The Voice, Wrecking Ball

Het talentenprogramma The Voice is mijn guilty pleasure. Met name één filmpje waarin zangeres Christina Grimmie het nummer Wrecking Ball zingt kijk ik regelmatig terug. Ik was niet bepaald trots op deze actie maar het fijt dat ik zo vaak dit materiaal terug kijk maakte me toch nieuwsgierig om te onderzoeken, welke onderliggende principes zie ik er in?

 

Auditant Christina Grimmie wordt gezien door de gevestigde zanger Usher.

Usher zit daar in de rol van beoordelaar en potentieel coach.

In zijn gezicht is oprechte trots en blijdschap te zien in het ontvangen van de vrouw die zingt. Hij geniet zichtbaar van hoe zij straalt als hij om zich heen kijkt naar zijn mede beoordelaars: zien jullie het ook. Hij gaat staan en balt zijn vuisten.

De vrouw zingt haar lied als een malle en geeft al haar kracht aan het publiek en ze vult de lege speelvloer.

Er is afstand tussen de coach en de zangeres. Er is een speelvloer.

Hoe ik aan deze situatie betekenis geef:

Er is liefde voorbij aan de rollen en de rollen blijven intact de vrouw op haar plek de coach op zijn plek.

Beiden staan in een krachtpositie die klopt.

De energie die in de ruimte is wordt gevoeld door het publiek dat joelt en zich daar aan kan laven.

De kracht en autonomie van de vrouw kan ten volle gevoeld worden omdat er even geen beperkingen zijn van structuren, sociale conventies en angsten.

Er is echt een lege speelvloer die daar ruimte aan geeft.

Die lege vloer is essentieel.

In het werk dat ik doe speelt deze lege speelvloer een belangrijke rol. Je kan een diep gevoel van autonomie ervaren als je gesteund wordt om deze leegte op jouw manier vorm te geven. Een voorwaarde is dat de vloer letterlijk mooi leeg is. De mensen moeten jou steunen en jij moet dat voelen. Daarna is alles geoorloofd en laat precies zien waar jij nu bent.

Deze autonomie kan ik makkelijk vinden aan het strand, in het bos of op een feest. Maar je kan hem aan jezelf geven in elke ruimte, als je daar de ruimte voor krijgt en deze neemt en er in gelooft dat dit de waarheid is. Niet een oefening, de Waarheid. De Waarheid die dieper ligt dan alle structuren die wij bedenken. Je bent een vrij mens. Jouw leven is van jou.

Er zijn ruimtelijke voorwaarden. Er zijn voorwaarden van het publiek. Er zijn voorwaarden aan jezelf.

En als je verlicht bent zijn al deze voorwaarden er niet. Maar omdat we dat niet zijn maken wij de ruimte om deze voorwaarden te expliciteren en oefenen. Dit mag ook mislukken. En dan proberen we het opnieuw.

Daaraan doet dit filmpje mij herinneren. Heel boeiend om ook mijn quilty pleasures te onderzoeken op hun betekenis. 

 

Link naar het filmpje Wrecking Ball,

Reacties