Wanderleben
in dit landschap de leegte vol maken, de tijd stilaan kraken
met duur, wat wij willen is ruimte, als goede buur
voor de hand liggende dingen verstaanbaar maken
zodra we zacht beginnen te zingen, in kwetsbaarheid
drinken we eroderend water, we leren geven tegen elke prijs
keren op geen schrede terug, dragen uur na uur
de last op onze rug, we maken in ambachtelijkheid
we redden niet het vege lijf, leven zonder minachting
we zien niet op naar wolken, we leven sobere dingen
bestrijden povere nachtgedrochten, zijn slechts nabij
wat telt is de hartslag, de verkrampte spier
de long in het ampele lijf, begrensd door het oneindige
hebben wij lief: we zijn ongelooflijk hier.