SPEECH

Regieaanwijzing:

jullie zijn drie zorgprofessionals met wie ik als kunstenaar een week mee-werk

 

Mag ik naast je staan?

Zien wat jij ziet?

Voelen, ervaren en denken vanuit jouw perspectief?

Om beter te begrijpen wie je bent?

Wat je bezig houdt?

En hoe je echt ‘goed’ werk kunt verrichten?

 

Daarvoor laat ik los in mijn eigen aanwezigheid

Om dichter bij jou te kunnen komen

Schoon te kunnen kijken

Mezelf even te parkeren

Overal ja op te zeggen

Ook als ik bang ben

Of het even niet weet.

 

In het vertrouwen dat als we samen zijn

Daar waar we elkaar raken

Zich wel zal ontvouwen.

 

Het ons krachtig maakt

Ik die ook een beetje jou is.

 

Bedankt voor je moed om ook de ongemakkelijke kanten van jou in je werk aan mij te tonen.

 

Het voelt GROOT.

 

En zal onze relatie veranderen, openen.

 

Zodat we verder kunnen zoeken

Hoe we samen iets kunnen maken

Dat ons verder brengt.

 

Onze interventie die voortkomt uit een gezamenlijk verhaal,

Nieuwe inzichten,

Andere woorden voor wat er speelt,

Verlangens naar wat er nodig is,

Ruimte om op te eisen en in te vullen,

In speelsheid en met humor.

 

Zodat we ook onze omgeving kunnen raken.

 

En hopelijk inspireren tot het onverwachte.

 

Omdat iedereen stiekem toch wel weet wat er nodig is om beweging te creëren.

 

Een kleine stap vooruit

Een risico dat je doelbewust neemt

Terwijl je volledig vertrouwt op jezelf.

 

En dat ik dan nog steeds naast je mag staan

Terwijl jij GLOREERT.

Reacties