Of de klavecimbel wel door de deur van de studio zou kunnen. Jorgen en Joost hadden op internet gekeken en moesten concluderen dat dit waarschijnlijk wel zou passen. Met een taxi kwam ze aangereden en ze haalde twee tassen uit de achterbak.

Een klavecimbel in 'zakformaat' ? Ze legde haar twee tassen ergens neer en liep wat rond.

Ze zat en praatte en liet zich informeren. Tineke Steenbrink was deze keer de kunstenaar in de hoek. Zij zag de groep tekenen, knippen, plakken, uitproberen, printen, aanpassingen maken.

Haar conclusie van een middagje kijken: de techniek van de printer bepaalt hoe je eindproduct, dus de poster er uit komt te zien. Het nodigde haar uit om beide instrumenten uit te pakken en te vertellen hoe ze gebouwd werden: ivoren toetsen, veertjes, nageltjes, houtjes, snaren, puur ambachtelijk handwerk. De Spinetto. Daarnaast had ze ook een Hammond Harmonium bij zich.

Ze speelde en improviseerde, de groep luisterend en zich realiserend dat we met zijn allen geprogrammeerd zijn als we klavecimbel muziek horen: we wanen ons ridders bij kastelen.