Hoe wordt onze groep een interdisciplinair bandje met vanzelfsprekend gemak en wendbaarheid tussen de disciplines?

En de tekst die is ontstaan en zich nu als antwoord/ denkrichting lezen laat is: 

Zoeps reps. Als een duveltje dat uit een doosje tevoorschijn springt. Zo ben jij voor mij. Ik doe iets. Zet mijzelf neer. Sta bijvoorbeeld op de bus te wachten. En hup daar spring jij tevoorschijn. Armen uitgespreid guitig en licht ondeugend vol beweeglijke energie. Als een duveltje uit een doosje. Zoeps. Dat zet mij aan. De bus is er nog niet. Ik stap van je weg en kijk hoe je eruitziet van een afstandje. Geinig zeg. Aanstekelijk. Zou ik dat ook kunnen? Duveltje zijn? Ik wacht een moment en spring. Reps! Armen grappig uitgestrekt. Half tussen de jouwe door. En hup daar ga je weer. Zoeps. Sprong uit, sprong in. En daar ga ik weer. Reps. Vele bussen later in de avondschemering zijn wij nog daar. Zoeps, reps, zoeps, reps.We steken een hand op naar elkaar: halt tot hier. En zeggen dank je wel.