Momenteel lees ik het boek "Teaching Beginners" van Paul Harris. Wat mij in zijn visie erg aanspreekt, is het feit dat hij beginners, -die hij de minstens de eerste 3 muzieklessen zonder notenpapier laat spelen om "het fysieke" te ervaren, maar ook om hun creatieve- en onderzoekende vermogen te stimuleren-, ook hun gedachten tijdens het musiceren laat evalueren. Daardoor ontstaat er een dialoog en dieper gesprek tussen leerling en docent, een kernwaarde die ook in CRP aanwezig is.
