Zo stel ik mee een perfecte dag in Studio 118 voor. 

Aan het begin van de dag beginnen we met Bart van Rosmalen, Niek Stronks en ikzelf om te werken. Er ontstaan meteen gesprekken, er zijn urgente onderwerpen die besproken worden en meteen tot nieuwe vragen, nieuwe ideeën, nieuwe verbindingen leiden. 

Het duurt niet lang voor dat de eerste studente zich bij ons voegt: Rosa Walbeek, vierdejaars studente Musician 3.0 komt aan haar afstudeeronderzoek werken en met mij over haar experimenten in het canvas van de Research Catalogue uit te wisselen. Bart mengt zich in het gesprek, stelt Rosa vragen over haar onderzoek, vragen en keuzes, stelt mij vragen over hoe ik het gesprek voer met studenten die ik begeleid. Tegelijkertijd leggen we constant de verbinding met de ruimte van Studio 118 als onderzoeksomgeving, wisselen telkens weer van laag en verbinden ook die verschillende lagen in het gesprek met elkaar. Rosa is een actieve en intelligente gesprekspartner: we spreken niet "top-down" in een hiërarchie van lector-docent-student, maar hebben met zijn drieën een gelijkwaardig gesprek vanuit onze drie perspectieven.

Een andere student, eerstejaars masterstudent compositiestudent Gordon komt ook nog even langs, "just to check how this works" - hij heeft het over het open werkplaats-format van Studio 118 waarover ik in de les een weer eerder verteld heb.

Rosa blijft actief - zie ook haar eerdere post. Als wij klaar zijn met het herinrichten van de Studio en nog iets verder gewerkt hebben sluiten we langzaam af. Op dat moment komt de volgende gebruiker van de Studio binnen: Emily Everts, tweedejaars studente clarinet, werkt met een groep studenten aan haar master-onderzoek, in een door haar bedachte workshop over technische uitdagingen van instrumentalisten, met focus op ritme. 

Zo stel ik me een perfecte dag in Studio 118 voor. Mensen zijn er onderzoekend aan het werk, individueel en in gesprek. En studenten werken er aan hun onderzoek, nemen waar wat er gebeurt en laten dingen achter.