Deugdelijk Leven – inleiding in de deugdethiek

"Met betrekking tot de crisis van de liberale ethiek kan worden vastgesteld dat er inmiddels sprake is van een aantal krachtige tegenbewegingen. Gedacht kan worden aan het communitarisme, dat zich sterk keert tegen de in het liberalisme zo centraal gestelde autonomie van het individu en het belang van de gemeenschap en van collectieve morele tradities weer naar voren haalt. De revival van de deugdethiek hangt nauw met deze stroming samen. Het boek After Virtue van de filosoof Alisdair MacIntyre (1981) heeft ongetwijfeld een cruciale rol gespeeld in deze ontwikkeling."

Deugdethiek is gericht op problemen in het gewone leven, op waarden en op voorbeelden. Deugdethiek helpt ons de echte virtuositeit (de kunst van het voortreffelijk leven, de kwaliteit die nodig is om een bepaalde praktijk op excellente manier uit te oefenen) zoveel mogelijk te benaderen. Die virtuositeit heet deugd, waarover een lange traditie van ethische theorieën bestaat. Vroeger werd deugd geassocieerd met ‘de brave Hendrik’, sinds Max Scheler (1913) is er weer belangstelling voor de deugd. Door de burgerlijke 18e eeuw minachtte men de deugd, maar volgens Scheler was dat onterecht. In onze tijd kwam deugdethiek op als reactie op de verplichtende regels in de samenleving en door de herontdekking van de deugdethiek door filosofen.

Tongeren, P. van (2003), Deugdelijk Leven – inleiding in de deugdethiek, Amsterdam: SUN

Reacties