Aanwijzingen:

1) De kunstenaar toont zijn werk en schrijft vervolgens in 3 minuten over het werk wat hij toont. De maker draagt deze tekst voor aan zijn toeschouwers. 

2) Daarna krijgt iedereen de mogelijkheid om 1:30 minuut te schrijven over het werk of de tekst. Belangrijk is dat de PEN zijn werk doet. (‘écriture automatique’)  en er direct wordt gereageerd, zonder lang na te denken, zonder oordeel over je eigen tekst.

3) Deze teksten worden vervolgens allemaal voorgedragen.

De geschreven teksten zijn voor de maker.

 voorbeeld van Annemiek Vera:

Vol trots en gevoel van zijn kijkt ze mij aan. Achter haar is het blauw maar absoluut niet koud. Het vibreert als ik haar aankijk; ze doet dat ook met mij.
Haar blik verandert van afstandelijk of afwachtend naar observerend. Alsof ze mij wil uitnodigen.
Ik schiet met mijn ogen in haar ene oog en daarna in haar andere oog. Echt haar diep aankijken vraagt wat van haar of van mijzelf.
In ene realiseer ik mij dat het verf is en dat ik haar niet echt aankijk maar naar materie kijk. Hoe kan het zo bezield zijn? Hoe kan het dat ik haar lippen zou kunnen kussen -- zo voelt het -- terwijl ik een hele andere maat heb dan zij, van een andere stof ben dan zij. Nu zie ik de verf veel meer, de bewegingen van de kwast. Ik zie de druipers, ik zie de strepen, ik zie vlekken en toetsen. Ik maak haar tot "dust". Jeetje prachtig -- andersom kijken ofzo. Alsof er eerst een gezicht was en nu een schilderij of minder zelfs. Meer verf dan vorm. En dan vallen mij de witte vlekken weer op, de vochtige ogen en mond en komt alles weer tot leven.