Na de praktijkbeschrijving van citeren en citaatgesprek volgt een analyse op basis van het begrip sensemaking van Karl Weick. In een tweede lijn volgt een beschouwing van de citaatprocedure aan de hand van het begrip ‘kunst als spel’ dat Hans Georg Gadamer, voortbouwend op de homo ludens van Johan Huizinga, ontwikkelde. In een derde lijn wordt, met de introductie van het begrip ‘muzische professionaliteit’ de ambachtelijke kant en de noodzaak van het oefenen onderbouwd. Daarin speelt het werk van Alasdair MacIntyre een rol. Tot slot wordt het verbindende gesprek en de citaatprocedure in verband gebracht met een grotere maatschappelijke herbezinning op professionaliteit. Kort wordt daarbij de specifieke en
onderscheidende bijdrage die het muziekvakonderwijs daaraan kan geven uitgelicht.