Paper: Een ode aan bladmuziek
Net zoals een boek, heeft een nieuw of oud muziekboek die typische geur, vind ik het een prachtig gezicht al die noten op papier, hangen de vellen van je favoriete bladmuziek los na loop van tijd en verkleurd het papier.
Sommige componisten schrijven teksten boven de notenbalk, zoals Erik Satie, dat je verdwaald bent in een bos en dat je het dan ook zo moet spelen. Ik krijg dan altijd een beeld tijdens het spelen. Andere componisten zetten in hun bladmuziek de coordinaten en foto's waar ze hun stuk hebben gecomponeerd.
Ook is het heerlijk om een stuk te componeren en daar dan bladmuziek van te maken en er uiteindelijk een pdf-je van te maken. Dat gevoel dat je iets afrond even niks meer kunt veranderen en dat je de muziek verankert op dat papier.