Ontmoeten en samen kleuren

Kiki en ik ontmoeten elkaar. Ik begin over de kloof tussen weten en doen die ik telkens vanuit andere invalshoeken probeer te naderen. In Verborgen Schatten noemde ik voorbeelden. Een is van mijn vriendin die een tien voor de theorie van de cursusautotechniek haalde maar bij het practicum de autokap niet kon openen. In het doen ligt nieuwe kennis besloten, ik verzet me tegen de hiërarchie van kennis en wil een rijk begrip van onderzoekend vermogen.
Kiki is wat duizelig van de theorie, met haar Adventure in Company zegt zij facilitator te zijn. Ik ontwaar ook een ontwerper, een uitvoerder en een regisseur met een doel en strategie. We onderzoeken de stappen. Kiki legt 1. iets neer; 2. laat los; 3. ziet wat er gebeurt, 4. vertelt het anderen; 5. ontvangt feedback. Een regisseur brengt ideeën over op anderen en probeert deze om te zetten in handelingen. We zijn begeesterd.

Onze ontmoeting zet zich voort in ons samen kleuren. Ik begin, net als daarnet met een dikke paarse band. Kiki volgt rustig met een heldere omlijning in contrastkleur. Wij werken vanuit verschillende perspectieven aan de tekening die geen boven of onder of links of recht kent, al word ik wel heel blij als ik bij haar kringen ineens vogels in de lucht zie. Ik maak de vormen en Kiki omlijnt en doorbreekt dit dan met een eigen figuur.
We zijn heel blij met de meerduidigheid zonder een gefixeerd perspectief, maar hoe hang je dat op?

Reacties