Het zoeken naar open verhalen
Is deel van: Blad 3
op hetzelfde tijdstip, er wordt over dezelfde thema’s gesproken, we maken dezelfde
grappen. Zo kennen we het. Zo voelen we
ons veilig. Koffie om half elf in de ochtend,
om drie uur in de middag en in de avond bij
het journaal. Op verjaardagen met gebak
erbij en dan komen na vier uur ook de wijn,
de gesmeerde toastjes, de worst en de
blokjes kaas op tafel. Mijn vader, oud-wiskundedocent, houdt een monoloog over
de teloorgang van het onderwijs wanneer
daar maar de kleinste aanleiding toe is.
Aan de kinderen van mij en mijn zus wordt
steevast de vraag gesteld hoe het gaat op
school. Er wordt gesproken over de volgende
vakantiebestemming (altijd ergens tussen Duitsland en Italië). ’s Avonds eten we
wat we altijd eten. Sinds mijn ouders een
elektrische pan hebben waarin het vlees de
hele dag gaar kan koken, is dat stoofvlees.
En een toetje van lange vingers, kwark en
ingemaakte kersen, want dat hebben ze
ooit zo lekker gegeten ergens bij vrienden.
Dat is de enige uitbreiding in ons familiepatroon: een nieuw recept dat mijn ouders bij
vrienden hebben gegeten en dat keurig voor
hen is gekopieerd.
