Ik werk onder de naam Circus Engelbregt, een verbindende ontregelings-organisatie met het doel de sociale duurzaamheid in de wereld te vergroten. Ik initiëer en ontwerp projecten die zich op de grenzen van ogenschijnlijk onverenigbare gebieden afspelen. Ik schroom niet te schuren en zoekt vaak bewust de
confrontatie op omdat ik niet geloof in de vastgeroeste wegen van onze hokjesmaatschappij.

Met Circus Engelbregt breng ik een positieve boodschap waarbij toeschouwers in deelnemers veranderen en mensen zich uitgenodigd voelen om met een creatieve, andere blik naar zogenaamde vanzelfsprekendheden te kijken.

Ik maak daarbij wakker terwijl ik uitnodig tot dromen. Met een waaier aan directe, artistieke en ontwapenende vormen stel ik je gerust en daagt je tegelijkertijd uit om dieper en dichterbij jezelf te komen en meer bewust van lijf en leden te ontspannen in je eigen menszijn. Voortdurend ben ik daarbij op zoek naar alternatieve dialoogvormen.

Hoe maken we ruimte om onze binnen- en buitenwereld meer en meer op één lijn te laten komen? Hoe kan de innerlijke dialoog uitnodigen tot een extern gesprek, al dan niet met woorden? Welke werkvormen nodigen uit tot vernieuwende ontmoetingen? Hoe kan frustratie via NIET WETEN veranderen in verwondering?