niks terug te zeggen

Merkwaardige driehoek vrouw, man en cello. Zij verwijt hem dat hij niks weet te zeggen en wat hij niet allemaal doet om dat te maskeren. (in zijn neus peuteren, schaapachtig lachen, cello spelen,...). En zijn verlangen is dat zij eindelijk zwijgt en het 'de cello' is die terug spreekt: ach als jij eens woorden zou hebben. Maar hoort hij dan wel wat die cello eigenlijk allemaal terugzegt. Strijd tussen taal en muziek, tussen argument en muze...Zij die de muze was is gaan redeneren

Bart van Rosmalen en Anouk Saleming zijn verwikkeld in een creatief maakproces waarbij het reageren op elkaars werk centraal staat. Ze hebben aan de hand van tekeningen, gedichten en muziek een voorstelling (Orpheus) gemaakt en geven theatrale lezingen. De grens van voorstelling en lezing is diffuus en ze passen de inhoud aan op de plek waar ze spelen.