Impuls

In mijn onderzoek tot nu toe kom ik er achter dat als begeleider je impulsen zo belangrijk zijn. Inspelen op dat wat is blijkt uit alle succesverhalen van studenten en docenten het meest betekenisvol te werken voor zowel begeleider als begeleidde persoon. Dit kan volgens mij door je bewust te zijn van je impuls en deze (wanneer mogelijk en passend) te volgen. Impuls is ook de link tussen enerzijds begeleiden/doceren en spelen/maken anderzijds.
Binnen mijn maitland sessie wil ik de werking van impulsen onderzoeken. Met 1 of meerdere mensen achter elkaar (estafette vorm) wil ik 4 uur lang mijn impulsen en die van mijn medespelers onderzoeken door te starten vanuit de werkvorm theatrale dialoog en dit uit te bouwen tot dat wat komt. Daarvoor gebruiken we het theater, het bos, het terrein van de Baak in Driebergen en materialen die aanwezig zijn, zoals verf, papier, klei, muziekinstallatie, piano (om naast spel en beweging ook met beeld en muziek te kunnen werken).

Verbinden 

De opdracht van mijn leidinggevende is niet vastomlijnd. De verwachting is dat ik met nieuwe werkvormen kom en collega's (m.n. binnen theorievakken) inspireer deze zelf te ontwerpen en toe te passen in hun lessen. Zelf voel ik ook de opdracht onze werkwijze binnen theatre&education meer met elkaar te verbinden door samen te onderzoeken wat onze krachten als docent afzonderlijk en samen zijn.
In ons groepje van vier waren opvallend veel overeenkomsten, omdat de kern ging over ‘het zelf’ van de docent/begeleider en de student. De woorden van waaruit we startten waren eigenaarschap, stralen, Ich (ik), spelen en verbinden. In onze performance vroegen we iedereen tussen een aantal bomen te gaan staan en tot zichzelf te komen door hun lijf te voelen en alle zintuigen open te zetten. Daarna gaven we de opdracht ‘laat elkaar stralen’.
Er werd contact gezocht, als groep kwamen we samen en gingen ook weer uiteen. Er werd zacht gelachen, gegiecheld, maar vooral een kleine glimlach en de stilte kenmerkten het moment. Toen één speler uit het speelvlak stapte, volgde een grote groep en kort daarna iedereen. Voor de deur van het atelier eindigde de performance.

Leermoment

Het contact maken en de verbinding zoeken in de performance is voor mijn gevoel de link naar mijn onderzoek. Dat dat voorzichtig en in stilte gebeurt en dat iedereen dan op zijn eigen moment en manier contact kan maken, leert me dat verbinding laten ontstaan iets is wat op een eigen manier gebeurt. Niet vooraf te bedenken, plannen of sturen. ‘Het komt zo t komt’. Wel is het belangrijk om live contactmomenten te creëren en kaders waarbinnen gespeeld en ontdekt kan worden.

Metafoor

Waar ik in de voorbereiding en nu weer aan moet denken is een bal met twee touwen en aan beide kante handvatten die je hen en weer moet bewegen door om de beurt de touwen uit elkaar te trekken. Een simpel spel dat veel kinderen plezier oplevert. Je moet samen zorgen voor het heen en weer glijden van de bal en maakt daarbij verbinding, anders werkt het niet. Daarbij ben je via de touwen en het tegenover elkaar staan ook nog eens letterlijk met elkaar verbonden. De kaders zijn strak, het plezier vaak groot als vanuit het samenspel een flow van spelen ontstaat.