Archeologie
met de rug naar ons toe zwijgt het
nooit eerder zijn wij hier geweest
toch heeft ons lichaam een stug geheugen
als we even graven is dit wat we zien
oude wegen, vergeten verhalen
we zijn de routes die we maakten
kwijtgeraakt, weg van honger koude dorst
dwalen we nog steeds door modder en stenen
als de eerste vorst zich meldt beginnen we
kwartier te maken, de eerste woorden komen
als een gebaar, ze strekken zich uit over
het uitzicht, onderhuids voelen we
de tonus en huiver in onze spieren