-Wat is de bedoeling van de auteur? Wat wil hij met deze tekst zeggen? 

Voor mijn gevoel is de bedoeling van de auteur om zichtbaarheid (verantwoording) te geven aan zijn eigen ontwikkeling van musicus naar 'dat andere'. Dit aan de hand van diverse inspiratiebronnen of verhalen die aan de uitleg van stappen vormen. Hierbij is elke stap zorgvuldig uitgelegd of verklaard. Doel = (dat) wil(len) / Bedoeling = dat wat je wilt

-Wat zijn de drie a vier centrale begrippen en waar staan ze voor? 

kunstenaarschap via ontwikkeling met als resultaat professional (gezien als 'oude' ambachtsman vanuit Senett?). Het woord tegenkracht als een resultaat van deze ontwikkeling lijkt ook veelvuldig terug te keren maar kan ik (nog) niet plaatsen in waar deze exact voor staat. Benieuwd ook eigenlijk om deze achtergrond verder uitgelegd te krijgen. De begrippen doen me op het moment heel erg denken aan het onderzoek wat we bij Arja Veermaan aangaan en waar we het begrip professional ook terugzien. Ik als kunstenaar herken de kunstwereld vanwaar ook bijna agressief op dit begrip wordt gereageerd. Is het nodig om deze te 'herwoorden'?       

-Wat is voor jou de meest treffende passage?

De mythe van de muzen

De Goden op de Olympus in het archaïsche Griekenland verrichten hun heldendaden dag na dag. Dat is nu eenmaal de taak van Goden. En dat is goed natuurlijk. Beter dan stilzitten. Er is van alles te doen. Maar er is ook een probleem dat hen dwars zit. Worden ze wel gezien? Wat ze doen werkt, maar wordt hun werk wel op waarde geschat? Nee dus. Hun heldhaftigheid gaat ongemerkt en ongereflecteerd voorbij. Elke dag is een nieuwe dag, alsof de vorige nooit heeft plaatsgevonden. Dat is frustrerend. Het geeft de Goden een gevoel van zinloosheid. “Waar doen we het voor?” vragen ze zich af. “Duurt deze zinloze exercitie tot in de eeuwigheid voort?” Het verlangen naar zingeving wordt geboren. Op het moment dat de oppergod Zeus een belangrijke overwinning behaalt op de Titanen, de reuzen van die tijd, zien de overige Goden hun kans schoon. Dít is strategisch het juiste moment: “Zeus, regel iets van aandacht en waardering voor wat we allemaal doen! Zorg dat we gezien worden! Het is de moeite waard!” Zeus voelt zich aangesproken. Zijn collega’s hebben een punt, dat is duidelijk. Hij legt zich vervolgens, zoals de mythe vertelt, negen nachten neer in de sponde van de Godin van het Geheugen: Mnemosyne. Uit dat samenzijn worden een jaar later negen zusters geboren: de muzen. Aan hen de taak om de heldendaden van de Goden te bezingen, elke muze met een eigen bijdrage. De dans, de geschiedschrijving, de lyrische poëzie, de tragedie, maar ook de wiskunde en de sterrenkunde behoren tot uitingen van muzische activiteit. De muzen vervullen vanaf dat moment een belangrijke rol in de oud-Griekse samenleving.

-Waarom?

MUZEN! VROUWEN! In mijn huis en overal heb ik afbeeldingen van vrouwen die mij inspireren in hun doorzettingsvermogen. Jeanne Imminck (de eerste Nederlandse bergbeklimster), ook wel de vrouw die naar de wolken klom, Simone de Beauvoir die binnen een wereld schreef die als 'verboden' werd gezien en haar gedachten ook in 'relatie' met Jean Paul Sartre, Anne Theresa de Kearsmakers die met haar eerste choreografie in de jaren '80 (een danser en een stoel) op een zachte doch felle manier tegenwicht bood aan de heersende gedachte (zelfs wanneer ik haar stuk weer zie in de Singel in Antwerpen, rechts van mij iemand in slaap snurkt en links van mij iemand die alleen maar kan zuchten als stil prostest (WAAROM KOM JE DAN ALS JE WEET WAT TE VERWACHTEN EN LAAT IK ME AFLEIDEN DOOR JULLIE IPV HET STUK), Helene Kroller Muller die in haar tijd een flink kapitaal had en een droom maar dit zelf niet wist waar te maken en dus 'iemand' inhuurde die haar complete advies aan collecties heeft verzorgd (over samenwerken gesproken) en zo nog vele anderen. Florence Henri die met haar fotografie haar tijd vooruit was en uiteindelijk in Bauhaus haar plek vond. Reizen en zijn op dat moment zonder dat je het zelf weet en daardoor verder komen. Muzes zijn bevrijdend als je denkt vast te zitten. Vastzitten zit je niet, het lijkt alleen soms zo. De play knop is soms even iets onder de oppervlakte en soms is het fijn als iemand anders die aanzet voor je.

-Kan je naar aanleiding van de tekst een of meer andere bronnen vinden die voor jou associatief worden opgeroepen: kunstwerk, boek, pamflet of performance? Deze tekst brengt mij in herinnering deze passage uit boek zus en zo, dit gedicht, dit beeld ....omdat...  

Helene Kroller Muller die in haar tijd ook haar kwaliteiten koppelt en daardoor ontwikkeld en een alom gekende collectie weet te waarborgen. Tactische stappen maar wel vanuit een diep gevoel. Zo ook Nicole Beutler anno nu ('choreografe' die ik voor MIP bestudeer) en haar vele samenwerkingsprojecten en zodoende haar eigen lijn uitstippelt en eigen koers vaart die dan uiteindelijk treft in de tijd, eindelijk ruimte krijgt en waardering. Combinatie van onderzoek en eigen kunnen. Deze taken ook verdelen om tot een daadkrachtiger doch eigen weergave te komen.

'En hoe verder hij ging des te langer was zijn terugweg.' C.C.S. Crone / literair citaat

'Het absurde ontstaat uit de confrontatie van de mens die vraagt, en de wereld die op een onredelijke wijze zwijgt.' Albert Camus / De mythe van Sisyphus

'Buig de ruimte en buig terug.' Anne Becking / Het omgekeerde van een pose

'De mens is vrij, maar hij vindt zijn beperking in zijn eigen vrijheid.' Simone de Beauvoir /Pour une moral de l á’mbiguite

'It does not matter how slowly you go as long as you do not stop.' Confucius

'Art is not a copy of the real world; one of the damn things is enough.' Virginia Woolf / Languages of Art
'Ik geloof aan het volmaakte van al het gebeuren' Helene Kroller Muller / De eeuwigheid verzameld

'It is not the position, but the disposition.' Susan Sontag / On photography

-Algemene opmerkingen:

De term professional/professionaliteit komt in sommige alinea's in elke in voor. Zijn er ook andere manieren van verwoording voor dit begrip?

Door de mythe te plaatsen binnen de context voor de musicus wordt deze dusdanig toegepast en uitgewerkt dat de ruimte voor inspiratie afneemt; hoe is het mogelijk om toch inspirerend te zijn zonder door onderzoek de vrije ruimte te ver weg te nemen?

De uitleg achter het begrip 'tegenkracht'; waar komt deze vandaan, binnen welke context komt deze het best tot zijn recht en waarom (is deze van belang om als leidraad te nemen)?