Wat ik maak, vraagt de tweede werkplaats.

Ik plaats dat waar ik midden in zit. Een serie neergestorte vliegtuigen. Dus geen les, een ontwerp, een training, maar een kunstwerk/schilderij. Nog niet af, zo werk ik. Zoekend, vragend, schetsend, proberend. 

Bij deze versie moest er nog iets. Iets vooraan, maar wat: een ree-achtig dier. Hoe dan? fel, licht, donker, vol, open, helemaal, alleen zijn kop. 

Zo teken en veeg en schilder ik. 

En laat weer. 

Even wachten, kijken wat er dan gebeurd. 

- is de kunst van het maken, zo min mogelijk te spreken met het werk?