De theatrale reflectie maakt inzichtelijk hoe het werk tot de toeschouwers spreekt en is daarmee voor zowel makers als toeschouwers waardevol: deze vorm zet in beweging wat mensen ervaren of voelen bij een beeldend werk.

Aanwijzingen: 

1) Er wordt een beeldend werk ingebracht door de maker. Iedereen kijkt er naar.

2)  Vervolgens schrijft iedereen vijf minuten wat in hem of haar opkomt volgens de methode ‘écriture automatique’: je laat de pen zijn werk doen, als verlengstuk van je lichaam, en denkt niet na.

 3) Iedere schrijver draagt zijn tekst voor met een zelfbedachte theatrale toevoeging.  Dit kan een beweging of een handeling zijn, een performatieve uiting die individueel ingezet wordt of met de hele groep. Hiervoor instrueer je de groep en geeft vervolgens met elkaar of alleen de theatrale reflectie weer.