In het hoger onderwijs is in toenemende mate aandacht voor uiteenlopende onderwijsvernieuwingen om daarmee het hoger onderwijs te verbeteren. Het gaat zoal om de aandacht voor vorming, inclusief onderwijs of juist de transdisciplinaire samenwerking die het onderwijs rijker maken. Echter, het in de praktijk brengen van onderwijsvernieuwingen is niet vanzelfsprekend. Als de kwaliteit al goed is, waarom zou je dan vernieuwen? En het wordt niet automatisch erkent en gewaardeerd in uren of carrièreperspectieven.
En toch slagen een aantal onderwijsvernieuwers erin om hun onderwijs te veranderen. Mijn nieuwsgierigheid gaat uit naar deze ‘voorlopers’. Wat doen deze onderwijsleiders? En wat kunnen we leren van hen? Dat onderzoek ik via mijn rol als secretaris bij het ComeniusNetwerk. Dit netwerk is een collectief van erkende onderwijsvernieuwers die via het netwerk kennis delen en samen visies ontwikkelen op de toekomst van het hoger onderwijs. Leden zijn bezig met onderwerpen als de vorming van studenten, duurzaam docentschap, verandering verankeren en inclusie.
Mijn opgave gaat dus over de ruimte geven en nemen voor vernieuwing in het hoger onderwijs. In mijn vorige deelname aan de werkplaats kwam ik er achter dat onderwijsvernieuwers zelf ruimte geven via hun taal door in metaforen te praten (beluister hieronder). Letterlijk eigen-zinnig. De ruimte voor de professional is ook kenmerkend voor wat het muzisch werken teweeg kan brengen. In gesprek met vernieuwers aangesloten bij het ComeniusNetwerk vervolg ik dit onderzoek weer.
Luisterfragment - Geef me een metaf-oor
Met dank aan Sylvia Bronkhorst, Vincent Geukers en Marike Lammers die hun stem met mij deelden.
| naam: | Idwer Doosje |
| email: | idwer@live.nl |
Media
