Je wil even het lange zitten doorbreken. Er ontstaat behoefte aan iets doen. De energie is een beetje uit de bijeenkomst. Dat is een goed moment om te zeggen: ‘zullen we even een set of short pieces doen?’ Die gaat als volgt:

We staan in een kring. Iemand start met het maken van geluid, geneurie, een ritme, melodische klanken, losse woorden, of wat er dan ook maar opkomt. De anderen komen erbij door mee te kleuren of juist tegen. Voor ongeveer anderhalve minuut ontstaat er zo een gezamenlijke ‘piece’. Degene die start heeft ook de verantwoordelijkheid om het stukje te eindigen. De volgende neemt het over met als regel ‘maximale diversiteit’: elk volgend stukje is maximaal verschillend van het vorige. Er worden net zoveel stukjes gespeeld als dat er personen in de kring staan.

Wanneer je met een grote groep bent kan je subgroepen maken die het tegelijkertijd doen. Bij een wat groter congres of bijeenkomst kan je een groepje op het podium te vragen waarbij de anderen toeschouwer zijn.