Presentatie Muzisch Professionaliseren

De resultaten en reflectie van een presentatie over de werking en sturingsmogelijkheden van Muzisch Professionaliseren.

Voor de intensive Interdisciplinaire Maakprocessen bestuderen we het boek Muzisch Professionaliseren, als een bron voor een advies van sturing, voor een onderzochte maker.
Om aan te geven hoe het Muzische kon ingezet worden om meer ruimte te geven voor de opvoering, heb ik natuurlijk een muzische werkvorm gekozen voor mijn presentatie.

In deze vorm heb ik een cirkel gemaakt met een touw in het midden van de groep en iedereen uitgenodigd om een eigen muze in gedachten te nemen, die ze zelf verzonnen. Dit als een visuele weergave van de cirkel die wordt gemaakt bij een urban dance battle.
(de gedachte is dat niet iedereen zich kan vinden in de ambigue rollen die de muzen vervullen, dus dat je ook je eigen muze kunt aandragen.)

Ikzelf heb als muze mijn onderzochte kunstenaar William Kentridge genomen. Hij laat de buitenwereld via hemzelf en alles wat hij met zich meebrengt binnenkomen in zijn atelier en laat het met zijn verschillende media, als houtskool, knipsels en films, op de muren van zijn atelier verschijnen. Dit heb ik ook gedaan met de inbreng van de anderen: deze liet ik met houtskool op de muur verschijnen. Zo werden de Muzen die werden bezongen, overigens op geheel eigen wijze, ook weer zwart op wit vastgelegd in het medium.
Hierbij het resultaat. 

Zo had Ingena haar muze Educa genoemd: de muze van de educatie, want wanneer je leert, geniet je.

Wendelmoed had de (al bestaande) muze Thalia: de muze van de komedie.

Zij raakt namelijk geïnspireerd door komische voorstellingen, zoal die van Rundfunk die ze laatst had bezocht. Er wordt door de groep ook luid gelachen in ontvangst van haar beschrijving!

Sannes muze was Saba, de muze van de swingende dans, waarbij zij, als vertellend, vloeiende draaibewegingen maakt rond haar as.

Juliettes muze was Hélène Kröller Müller. Om dit te beschrijven neemt zij de houding aan waarin haar muze is geportretteerd te paard. Dit zegt veel over hoe zij zichzelf profileerde in haar tijd en context.

Maria’s muze is die van de natuur: natuurlijkheid, speelsheid en mindfullness.
Hierbij worden als mogelijke metafoor het weer en de pannenkoekenplant genoemd.

 

Conclusie

Al met al een interessant experiment, dat misschien in iets aangepaste vorm terug zou kunnen komen, eventueel voor leerlingen.

Het is mooi om te zien dat mensen een hele eigen muze kunnen noemen en deze op hele eigen wijze op en muzische manier kunnen presenteren.

Om hier nog een verdiepingsslag in te maken, zou ik er een volgende ronde met teruggave van weerklank aan kunnen koppelen.

Media

Reacties