunde, maar zijn het dus de menselijke relaties zelf. Wij zijn daarin een soort Jan Klaasen en Katrijn, die als marionetten worden bewogen aan de draadjes van het sociale spel waar we deel van uitmaken. Ook mijn scène om geen brieven meer te willen schrijven met jou en zelfs deze eenzijdige monoloog van mij in brieven aan jou, zijn volgzaam en gehoorzaam aan dat grondpatroon, aan die ‘orde’ van 36. Ik weet niet goed wat ik ermee aan moet. Ik heb in ieder geval sterk de indruk dat jij mij dit schrijft of dat dit uit jouw koker komt, ook al schrijf je me niet. En nu zit ik ermee.