Rabelais en zijn Wereld

"The Renaissance conception of laughter can be roughly described as follows: Laughter has a deep philosophical meaning, it is one of the essential forms of the truth concerning the world as a whole, concerning history and man; it is a peculiar point of view relative to the world; the world is seen anew, no less (and perhaps more) profoundly than when seen from the serious stand- point. Therefore, laughter is just as admissible in great literature, posing universal problems, as seriousness. Certain essential aspects of the world are accessible only to laughter."

(Bhaktin, 1968, p.66)

"Rabelais en zijn Wereld" is Bakhtins proefschrift over Rabelais, dat hij tijdens de Tweede Wereldoorlog schreef. Het leverde hem veel tegenstanders op en hem werd zelfs een doctoraat geweigerd. Vanwege de controversiële inhoud over Rabelais en de populaire cultuur van de Middeleeuwen en de Renaissance werd het in 1965 niet gepubliceerd.
Het boek wordt nu als fundamenteel beschouwd voor de studie van de Renaissance. Bakhtin belicht in Rabelais en zijn Wereld de openheid en transparantie van de tijdsgeest. Bakhtin stoft delen van Gargantua en Pantagruel af die waren genegeerd of onderdrukt. Bakhtin identificeert twee belangrijke boodschappen: carnaval is een sociale institutie; en het groteske belichaamd betreft een literaire benadering. Rabelais en zijn Wereld bestudeert de interactie tussen het sociale en het literaire.

Bakhtin, M.M. (1968) Rabelais and His World. Trans. Hélène Iswolsky. Cambridge, MA: MIT Press

Reacties